کاربر ناشناس
سوره جاثیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
اصلاح تیتر متن و ترجمه و لینک کلمات
imported>Salvand جز (←معرفی سوره) |
imported>Salvand جز (اصلاح تیتر متن و ترجمه و لینک کلمات) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{سوره||نام = جاثیه |کتابت = ۴۵|جزء = ۲۵|آیه = ۳۷|مکی/مدنی = مکی |شماره نزول = ۶۵|بعدی = [[سوره احقاف|احقاف]] |قبلی = [[سوره دخان|دخان]] |کلمه = ۴۸۹ |حرف = ۲۰۸۵|تصویر=سوره جاثیه.jpg}} | {{سوره||نام = جاثیه |کتابت = ۴۵|جزء = ۲۵|آیه = ۳۷|مکی/مدنی = مکی |شماره نزول = ۶۵|بعدی = [[سوره احقاف|احقاف]] |قبلی = [[سوره دخان|دخان]] |کلمه = ۴۸۹ |حرف = ۲۰۸۵|تصویر=سوره جاثیه.jpg}} | ||
'''سوره جاثیه''' چهل و پنجمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مکی]] [[قرآن]] که در [[جزء قرآن|جزء]] ۲۵ قرآن جای گرفته است. این سوره را جاثیه می‌نامند، زیرا در آیه ۲۸ آن از به زانو درآمدن هر امتی در [[قیامت]] برای گرفتن نامه‌های اعمالش اشاره شده است. بحث حقانیت قرآن، وحدانیت خداوند و تهدید گمراهانی که اصرار بر عقاید انحرافی خود دارند و همچنین دعوت مؤمنان به عفو کافران و توصیف صحنه‌هایی از [[قیامت]] از موضوعات مطرح شده در این سوره است. این سوره از نظر حجم از [[سوره‌های مثانی]] و بیست و ششمین سوره‌ای است که با [[حروف مقطعه]] آغاز می‌گردد. در فضیلت تلاوت این سوره از [[پیامبر(ص)]] آمده هر کس سوره جاثیه را قرائت کند خداوند عیب‌های او را می‌پوشاند و حالت ترس و نگرانی او را هنگام حسابرسی آرام می‌کند. | '''سوره جاثیه''' چهل و پنجمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مکی]] [[قرآن]] که در [[جزء قرآن|جزء]] ۲۵ قرآن جای گرفته است. این سوره را جاثیه می‌نامند، زیرا در [[آیه]] ۲۸ آن از به زانو درآمدن هر امتی در [[قیامت]] برای گرفتن نامه‌های اعمالش اشاره شده است. بحث حقانیت قرآن، وحدانیت خداوند و تهدید گمراهانی که اصرار بر عقاید انحرافی خود دارند و همچنین دعوت مؤمنان به عفو کافران و توصیف صحنه‌هایی از [[قیامت]] از موضوعات مطرح شده در این [[سوره]] است. این سوره از نظر حجم از [[سوره‌های مثانی]] و بیست و ششمین سوره‌ای است که با [[حروف مقطعه]] آغاز می‌گردد. در فضیلت تلاوت این سوره از [[پیامبر(ص)]] آمده هر کس سوره جاثیه را قرائت کند خداوند عیب‌های او را می‌پوشاند و حالت ترس و نگرانی او را هنگام حسابرسی آرام می‌کند. | ||
==معرفی سوره== | ==معرفی سوره== | ||
* '''نامگذاری''' | * '''نامگذاری''' | ||
این سوره را به این دلیل '''جاثیه''' (به زانو درآمده) نامیده‌اند که در آیه ۲۸ | این [[سوره]] را به این دلیل '''جاثیه''' (به زانو درآمده) نامیده‌اند که در [[آیه]] ۲۸ آمده است هر امتی در [[قیامت]] برای گرفتن [[نامه اعمال|نامه اعمالش]] به زانو درمی‌آید. این کلمه فقط یک بار در [[قرآن]]، آن هم در این آیه به کار رفته است. نام دیگر این سوره '''شریعت''' است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۵۰.</ref> | ||
* '''محل و ترتیب نزول''' | * '''محل و ترتیب نزول''' | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
* '''تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها''' | * '''تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها''' | ||
سوره جاثیه ۳۷ | [[سوره]] جاثیه ۳۷ [[آیه]]، ۴۸۹ کلمه و ۲۰۸۵ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی از [[سوره‌های مثانی|سوره‌های مَثانی]] قرآن و اندکی کمتر از یک [[حزب (قرآن)|حزب]] است. سوره جاثیه با [[حروف مقطعه|حروف مُقَطَّعه]] «حم» (خوانده می‌شود حامیم) شروع می‌شود؛ به همین سبب این سوره را جزو [[حوامیم|حامیمات]] (یا حوامیم) دانسته‌اند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۵۰.</ref> | ||
==محتوای سوره== | ==محتوای سوره== | ||
سوره جاثیه با [[حروف مقطعه]] و بیان حقانیت قرآن آغاز می‌شود، سپس با ذکر نشانه‌هایی از عظمت خلقت در آسمانها و زمین به وحدانیت خداوند اشاره دارد و گمراهانی را که با وجود این نشانه‌ها بر عقاید انحرافی خود اصرار می‌ورزند، به کیفر سختی تهدید می‌کند. در ادامه با دعوت مؤمنان به عفو کافران و آوردن شاهد مثالی در باب کفران نعمت‌های خداوندی یعنی ناسپاسی قوم [[بنی‌اسرائیل]] و سرنوشت آنها که در حکم مقدمه‌ای برای آیات بعدی است، به پیامبر دستور می‌دهد که از شریعت پیروی کند و نه از خواست‌های جاهلان. | [[سوره]] جاثیه با [[حروف مقطعه]] و بیان حقانیت قرآن آغاز می‌شود، سپس با ذکر نشانه‌هایی از عظمت خلقت در آسمانها و زمین به وحدانیت خداوند اشاره دارد و گمراهانی را که با وجود این نشانه‌ها بر عقاید انحرافی خود اصرار می‌ورزند، به کیفر سختی تهدید می‌کند. در ادامه با دعوت مؤمنان به عفو کافران و آوردن شاهد مثالی در باب کفران نعمت‌های خداوندی یعنی ناسپاسی قوم [[بنی‌اسرائیل]] و سرنوشت آنها که در حکم مقدمه‌ای برای آیات بعدی است، به پیامبر دستور می‌دهد که از شریعت پیروی کند و نه از خواست‌های جاهلان. | ||
پس از آن، قولِ گروهی از منکران [[معاد]] و پاسخ به آنها می‌آید و در آیات انتهایی، صحنه‌هایی از [[قیامت]] و گوشه‌هایی از حالات مجرمان در پیشگاه الهی ترسیم می‌شود، سوره با حمد و تسبیح خداوند پایان می‌یابد.<ref>طباطبائی، تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۸، ص۱۶۳.</ref> | پس از آن، قولِ گروهی از منکران [[معاد]] و پاسخ به آنها می‌آید و در آیات انتهایی، صحنه‌هایی از [[قیامت]] و گوشه‌هایی از حالات مجرمان در پیشگاه الهی ترسیم می‌شود، سوره با حمد و تسبیح خداوند پایان می‌یابد.<ref>طباطبائی، تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۸، ص۱۶۳.</ref> | ||
{{سوره جاثیه}} | {{سوره جاثیه}} | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
ترجمه: خدا همان کسی است که دریا را به سود شما رام گردانید، تا کشتیها در آن به فرمانش روان شوند، و تا از فزون بخشی او [روزی خویش را] طلب نمایید، و باشد که سپاس دارید.﴿۱۲﴾ و آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمین است به سود شما رام کرد؛ همه از اوست. قطعاً در این [امر] برای مردمی که می‌اندیشند نشانه‌هایی است. | ترجمه: خدا همان کسی است که دریا را به سود شما رام گردانید، تا کشتیها در آن به فرمانش روان شوند، و تا از فزون بخشی او [روزی خویش را] طلب نمایید، و باشد که سپاس دارید.﴿۱۲﴾ و آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمین است به سود شما رام کرد؛ همه از اوست. قطعاً در این [امر] برای مردمی که می‌اندیشند نشانه‌هایی است. | ||
این آیات همواره مورد توجه خُطبا و اهل ادب بوده و از آن درس‌های مهمی از توحید و خداشناسی استخراج کرده‌اند. این آیات، خداوندی را معرفی می‌کند که دریا و آسمان و هر آنچه در زمین است را برای انسان مُسخر کرده تا انسان بتواند از فضل او بهره گیرد شاید شکرگذار نعمت‌های خداوند باشد. خداوند در آیه ۱۳ از عواطف انسان‌ها استفاده می‌کند و در آیه بعدی اندیشه آنها را خطاب قرار می‌دهد. ابیات زیر از گلستان سعدی اشاره‌ای است به همین آیات:<ref>سعدی، گلستان، دیباچه، تصحیح: حسین استادولی، ۱۳۹۳ش، ص۳.</ref> | این آیات همواره مورد توجه خُطبا و اهل ادب بوده و از آن درس‌های مهمی از توحید و خداشناسی استخراج کرده‌اند. این آیات، خداوندی را معرفی می‌کند که دریا و آسمان و هر آنچه در زمین است را برای انسان مُسخر کرده تا انسان بتواند از فضل او بهره گیرد شاید شکرگذار نعمت‌های خداوند باشد. خداوند در [[آیه]] ۱۳ از عواطف انسان‌ها استفاده می‌کند و در آیه بعدی اندیشه آنها را خطاب قرار می‌دهد. ابیات زیر از گلستان سعدی اشاره‌ای است به همین آیات:<ref>سعدی، گلستان، دیباچه، تصحیح: حسین استادولی، ۱۳۹۳ش، ص۳.</ref> | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند|تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری}} | {{ب|ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند|تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری}} | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
ترجمه: آیا کسانی که مرتکب کارهای بد شده‌اند پنداشته‌اند که آنان را مانند کسانی قرار می‌دهیم که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند [به طوری که] زندگی آنها و مرگشان یکسان باشد؟ چه بد داوری می‌کنند. | ترجمه: آیا کسانی که مرتکب کارهای بد شده‌اند پنداشته‌اند که آنان را مانند کسانی قرار می‌دهیم که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند [به طوری که] زندگی آنها و مرگشان یکسان باشد؟ چه بد داوری می‌کنند. | ||
از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل شده این آیه درباره [[امام علی]](ع) و [[حمزة بن عبدالمطلب|حمزه]] و عبیده بن حارث نازل شده که [[ایمان]] آورده بودند و نیز درباره سه نفر از مشرکین به نام [[عتبه بن ربیعه|عتبه]] و شیبه پسران ربیعه و [[ولید بن عتبه]] نازل گردیده که ایمان نیاورده و مرتکب معصیت شده بودند.<ref>محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی، ۱۳۶۱ش، ص۷۰۹.</ref> | از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل شده این [[آیه]] درباره [[امام علی]](ع) و [[حمزة بن عبدالمطلب|حمزه]] و عبیده بن حارث نازل شده که [[ایمان]] آورده بودند و نیز درباره سه نفر از مشرکین به نام [[عتبه بن ربیعه|عتبه]] و شیبه پسران ربیعه و [[ولید بن عتبه]] نازل گردیده که ایمان نیاورده و مرتکب معصیت شده بودند.<ref>محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی، ۱۳۶۱ش، ص۷۰۹.</ref> | ||
==فضیلت و خواص== | ==فضیلت و خواص== | ||
در فضیلت این سوره از [[پیامبر]](ص) نقل شده هر کس سوره جاثیه را قرائت کند، خداوند عیب‌های او را می‌پوشاند و حالت ترس و نگرانی او را هنگام حسابرسی آرام می‌کند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۹۰ش، ج۹، ص۱۱۸.</ref> | در فضیلت این [[سوره]] از [[پیامبر]](ص) نقل شده هر کس سوره جاثیه را قرائت کند، خداوند عیب‌های او را می‌پوشاند و حالت ترس و نگرانی او را هنگام حسابرسی آرام می‌کند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۹۰ش، ج۹، ص۱۱۸.</ref> | ||
از [[امام باقر]](ع) نیز روایت شده هر کس سوره جاثیه را قرائت نماید پاداشش این است که هرگز آتش به او نمی‌رسد و صدای زوزه آتش جهنم را نمی‌شنود و با پیامبر همراه خواهد بود.<ref>ابن بابویه، ثواب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۱۴.</ref> | از [[امام باقر]](ع) نیز روایت شده هر کس سوره جاثیه را قرائت نماید پاداشش این است که هرگز آتش به او نمی‌رسد و صدای زوزه آتش جهنم را نمی‌شنود و با پیامبر همراه خواهد بود.<ref>ابن بابویه، ثواب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۱۴.</ref> | ||
در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] [[البرهان فی تفسیر القرآن|برهان]] برای قرائت این سوره خواصی چون امان ماندن از شر ستمگران و آبرومند بودن در بین مردم<ref>بحرانی، تفسیرالبرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۲۳.</ref> و در امان بودن از شر سخن چین<ref>بحرانی، تفسیرالبرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۲۳۱.</ref> ذکر شده است. | در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] [[البرهان فی تفسیر القرآن|برهان]] برای قرائت این سوره خواصی چون امان ماندن از شر ستمگران و آبرومند بودن در بین مردم<ref>بحرانی، تفسیرالبرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۲۳.</ref> و در امان بودن از شر سخن چین<ref>بحرانی، تفسیرالبرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۲۳۱.</ref> ذکر شده است. | ||
== متن | == متن و ترجمه == | ||
{{نقل قول دوقلو تاشو | {{نقل قول دوقلو تاشو | ||
|تیتر= سوره جاثیه | |تیتر= سوره جاثیه | ||