آیه اطعام: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه اطعام بنابر نظر [[مفسران]] شیعه<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به: طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، داراحیاء‌التراث العربی، ج۱۰، ص۲۱۱؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۶۱۱و۶۱۲.</ref> و برخی از مفسرین [[اهل سنت]]<ref>به عنوان نمونه نگاه کنید به: حسکانی،‌ شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۰۳-۴۰۸؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۳۰، ص۷۴۶.</ref> در شأن [[اهل بیت(ع)]] نازل شده است. بنا به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، از مفسران معاصر [[شیعه]]، علمای شیعه اتفاق نظر دارند همه آیات یا هجده آیه از این [[سوره]] (آیه ۵ تا آیه ۲۲)در شأن اهل بیت(ع) نازل شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۳۴۵.</ref> [[علامه امینی]] در کتاب [[الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب (کتاب)|الغدیر]] از ۳۴ تن از علمای [[اهل سنت]] نام برده که روایاتی در شأن نزول این آیات درباره اهل بیت(ع) و [[فضائل امام علی(ع)]] و [[فاطمه(س)]] و [[حسنین(ع)]] نقل کرده‌اند.<ref>امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۱۵۵-۱۶۱.</ref>

[[ابن تیمیه]] معتقد است این سوره در [[مکه]] نازل شده و ارتباطی با اهل بیت ندارد.<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویه، ۱۴۰۶، ج۷، ص۱۷۴-۱۸۶.</ref> این گفته برخلاف نظر تعداد زیادی از عالمان اهل سنت بوده و پاسخ‌هایی در رد آن داده شده است.<ref>ابراهیمیان، «بررسی و نقد دیدگاه ابن تیمیه درباره شأن نزول سوره هل اتی»، ص۱۶۰-۱۶۲.</ref> به گفته مفسران شیعه اتفاق نظر دارند که این سوره در مدینه نازل شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۳۲۸.</ref> قرطبی، از مفسران اهل سنت در قرن هفتم قمری، نیز بر آن است که مشهور علمای اهل سنت این سوره را [[سوره مدنی|مدنی]] دانسته‌اند.<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۹، ص۱۱۷.</ref>