زهد: تفاوت میان نسخه‌ها

زهد، از ارکان [[تصوف]] است. البته تفسیری که برخی از متصوفه از زهد ارائه می‌دهند با نظر مشهور مسلمانان تفاوت‌هایی دارد و تفسیر آنان به [[رهبانیت]] نزدیک است. در نظر آنان، زهد با [[عزلت]] ارتباط نزدیکی دارد و به ترک دنیا و دشمن داشتن آن تفسیر شده است. گفته شده است زهد، در دیدگاه و نظرات متصوفه، در دوره‌های نخستین نیز تأثیرگذار بوده است. در [[حکومت حضرت علی]]، برخی به بهانه زهدورزی از ورود به حکومت و سیاست کناره‌گیری کردند.

اما [[اهل بیت]] دنیا داشتن و توجه به تأمین معاش را منافی با زهد ندانسته‌، بلکه از نظر آنان دلبستگی و تعلق به دنیا با زهد منافات دارد. از نظر اسلام، زاهدان حقیقی در عین دارایی و برخورداری از دنیا، نسبت به آن بی‌رغبت‌اند.<ref> آمدِی، غرر الحکم، ۱۳۹۳ش، ص۴۸، مجلسی، بحارالانوار، ج۲، ص۵۲.</ref> همچنین [[پیامبر اکرم]]، کسانی که زندگی را رها کرده بودند و تنها به [[ریاضت]] و [[عبادت]] می‌پرداختند را، مذمت و کار آنها را تأیید نکرده است.{{مدرک}} اهل بیت نیز در ضمن دارایی، زندگی ساده‌ای داشتند. در منابع روایی، داستان‌های مختلفی از ساده‌زیستی و در عین حال بخشش [[معصومان]] به دیگران گزارش شده است.

مقالاتی با عناوین همچون «معناشناسی زهد در نهج البلاغه بر اساس روش معناشناختی ایزوتسو»<ref>[http://quran.journals.isu.ac.ir/article_994_0.html دوفصلنامه، علمی و پژوهشی قرآن و حدیث، دوره۴، شماره۸، صفحه ۹۷-۱۲۷، بهار و تابستان۱۳۹۰.]</ref>، «تعریف زهد، جایگاه و ارکان آن در نگاه معصومان و متصوفه»<ref>[http://mazaheb.urd.ac.ir/article_44701_44fe6d19680f6595bb942e8afc3ec9e7.pdf پژوهش‌نامه مذاهب اسلامی، سال سوم، شماره ششم، ص۵۵-۷۴، پاییز و زمستان۹۵.]</ref> و «درآمدی بر شناخت مفهوم زهد»<ref>[http://akhlagh.morsalat.ir/article_21150.html فصلنامه علمی ترویجی اخلاق، دوره۱، شماره۱، مقاله۴، ص۱۱۴-۱۳۵،  پاییز۱۳۸۴.]</ref> به چاپ رسیده است.