Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۶۰۶
ویرایش
جز (←محتوا) |
جز (←منظور از کهیعص) |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
درباره معنای [[حروف مقطعه|حروف مُقَطَّعۀ]] آغاز سوره مریم (کهیعص)، دو دسته روایات در منابع اسلامی نقل شده است: | درباره معنای [[حروف مقطعه|حروف مُقَطَّعۀ]] آغاز سوره مریم (کهیعص)، دو دسته روایات در منابع اسلامی نقل شده است: | ||
۱. روایاتی که هر یک از این حروف را اشاره به یکی از اسما بزرگ خداوند میدانند: «ک» اشاره به کافی، «ه» اشاره به هادی، «ی» اشاره به ولی، «ع» اشاره به عالم و «ص»اشاره به «صادق الوعد» (کسی که در وعدۀ خود صادق است) دارد. | ۱. روایاتی که هر یک از این حروف را اشاره به یکی از [[اسما و صفات|اسما]] بزرگ خداوند میدانند: «ک» اشاره به کافی، «ه» اشاره به هادی، «ی» اشاره به ولی، «ع» اشاره به عالم و «ص»اشاره به «صادق الوعد» (کسی که در وعدۀ خود صادق است) دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۳، ص۶-۷.</ref> | ||
۲. روایاتی که این حروف مقطعه را به [[واقعه کربلا]] تفسیر کردهاند: «ک» اشاره به «کربلا»، «هاء» اشاره به «هلاکشدن خاندان پیامبر(ص)»، «ی» اشاره به «[[یزید]]»، «ع» اشاره به «عطش» و «ص» اشاره به «صبر و استقامت» امام حسین و یارانش دارد.<ref> | ۲. روایاتی که این حروف مقطعه را به [[واقعه کربلا]] تفسیر کردهاند: «ک» اشاره به «کربلا»، «هاء» اشاره به «هلاکشدن خاندان پیامبر(ص)»، «ی» اشاره به «[[یزید]]»، «ع» اشاره به «عطش» و «ص» اشاره به «صبر و استقامت» امام حسین و یارانش دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۳، ص۶-۷؛ بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۶۹۷؛ قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ق، ج۲، ص۴۸.</ref> | ||
[[علامه طباطبایی]] روایات دسته نخست را به دلیل اینکه حرف «ی» ربطی به «ولی» ندارد، ناصحیح میداند.<ref>طباطبایی، | [[علامه طباطبایی]] روایات دسته نخست را به دلیل اینکه حرف «ی» ربطی به «ولی» ندارد، ناصحیح میداند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ش، ج۱۴، ص۲۲.</ref> | ||
برخی [[اهل سنت]] نیز حروف مقطعه آغازین سوره مریم را از اسامی خداوند دانستهاند.<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۲۵۸ و ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۶، ص۲۰۵.</ref> | برخی [[اهل سنت]] نیز حروف مقطعه آغازین سوره مریم را از اسامی خداوند دانستهاند.<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۲۵۸ و ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۶، ص۲۰۵.</ref> | ||
==آیات مشهور== | ==آیات مشهور== |