محارم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مَحارِم''' کسانی که [[ازدواج]] با آنان به‌دلیل خویشاوندی [[حرام]] است. محارم و [[احکام شرعی|احکام]] آن در [[قرآن]] آمده است. [[نسب]]، [[ازدواج]] و [[رضاع]] از اسباب محرمیت هستند و بر اساس آنها محارم به محارم نسبی، محارم سببی و محارم رضاعی تقسیم می‌شوند.  

مادر، مادربزرگ‌، خواهر، دختر، نوه، دختر خواهر، دختر برادر، عمه و خاله از محارم نسبی مرد هستند و پدر، پدربزرگ، پسر، برادر، پسر خواهر، پسر برادر، عمو و دایی نیز از محارم نسبی زن محسوب می‌شوند.

محارم جمع «مَحْرَم» و به‌کسانی گفته می‌شود که به‌سبب خویشاوندی، نباید با همدیگر [[ازدواج]] کنند.<ref>فراهیدی، العین، ذیل واژه «حرم».</ref> محارم و احکام آن در دو آیه از قرآن آمده است؛ [[آیه ۲۳ سوره نساء]] به ذکر محارم و حرام‌بودن ازدواج با آنان اختصاص دارد.<ref>سوره نساء، آیه۲۳.</ref> در [[آیه ۳۱ سوره نور]] نیز برخی از محارم زنان را بر شمرده است.<ref>سوره نور، آیه۲۱.</ref> در برخی منابع روایی [[شیعه]] مانند [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل الشیعه]] و [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک الوسائل]] بخشی با عنوان «ابواب النکاح المحرم» تدوین شده و برخی از روایات [[امامان معصوم(ع)]] ناظر به بیان احکامِ [[ازدواج]] یا نگاه به محارم، گردآوری شده است.<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۲۰، ص۳۰۷؛ نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۱۴، ص۳۲۷.</ref> از محارم و احکام آن در [[ابواب فقه|ابواب فقهیِ]] نکاح، [[طلاق]] و [[احکام اموات]]، سخن به میان آمده است.<ref> نجفی، جواهر‌الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۳۷.</ref>

*خواهر <ref>امام خمینی، تحریر‌الوسیله، ۱۴۳۴ق، ج۲، ص۲۸۳.</ref>