کاربر ناشناس
معتزله: تفاوت میان نسخه‌ها
←قرن چهارم٬ حکومت آل بویه: رشد ارتباط معتزله و شیعه
imported>Kmhoseini (←پانویس) |
imported>Kmhoseini |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
قرار گرفتن شیعه و معتزله در برابر اهل حدیث که اصولا با عقل‌گرایی و علم کلام به شدت مخالف بودند٬ به اتحاد و نزدیکی شیعه و معتزله٬ مخصوصا در دوره‌هایی که خلفای عباسی از اهل حدیث حمایت می‌کردند٬ یاری رساند. از همین رو پیوند معتزله و شیعه در دوران دوم خلافت عباسی که با حمایت خلفا از جریان حدیث‌گرایی همراه بود بیشتر شد و در دوران سلطه حاکمان شیعه مذهب [[آل بویه]] به اوج خود رسید.<ref>جعفریان٬ مناسبات فرهنگی معتزله و شیعه٬ ص 50 ٬بارانی٬ بررسی تاریخی تعامل فکری و سیاسی امامیه٬ 145</ref> | قرار گرفتن شیعه و معتزله در برابر اهل حدیث که اصولا با عقل‌گرایی و علم کلام به شدت مخالف بودند٬ به اتحاد و نزدیکی شیعه و معتزله٬ مخصوصا در دوره‌هایی که خلفای عباسی از اهل حدیث حمایت می‌کردند٬ یاری رساند. از همین رو پیوند معتزله و شیعه در دوران دوم خلافت عباسی که با حمایت خلفا از جریان حدیث‌گرایی همراه بود بیشتر شد و در دوران سلطه حاکمان شیعه مذهب [[آل بویه]] به اوج خود رسید.<ref>جعفریان٬ مناسبات فرهنگی معتزله و شیعه٬ ص 50 ٬بارانی٬ بررسی تاریخی تعامل فکری و سیاسی امامیه٬ 145</ref> | ||
===قرن چهارم٬ حکومت آل بویه: رشد ارتباط معتزله و شیعه=== | ===قرن چهارم٬ حکومت آل بویه: رشد ارتباط معتزله و شیعه=== | ||
دوران حکومت آل بویه٬ دوران رشد ارتباط و شیعیان و معتزلیان در [[بغداد]] بود. در این دوران مکتب علمای شیعه در بغداد در رویکردهای عقل‌گرایانه بسیار نزدیک به معتزله بودند. هر دو گروه شیعه و معتزله به حکومت آل بویه نزدیک بودند و مورد حمایت بویهیان قرار داشتند. | دوران حکومت آل بویه٬ دوران رشد ارتباط و شیعیان و معتزلیان در [[بغداد]] بود. در این دوران مکتب علمای شیعه در بغداد در رویکردهای عقل‌گرایانه بسیار نزدیک به معتزله بودند. هر دو گروه شیعه و معتزله به حکومت آل بویه نزدیک بودند و مورد حمایت بویهیان قرار داشتند. آل بویه از یک سو شیعه مذهب بودند و از سوی دیگر در امور دینی اهل مدارا بودند. با سر کار آمدن آل بویه٬ معتزله که پیشتر تحت فشار جریان‌های حدیث گرا با حمایت حنابله بودند٬ آزادی بیشتری یافتند٬ مجالس بزرگ درسی تشکیل دادند و به مناصب بلند مرتبه حکومتی از جمله قضاوت رسیدند.<ref>مفتخری و قبادپور٬ معتزله و آل بویه٬ ص 120-121</ref> در این دوران علمای شیعه و معتزلی ارتباط استادی و شاگردی گسترده‌ای نیز داشتند. از جمله [[شیخ مفید]] و [[سید مرتضی]] استادانی معتزلی مذهب داشتند.<ref>بارانی٬ بررسی تاریخی تعامل فکری و سیاسی امامیه٬ 140-142</ref> | ||
بنابر شواهد تاریخی در این دوران گروهی از علمای معتزلی مذهب بودند که گرایشات شیعی داشتند به طوری که در منابع تاریخی و فرقه شناختی از آنان با تعابیری مانند «شیعه معتزلی« یاد شده است. از جمله این افراد در قرن چهارم می‌توان به ابوالقاسم تنوخی(447ق.)٬ حسین بن حسن بندار انماطی٬ محمد بن وشاح الزینبی نام برد. <ref>جعفریان٬ مناسبات فرهنگی معتزله و شیعه٬ ص50 ٬ گرجی پور٬ چلونگر و ابطحی٬ مناسبات شیعه و معتزله در قرن چهارم٬ ص 128</ref> | بنابر شواهد تاریخی در این دوران گروهی از علمای معتزلی مذهب بودند که گرایشات شیعی داشتند به طوری که در منابع تاریخی و فرقه شناختی از آنان با تعابیری مانند «شیعه معتزلی« یاد شده است. از جمله این افراد در قرن چهارم می‌توان به ابوالقاسم تنوخی(447ق.)٬ حسین بن حسن بندار انماطی٬ محمد بن وشاح الزینبی نام برد. <ref>جعفریان٬ مناسبات فرهنگی معتزله و شیعه٬ ص50 ٬ گرجی پور٬ چلونگر و ابطحی٬ مناسبات شیعه و معتزله در قرن چهارم٬ ص 128</ref> | ||