confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
مسخ: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
==وقوع مسخ بر اساس قرآن== | ==وقوع مسخ بر اساس قرآن== | ||
{{همچنین|اصحاب سبت}} | {{همچنین|اصحاب سبت}} | ||
در آیاتی از قرآن از مسخ برخی انسان‌ها سخن آمده است. برای مثال در آیه ۶۰ [[سوره مائده]] از تبدیل برخی انسان‌ها به میمون و خوک سخن آمده است.<ref>مکارم، شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۴۴۳.</ref> همچنین طبق آیه ۶۵ [[سوره بقره]]، خدا گروهی از [[بنی‌اسرائیل]] را به نام اصحاب سبت، به جهت نافرمانی [[خدا]] و صید ماهی در [[روز شنبه]] مسخ و به میمون تبدیل کرده است.<ref>مکارم، شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۹۷.</ref> | در آیاتی از [[قرآن]] از مسخ برخی انسان‌ها سخن آمده است. برای مثال در آیه ۶۰ [[سوره مائده]] از تبدیل برخی انسان‌ها به میمون و خوک سخن آمده است.<ref>مکارم، شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۴۴۳.</ref> همچنین طبق آیه ۶۵ [[سوره بقره]]، خدا گروهی از [[بنی‌اسرائیل]] را به نام اصحاب سبت، به جهت نافرمانی [[خدا]] و صید ماهی در [[روز شنبه]] مسخ و به میمون تبدیل کرده است.<ref>مکارم، شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۹۷.</ref> | ||
===مسخ برخی از حواریون=== | ===مسخ برخی از حواریون=== | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
[[رشید رضا]] و [[محمد عبده]]<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۲۱.</ref> از مفسران معاصر اهل‌سنت نیز چنین دیدگاهی داشته‌اند.<ref>نگاه کنید به رشید رضا، المنار، ۱۹۹۰م، ج۱، ص۲۸۵.</ref> | [[رشید رضا]] و [[محمد عبده]]<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۲۱.</ref> از مفسران معاصر اهل‌سنت نیز چنین دیدگاهی داشته‌اند.<ref>نگاه کنید به رشید رضا، المنار، ۱۹۹۰م، ج۱، ص۲۸۵.</ref> | ||
البته می‌گویند بیشتر [[مفسر|مفسران]] بر این باورند که مسخ در قرآن به معنای حقیقی آن به کار رفته است. یعنی مسخ در جسم نیز تحقق می‌یابد و ظاهر انسان هم تغییر می‌کند.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۲۱.</ref> به‌گفته [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] روایات متواتری بر این معنای مسخ دلالت می‌کنند.<ref> مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ش، ج۵۸، ص۱۱۱.</ref> | البته می‌گویند بیشتر [[مفسر|مفسران]] بر این باورند که مسخ در [[قرآن]] به معنای حقیقی آن به کار رفته است. یعنی مسخ در جسم نیز تحقق می‌یابد و ظاهر انسان هم تغییر می‌کند.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۱۲۱.</ref> به‌گفته [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] روایات متواتری بر این معنای مسخ دلالت می‌کنند.<ref> مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ش، ج۵۸، ص۱۱۱.</ref> | ||
طرف‌داران این دیدگاه درخصوص بعید بودن این نوع از مسخ استدلال کرده‌اند که با پذیرش وقوع [[معجزه]] توسط پیامبران، خارق‌العاده بودن یک عمل نمی‌تواند دلیلی بر محال‌بودن آن تلقی شود؛ بلکه یکی از شرایط معجزه همین خارق‌العاده بودن است.<ref>شاکر و میری، «ماهیت عذاب مسخ در آموزه‌های دینی»، ص۳۰.</ref> | طرف‌داران این دیدگاه درخصوص بعید بودن این نوع از مسخ استدلال کرده‌اند که با پذیرش وقوع [[معجزه]] توسط پیامبران، خارق‌العاده بودن یک عمل نمی‌تواند دلیلی بر محال‌بودن آن تلقی شود؛ بلکه یکی از شرایط معجزه همین خارق‌العاده بودن است.<ref>شاکر و میری، «ماهیت عذاب مسخ در آموزه‌های دینی»، ص۳۰.</ref> | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
براساس شماری از احادیث [[اسلام|اسلامی]]، در [[قیامت]] گروه‌هایی مسخ شده و به صورت حیوان محشور می‌شوند. برای نمونه روایت شده است که [[معاذ بن جبل]] درخصوص آیه «یوْمَ ینْفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْواجاً» (روزی که در «[[صور]]» دمیده می‌شود و شما گروه‌گروه (به [[محشر]]) می‌آیید»<ref>سوره نبأ، آیه۱۸.</ref> از [[پیامبر اسلام]] سؤال کرد. پیامبر(ص) پاسخ داد: «برخی از اینها به‌شکل میمون، برخی به‌صورت خوک... محشور می‌شوند.<ref>قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۹، ص۱۷۵.</ref> | براساس شماری از احادیث [[اسلام|اسلامی]]، در [[قیامت]] گروه‌هایی مسخ شده و به صورت حیوان محشور می‌شوند. برای نمونه روایت شده است که [[معاذ بن جبل]] درخصوص آیه «یوْمَ ینْفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْواجاً» (روزی که در «[[صور]]» دمیده می‌شود و شما گروه‌گروه (به [[محشر]]) می‌آیید»<ref>سوره نبأ، آیه۱۸.</ref> از [[پیامبر اسلام]] سؤال کرد. پیامبر(ص) پاسخ داد: «برخی از اینها به‌شکل میمون، برخی به‌صورت خوک... محشور می‌شوند.<ref>قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۹، ص۱۷۵.</ref> | ||
در روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] آمده است : آنان که [[قضا و قدر|قَدَر]] الهی را دروغ می‌پندارند، در حالی از گورهایشان به‌پا خیزند که به میمون و خوک تبدیل شده‌اند.<ref>شیخ صدوق، ثواب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ص۲۱۲.</ref> | در روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] آمده است : آنان که [[قضا و قدر|قَدَر]] الهی را [[دروغ]] می‌پندارند، در حالی از گورهایشان به‌پا خیزند که به میمون و خوک تبدیل شده‌اند.<ref>شیخ صدوق، ثواب الأعمال، ۱۴۰۶ق، ص۲۱۲.</ref> | ||
==مسخ روحی== | ==مسخ روحی== | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
==عاقبت انسان‌های مسخ شده== | ==عاقبت انسان‌های مسخ شده== | ||
برپایه [[روایات اسلامی]] انسان‌هایی که در قرآن از مسخشان سخن آمده است، تنها سه روز زنده ماندند و از آنان نسلی باقی نماند.<ref>شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۲۷۱.</ref> [[صدرالمتألهین]] نوشته است مسلمانان بر این مسئله [[اجماع]] دارند که حیوانات امروزی از نسل آدم نیستند و افراد مسخ‌شده پس از سه روز مُردند، بدون اینکه از دوران حیوان‌بودن آنها نسلی به‌وجود آید.<ref>صدرالمتألهین، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۳، ص۴۶۸.</ref> | برپایه [[روایات اسلامی]] انسان‌هایی که در [[قرآن]] از مسخشان سخن آمده است، تنها سه روز زنده ماندند و از آنان نسلی باقی نماند.<ref>شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۲۷۱.</ref> [[صدرالمتألهین]] نوشته است مسلمانان بر این مسئله [[اجماع]] دارند که حیوانات امروزی از نسل آدم نیستند و افراد مسخ‌شده پس از سه روز مُردند، بدون اینکه از دوران حیوان‌بودن آنها نسلی به‌وجود آید.<ref>صدرالمتألهین، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۳، ص۴۶۸.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
* ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، محقق و مصحح: میر دامادی، جمال‌الدین، بیروت، دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع،دار صادر، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق. | * ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، محقق و مصحح: میر دامادی، جمال‌الدین، بیروت، دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع،دار صادر، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق. | ||
* آلوسی، سید محمود، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، تحقیق: عطیة، علی عبدالباری، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۱۵ق. | * آلوسی، سید محمود، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، تحقیق: عطیة، علی عبدالباری، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۱۵ق. | ||
* جوادی | * [[جوادی آملی]]، عبدالله، [[تسنیم]]، قم، اسراء، ۱۳۸۸ش. | ||
* رشید رضا، المنار، مصر، الهیئة المصریة العامة للکتاب، ۱۹۹۰م. | * رشید رضا، المنار، مصر، الهیئة المصریة العامة للکتاب، ۱۹۹۰م. | ||
* سبحانی، جعفر، منشور عقائد امامیه، قم، موسسه امام صادق(ع)، ۱۳۷۶ش | * سبحانی، جعفر، منشور عقائد امامیه، قم، موسسه امام صادق(ع)، ۱۳۷۶ش | ||
* شاکر، محمدکاظم، میری سیدسعید، ماهیت عذاب مسخ در آموزه‌های دینی، تحقیقات علوم قرآن و حدیث، شماره۲، ۱۳۸۸ش. | * شاکر، محمدکاظم، میری سیدسعید، ماهیت عذاب مسخ در آموزه‌های دینی، تحقیقات علوم قرآن و حدیث، شماره۲، ۱۳۸۸ش. | ||
* شیخ | * [[شیخ صدوق]]، [[الخصال]]، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۶۲ش. | ||
* شیخ صدوق، محمد بن علی، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دار الشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق. | * شیخ صدوق، محمد بن علی، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دار الشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق. | ||
* شیخ صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا(ع)، محقق و مصحح: مهدی لاجوردی، تهران، نشر جهان، چاپ اول، ۱۳۷۸ش. | * شیخ صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا(ع)، محقق و مصحح: مهدی لاجوردی، تهران، نشر جهان، چاپ اول، ۱۳۷۸ش. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
* طباطبائی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق. | * طباطبائی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق. | ||
* طبرانی، أبوالقاسم، المعجم الکبیر، محقق: حمدی بن عبد المجید السلفی، قاهره، ابن‌تیمیه، ۱۴۱۵ق | * طبرانی، أبوالقاسم، المعجم الکبیر، محقق: حمدی بن عبد المجید السلفی، قاهره، ابن‌تیمیه، ۱۴۱۵ق | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر | * طبرسی، فضل بن حسن، [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن]]، مقدمه:محمد جواد بلاغی، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش. | ||
* عیاشی، محمد بن مسعود، التفسیر، محقق و مصحح: هاشم رسولی محلاتی، تهران، المطبعة العلمیة، چاپ اول، ۱۳۸۰ق. | * عیاشی، محمد بن مسعود، التفسیر، محقق و مصحح: هاشم رسولی محلاتی، تهران، المطبعة العلمیة، چاپ اول، ۱۳۸۰ق. | ||
* قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لأحکام القرآن، تهران، انتشارات ناصر خسرو، چاپ اول، ۱۳۶۴ش. | * قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لأحکام القرآن، تهران، انتشارات ناصر خسرو، چاپ اول، ۱۳۶۴ش. | ||
* مجلسی، محمد باقر، بحار | * مجلسی، محمد باقر، [[بحار الانوار]]، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. | ||
* مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۶۸ش. | * مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۶۸ش. | ||
* مغنیه، محمد جواد، تفسیر الکاشف، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۴۲۴ق. | * مغنیه، محمد جواد، تفسیر الکاشف، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۴۲۴ق. | ||
* مکارم | * [[مکارم شیرازی]]، ناصر، [[تفسیر نمونه]]، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش. | ||
* میرجهانی سیدحسن، تفسیر ام الکتاب، تهران، صدر، بی‌تا. | * میرجهانی سیدحسن، تفسیر ام الکتاب، تهران، صدر، بی‌تا. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||