Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۳۲۸
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۲۱: | خط ۱۲۱: | ||
امام صدر در تابستان ۱۳۴۲ و طی سفری دو ماهه به کشورهای شمال آفریقا، طرحی نو جهت همفکری مراکز اسلامی [[مصر]]، [[الجزایر]] و [[مغرب (کشور)|مغرب]] با [[حوزه علمیه لبنان|حوزههای علمیه شیعی لبنان]] در انداخت. | امام صدر در تابستان ۱۳۴۲ و طی سفری دو ماهه به کشورهای شمال آفریقا، طرحی نو جهت همفکری مراکز اسلامی [[مصر]]، [[الجزایر]] و [[مغرب (کشور)|مغرب]] با [[حوزه علمیه لبنان|حوزههای علمیه شیعی لبنان]] در انداخت. | ||
===تاسیس مجلس | ===تاسیس مجلس اعلای شیعیان لبنان=== | ||
امام صدر در تابستان ۱۳۴۵ رسما از حکومت وقت درخواست نمود تا همانند دیگر طوائف آن کشور، مجلسی برای سازماندهی طایفه [[شیعه]] و پیگیری مسائل آن تاسیس گردد. [[مجلس اعلای شیعیان لبنان|مجلس اعلای اسلامی شیعه]] که اولین بخش از برنامه درازمدت امام صدر به شمار میرفت، در اول خرداد ۱۳۴۸ تاسیس شد و خود او با اجماع آراء به ریاست آن انتخاب گردید. | امام صدر در تابستان ۱۳۴۵ رسما از حکومت وقت درخواست نمود تا همانند دیگر طوائف آن کشور، مجلسی برای سازماندهی طایفه [[شیعه]] و پیگیری مسائل آن تاسیس گردد. [[مجلس اعلای شیعیان لبنان|مجلس اعلای اسلامی شیعه]] که اولین بخش از برنامه درازمدت امام صدر به شمار میرفت، در اول خرداد ۱۳۴۸ تاسیس شد و خود او با اجماع آراء به ریاست آن انتخاب گردید. | ||
=== پایان دادن به جنگ داخلی === | === پایان دادن به جنگ داخلی === | ||
با آغاز جنگ داخلی لبنان در فروردین ۱۳۵۴، تمامی تلاشهای امام صدر مصروف پایان دادن به این بحران گردید. وی در خرداد آن سال در مسجد عاملیه [[بیروت]] به اعتصاب غذا نشست و به پشتوانه مقبولیت وسیع خود در میان تمامی طوائف، آرامش را به تابستان لبنان بازگردانید. با شعلهور شدن مجدد آتش جنگ، امام صدر در اردیبهشت ۱۳۵۵ [[حافظ اسد]] را بر آن داشت تا با اعزام نیروهای سوری به لبنان، موازنه قوا و آرامش را به این کشور بازگرداند. حل اختلافات مصر با سوریه و متعاقب آن برپایی کنفرانس سران عرب در [[ریاض]] طی مهر ۱۳۵۵، آب سردی بود که توسط امام صدر بر آتش جنگ داخلی لبنان فرو ریخته شد. این آرامش تا زمانیکه امام صدر در لبنان حضور داشت، ادامه پیدا کرد. | با آغاز جنگ داخلی لبنان در فروردین ۱۳۵۴، تمامی تلاشهای امام صدر مصروف پایان دادن به این بحران گردید. وی در خرداد آن سال در مسجد عاملیه [[بیروت]] به اعتصاب غذا نشست و به پشتوانه مقبولیت وسیع خود در میان تمامی طوائف، آرامش را به تابستان لبنان بازگردانید. با شعلهور شدن مجدد آتش جنگ، امام صدر در اردیبهشت ۱۳۵۵ [[حافظ اسد]] را بر آن داشت تا با اعزام نیروهای سوری به لبنان، موازنه قوا و آرامش را به این کشور بازگرداند. حل اختلافات مصر با سوریه و متعاقب آن برپایی کنفرانس سران عرب در [[ریاض]] طی مهر ۱۳۵۵، آب سردی بود که توسط امام صدر بر آتش جنگ داخلی لبنان فرو ریخته شد. این آرامش تا زمانیکه امام صدر در لبنان حضور داشت، ادامه پیدا کرد. |