Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۶۸
ویرایش
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
=== قطع نماز یا تأمل در شک=== | === قطع نماز یا تأمل در شک=== | ||
به فتوای بسیاری از فقیهان شیعه به صرف پیدا شدن شک نمیتوان نتایج فقهی آن را اِعمال کرد. بلکه واجب است نمازگزار قبل از هر گونه عملی، درباره شک خود تأمل و اندیشه | به فتوای بسیاری از فقیهان شیعه به صرف پیدا شدن شک نمیتوان نتایج فقهی آن را اِعمال کرد. بلکه واجب است نمازگزار قبل از هر گونه عملی، درباره شک خود تأمل و اندیشه (تَرَوِّی) نماید تا در نتیجه یا به یکی از دو طرف، ظن یا یقین پیدا کند و یا اینکه شکش مستقر گردد.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ج۳، ص۲۴۹؛ حکیم، مستمسک العروة، ج۷، ص۴۷۰ ـ ۴۷۳؛ خوئی، مستند العروة (الصلاة)، ج۶، ص۲۰۳ ـ ۲۰۵ </ref> | ||
همچنین به فتوای برخی از فقیهان هنگام بروز شکهای صحیح (که برای نمازگزار وظیفهای مشخص شده است) نمازگزار نمیتواند نماز را قطع کرده و دوباره بخواند، بلکه ابتدا باید تروی کند و اگر گمانش به هیچ طرف نرفت باید به احکام شک صحیح عمل کند. <ref>یزدی، العروة الوثقی، ج۳، ص۲۶۴ ـ ۲۶۵؛ حکیم، مستمسک العروة، ج۷، ص۴۹۱ ـ ۴۹۳؛ خوئی، مستند العروة (الصلاة)، ج۶، ص۲۴۹ </ref> | همچنین به فتوای برخی از فقیهان هنگام بروز شکهای صحیح (که برای نمازگزار وظیفهای مشخص شده است) نمازگزار نمیتواند نماز را قطع کرده و دوباره بخواند، بلکه ابتدا باید تروی کند و اگر گمانش به هیچ طرف نرفت باید به احکام شک صحیح عمل کند. <ref>یزدی، العروة الوثقی، ج۳، ص۲۶۴ ـ ۲۶۵؛ حکیم، مستمسک العروة، ج۷، ص۴۹۱ ـ ۴۹۳؛ خوئی، مستند العروة (الصلاة)، ج۶، ص۲۴۹ </ref> |