کاربر ناشناس
سعد بن حرث انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←پانویس
imported>Mahboobi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mgolpayegani جز (←پانویس) |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
}} | }} | ||
'''سعد بن حرث (حارث) بن سلمة انصاری عجلانی کوفی'''، از [[:رده:شهدای کربلا|شهدای]] روز [[عاشورا]] در [[واقعه کربلا|صحرای کربلا]] (۶۱ق) | '''سعد بن حرث (حارث) بن سلمة انصاری عجلانی کوفی'''، از [[:رده:شهدای کربلا|شهدای]] روز [[عاشورا]] در [[واقعه کربلا|صحرای کربلا]] (۶۱ق) است، که ابتدا در سپاه [[کوفه]] بود و با شنیدن ندای استغاثۀ [[امام حسین]](ع)، به خود آمده و در دفاع از امام (ع)، به جنگ سپاه کوفه رفته و به [[شهادت]] رسید. | ||
==حضور در کربلا== | ==حضور در کربلا== | ||
===در سپاه کوفه=== | ===در سپاه کوفه=== | ||
وی از طایفۀ بنی عجل از [[قبیله خزرج|قبیلۀ خزرج]] بود. نقل شده که سعد و برادرش [[ابوحتوف بن حارث]] از [[خوارج]] [[جنگ نهروان|نهروان]] بودند و از [[کوفه]] با سپاه [[عمر بن سعد]] به قصد مقابله با امام حسین(ع) به [[کربلا]] آمده بودند.<ref>ابصار العین، ص۱۵۹؛ ذخیرة الدرین، ص۴۵۶؛ امین، اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۱۹؛ محلی، الحدائق الوردیة، ج۱، ص۲۱۱؛ مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲.</ref> | وی از طایفۀ بنی عجل از [[قبیله خزرج|قبیلۀ خزرج]] بود. نقل شده که سعد و برادرش [[ابوحتوف بن حارث]] از [[خوارج]] [[جنگ نهروان|نهروان]] بودند و از [[کوفه]] با سپاه [[عمر بن سعد]] به قصد مقابله با امام حسین (ع) به [[کربلا]] آمده بودند.<ref>ابصار العین، ص۱۵۹؛ ذخیرة الدرین، ص۴۵۶؛ امین، اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۱۹؛ محلی، الحدائق الوردیة، ج۱، ص۲۱۱؛ مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲.</ref> | ||
===یاری امام حسین(ع) === | ===یاری امام حسین (ع) === | ||
بعدازظهر عاشورا هنگامی که تمامی اصحاب و یاران امام(ع) به شهادت رسیده بودند و سپاه کوفه امام(ع) را محاصره کرده بود، حضرت ندای «الا من ناصر فینصرنا، الا من ذاب یذب عن حرم رسول الله(ص)» را سر داد، زنان و کودکان خیمه‌گاه حسینی ندای استغاثه سیدالشهداء(ع) را شنیدند و شروع به ناله و فریاد کردند. سعد و برادرش ابوحتوف بن حارث صدای زنان و کودکان آل رسول الله(ص) را شنیدند، ضمیر زنده و وجدان پاک ایشان بیدار شد و آن دو به خود آمدند و شعار معروف و همیشگی خوارج را سر دادند «لا حکم الا لله و لا طاعة لمن عصاه»،<ref>ذخیرة الدرین، ص۴۵۶؛ رکـ: تستری، قاموس الرجال، ج۵، ص۲۸؛ امین، اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۱۹؛ محلی، الحدائق الوردیة، ج۱، ص۲۱۱؛ مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲.</ref> سپس اعلام کردند که حسین فرزند [[فاطمه زهرا|دختر پیامبر اسلام]](ص) است که ما آرزوی [[شفاعت]] جد او را در روز [[قیامت]] داریم، چگونه با وی بجنگیم در حالی که آن حضرت در این حال است و یار و یاوری ندارد و تنها در صحرای کربلا طلب کمک می‌کند. سپس شمشیرهای خود را از غلاف خارج نموده و هر دو آنان به سپاه بنی امیه و لشکر ابن سعد حمله کرده و عدۀ زیادی را کشته و جمع کثیری را زخمی و مجروح نمودند و هر دوی آنها در یک مکان به شهادت رسیدند. <ref>ابصار العین، ص۱۵۹ و ۲۲۲؛ ذخیرة الدرین، ص۴۵۶؛ رکـ: تستری، قاموس الرجال، ج۵، ص۲۸؛ امین، اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۱۹؛ محلی، الحدائق الوردیة، ج۱، ص۲۱۱؛ مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲.</ref> | بعدازظهر عاشورا هنگامی که تمامی اصحاب و یاران امام (ع) به شهادت رسیده بودند و سپاه کوفه امام (ع) را محاصره کرده بود، حضرت ندای «الا من ناصر فینصرنا، الا من ذاب یذب عن حرم رسول الله (ص)» را سر داد، زنان و کودکان خیمه‌گاه حسینی ندای استغاثه سیدالشهداء (ع) را شنیدند و شروع به ناله و فریاد کردند. سعد و برادرش ابوحتوف بن حارث صدای زنان و کودکان آل رسول الله (ص) را شنیدند، ضمیر زنده و وجدان پاک ایشان بیدار شد و آن دو به خود آمدند و شعار معروف و همیشگی خوارج را سر دادند «لا حکم الا لله و لا طاعة لمن عصاه»،<ref>ذخیرة الدرین، ص۴۵۶؛ رکـ: تستری، قاموس الرجال، ج۵، ص۲۸؛ امین، اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۱۹؛ محلی، الحدائق الوردیة، ج۱، ص۲۱۱؛ مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲.</ref> سپس اعلام کردند که حسین فرزند [[فاطمه زهرا|دختر پیامبر اسلام]] (ص) است که ما آرزوی [[شفاعت]] جد او را در روز [[قیامت]] داریم، چگونه با وی بجنگیم در حالی که آن حضرت در این حال است و یار و یاوری ندارد و تنها در صحرای کربلا طلب کمک می‌کند. سپس شمشیرهای خود را از غلاف خارج نموده و هر دو آنان به سپاه بنی امیه و لشکر ابن سعد حمله کرده و عدۀ زیادی را کشته و جمع کثیری را زخمی و مجروح نمودند و هر دوی آنها در یک مکان به شهادت رسیدند.<ref>ابصار العین، ص۱۵۹ و ۲۲۲؛ ذخیرة الدرین، ص۴۵۶؛ رکـ: تستری، قاموس الرجال، ج۵، ص۲۸؛ امین، اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۱۹؛ محلی، الحدائق الوردیة، ج۱، ص۲۱۱؛ مامقانی، تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲.</ref> | ||
البته نقل شده که ایشان پس از شهادت امام(ع) با شنیدن صدای ضجه و ناله زنان، به سوی سپاه عمرسعد حمله کرده و به درجه رفیع شهادت رسیدند.<ref>ابصار العین، ص۱۵۹؛ امین، اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۱۹.</ref> | البته نقل شده که ایشان پس از شهادت امام (ع) با شنیدن صدای ضجه و ناله زنان، به سوی سپاه عمرسعد حمله کرده و به درجه رفیع شهادت رسیدند.<ref>ابصار العین، ص۱۵۹؛ امین، اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۱۹.</ref> | ||
===اشکال سندی=== | ===اشکال سندی=== | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس| | {{پانویس|2}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||