بلوغ: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بلوغ'''، آغاز مرحله‌ای طبیعی در زندگی کودک است که در آن، با پیدایی و شکوفایی غریزه جنسی و پدید آمدن برخی دگرگونی‌های جسمی و روانی و رشد عقلی و ادراکی، به مرتبۀ مردان و زنان نایل می‌شود. بلوغ در [[فقه]] یعنی رسیدن به سن یا مرحله‌ای که احکام دینی، [[واجب|واجبات]] و [[حرام|حرامها]] شامل حال انسان می‌شود.

 

نشانه‌های بلوغ عبارتند از: احتلام، روییدن موی خشن اطراف شرمگاه و سن؛ هرکدام از این علائم زودتر اتفاق بیفتد کافی بوده و شخص بالغ حساب می‌شود است.

نشانۀ دیگر بلوغ در فقه، رسیدن کودک به سن معینی است که به استناد [[حدیث|احادیث]] معلوم شده است. به موجب این احادیث، هر گاه تا رسیدن کودک به سن مزبور هیچیک از دیگر امارات شرعی بلوغ تحقّق نیافته باشد، سن یاد شده زمان بلوغ کودک محسوب خواهد شد و واجب است همه تکالیف را انجام دهد هرچند هنوز به بلوغ طبیعی و خروج مَنی نرسیده باشد. <ref> حر عاملی، ج ۱، ص۴۳؛ بروجردی، ج ۱، ص۳۵۰،۳۵۳ </ref>