قرآن به سر گرفتن: تفاوت میان نسخه‌ها

== مراسم قرآن به سر گرفتن==

[[پرونده:مراسم قرآن به سر گرفتن نجف سال 1395.jpg|بندانگشتی|قرآن به سر گرفتن در نجف]]

شیخ عباس قمی سپس چهارمین عمل مستحب شب قدر را به این صورت توضیح می‌دهد که: قرآن را بر سر خود می‌گذارند و خداوند را به حق قرآن و حق کسی که با قرآن فرستاده شده یعنی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ع)]] و به حق هر زن و مرد مؤمنی که در قرآن مدح شده قسم می‌دهند و سپس ده بار می‌گویند {{عربی|بِكَ یا أللّهُ}} و بعد خداوند را به نام هر یک از [[چهارده معصوم]] قسم می‌دهند و اسامی آن‌ها را به ترتیب ده بار ذکر می‌کنند.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، باب دوم،‌فصل سوم، بخش اعمال مشترکه شب قدر</ref> این کار عملی مستقل بوده و لازم نیست قرآن به صورت باز شده بر سر قرار گیرد.{{یادداشت|{{عربی|عَنْ زُرَارَةَ قَالَ قَالَ الصَّادِقُ ع‏ تَأْخُذُ الْمُصْحَفَ فِي ثَلَاثِ لَيَالٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَتَنْشُرُهُ وَ تَضَعُهُ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ تَقُولُ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِكِتَابِكَ الْمُنْزَلِ وَ مَا فِيهِ وَ فِيهِ اسْمُكَ الْأَكْبَرُ وَ أَسْمَاؤُكَ الْحُسْنَى وَ مَا يُخَافُ وَ يُرْجَى أَنْ تَجْعَلَنِي مِنْ عُتَقَائِكَ مِنَ النَّارِ وَ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَكَ مِنْ حَاجَة. دعوات راوندی، ص۲۰۶}}}}{{یادداشت|{{عربی|