سید علی قاضی طباطبایی: تفاوت میان نسخه‌ها

|تالیفات=[[تفسیر قرآن کریم]]{{سخ}} شرح [[دعای سمات]]{{سخ}} تعلیق بر مثنوی مولوی{{سخ}} تعلیق بر [[فتوحات(کتاب)|فتوحات]] [[ابن عربی]]

از شاگردان وی، می‌توان به [[سید محمدحسین طباطبائی|سیدمحمد حسین طباطبایی]]، [[سید هاشم موسوی حداد]] و [[محمد تقی بهجت]] اشاره کرد.

وی مدتی، به توصیۀ پدرش، برای تهذیب نفس نزد [[امام قلی نخجوانی]] شاگردی کرد.<ref>حسن زاده، ص۱۵۹، ۱۷۱-۱۷۲</ref> سپس در ۱۳۰۸، برای کسب علم به [[نجف]] هجرت کرد<ref>محمد حسن قاضی، صفحات من تاریخ الاعلام، ج۱، ص۱۸؛ روحانی نژاد، ص۲۷؛ قس آقابزرگ، ج۱، قسم ۴، ص۱۵۶۵</ref> و در آنجا نزد [[محمد فاضل شربیانی]]، [[محمدحسن مامقانی]]، [[شیخ الشریعه اصفهانی]]، [[آخوند خراسانی]] و [[حسین خلیلی تهرانی]]، [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[حدیث]]، [[تفسیر]] و دیگر علوم را فرا گرفت و از این جمع، حسین خلیلی تهرانی، استاد [[اخلاق]] وی نیز بود.<ref>آقابزرگ، ج۱، قسم ۴، ص۱۵۶۵-۱۵۶۶</ref>

هرچند شهرت قاضی بیشتر به عرفان و اخلاق است، اما در حدیث و فقه و تفسیر نیز تبحر داشت.<ref>نک: حسینی طهرانی، مهر تابان، ص۲۴، ۲۷</ref> قاضی، به‌رغم [[اجتهاد]]، در [[درس خارج]] فقه [[سید محمد کاظم طباطبائی یزدی|سید محمد کاظم یزدی]] و [[سید محمد اصفهانی]] و دیگر علمای نجف نیز شرکت می‌کرد و از وی نقل شده است که در هفت دوره [[درس خارج]] کتاب طهاره [[شیخ مرتضی انصاری]] شرکت کرده بود.<ref>حسینی همدانی، ص۴۶</ref>