شکیات: تفاوت میان نسخه‌ها

#شک در صحت عمل انجام گرفته: اگر با دخول در جزء بعدی نماز در صحّت عملِ انجام گرفته قبلی شک کند نه در خود عمل، شک او قابل اعتنا نیست و در صورت عدم دخول، در اینکه باید به شک خود اعتنا کند و آن عمل را به جا آورد یا نه، اختلاف است. <ref>یزدی، العروة الوثقی، ج۳، ص ۲۳۷ ـ ۲۳۸</ref>

شک در تعداد رکعت‌های خوانده شده در برخی صورت‌ها موجب بطلان نماز می‏گردند . منظور از باطل شدن نماز با  این شک‌ها این است که با وجود این شک‌ها نمی‌توان نماز را تمام کرد، بلکه نخست نمازگزار باید تروی کند و اگر شک او برطرف شد نمازش صحیح است و آن را ادامه می‌دهد ولی اگر شک او مستقر شد و ذهنش به هیچ طرف نرفت نمازش باطل است<ref>خوئی، مستند العروة (الصلاة)، ج۶، ص۱۴۵</ref>  این نوع شکها عبارتند از:

#به قول مشهور، شک در عدد رکعتهای نماز واجب دو رکعتی، همچون [[نماز صبح]]، [[مسافر|نماز مسافر]]، [[نماز آیات]]  و [[نماز عید]] در فرض وجوب آن. برخی از فقیهان برای باطل شدن نماز ادعای [[اجماع]] کرده‌اند. در نقطه مقابل از برخی از فقهای قدیم شیعه نقل شده که معتقد بوده بوده‌اند نمازگزار باید در این حالت بنا را بر اقل (رکعت کمتر) بگذارد. <ref>موسوی عاملی، مدارک الأحکام، ج۴، ص۲۴۴؛ جواهرالکلام، ج۱۲، ص۳۰۳؛ یزدی، العروة الوثقی، ج۳، ص۲۴۲ </ref>