سید علی قاضی طباطبایی: تفاوت میان نسخه‌ها

قاضی وصول به مقام [[توحید]] و سیر صحیح الی الله را بدون پذیرفتن ولایت [[:رده:امامان شیعه|امامان شیعه]] علیهم السلام و [[حضرت زهرا(س)]] محال می‌دانست.<ref>حسینی طهرانی، توحید علمی و عینی، ص۴۰؛ روحانی نژاد، ص۸۸</ref> وی می‌گفت:

: من اگر به جایی رسیده باشم از دو چیز است؛ قرآن کریم و [[زیارت امام حسین(ع)|زیارت حضرت سید الشهداء]]

در واقع، روش سلوکی وی همان روش سلوکی حسین‌قلی همدانی بود. در این روش، سالک باید برای دفع خواطر، در شبانه‌روز دست‌کم نیم ساعت را برای توجه به نفس خود تعیین کند تا رفته رفته معرفت نفس برای او حاصل شود. به‌علاوه، باید برای رفع حجابها و موانع، به [[امام حسین]] علیه‌السلام متوسل شود.<ref>حسینی طهرانی، رساله لب اللباب، ص۱۴۹-۱۵۰</ref>

از دیگر شیوه‌های سلوکی قاضی، التزام به [[نماز]] اول وقت، [[نماز شب]]، [[تهجد]] و نیز اذکار متعددی بود که هم خود بر آنها مداومت داشت و هم شاگردانش و حتی عامۀ مردم را به آنها سفارش می‌کرد، مانند چهارصد بار یا بیشتر، گفتن [[ذکر یونسیه]] (لا إلهَ إلّا أنتَ سُبحانَکَ إنّی کُنتُ مِنَ الظّالِمینَ) همراه با خواندن [[قرآن]] در [[سجده]]، صد مرتبه خواندن [[سوره قدر|سورۀ قدر]] در شبهای [[جمعه]]، مداومت بر خواندن فراوان [[سوره توحید|سورۀ توحید]]، [[دعای کمیل]] و [[زیارت جامعه]].<ref>نک: حسینی طهرانی، مهر تابان، ص۲۶؛ روحانی نژاد، ص۸۳؛ در محضر افلاکیان، ص۷۹-۸۱، ۸۳؛ برای توضیح بیشتر دربارۀ اذکار و اعمالی که به شاگردانش توصیه می‌کرد نک: صلح کل، مصاحبه با محمود قوچانی، ۱۹۱،۱۹۸-۱۹۹</ref>

[[محمد تقی آملی]]، از شاگردان قاضی، نقل نموده که قاضی به [[زیارت]] اهل قبور بسیار توجه داشت و خود بسیار به [[قبرستان وادی السلام|وادی السلام]] می‌رفت و ساعتها در آنجا به زیارت مشغول می‌شد.<ref>حسن‌زاده آملی، ص۱۰-۱۱؛ فاطمی‌نیا، ج۳، ص۶۸-۶۹</ref> او به [[تهجد]] در [[مسجد کوفه]] و [[مسجد سهله]] علاقه‌مند بود و [[حجره]]‌ای مخصوص برای [[عبادت]] در این دو [[مسجد]] داشت<ref>حسینی طهرانی، معاد شناسی، ج۱، ص۲۳۲</ref> و رفتن به مسجد سهله خصوصاً با پای پیاده را توصیه می‌کرد.<ref>فیروزآبادی، مقدمه سید محمد فیروزآبادی، ص۸</ref>