Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۷۳
ویرایش
جز (←توصیف در روایات) |
جز (←شهادت رقیه) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
=== شهادت رقیه=== | === شهادت رقیه=== | ||
{{اصلی|رقیه دختر امام حسین}} | {{اصلی|رقیه دختر امام حسین}} | ||
بر طبق برخی از منابع، دختر خردسالی از امام حسین(ع) در خرابه شام از دنیا رفته است. به گزارش | بر طبق برخی از منابع، دختر خردسالی از امام حسین(ع) در خرابه شام از دنیا رفته است. به گزارش کتاب [[کامل بهائی (کتاب)|کامل بهائی]]، این دختر بهانه پدرش را گرفت. یزید دستور داد سر امام حسین را نزد او بردند او سر پدر را در دامن گرفت و آن قدر گریه کرد تا از دنیا رفت.<ref>طبری، کامل بهائی، ۱۳۸۳ش، ص۵۲۳.</ref> برخی از منابع متأخر نام این دختر را [[رقیه بنت الحسین|رقیه]] گفتهاند.<ref> شاه عبدالعظیمی، الإیقاد، بیتا، ص۱۷۹.</ref> مشهور است [[حرم حضرت رقیه|حرم منسوب به حضرت رقیه]] در همین مکان ساخته شده است.{{مدرک}} | ||
=== خواب سکینه=== | === خواب سکینه=== | ||
برخی منابع، خوابی از [[حضرت سکینه]] در روز چهارمی که در [[دمشق]] بوده نقل کردهاند.<ref>قمی، منتهی الآمال، ج۲، ص۱۰۰۵-۱۰۰۶؛ ابن طاووس، لهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۸۸-۱۸۹.</ref> به گفته [[ابن نما حلی]]، سکینه خواب دیده بود که [[پیامبر اسلام]]، [[حضرت آدم]]، [[حضرت ابراهیم]]، [[حضرت موسی]] و [[حضرت عیسی]] برای [[زیارت امام حسین]] به [[کربلا]] میروند در حالیکه پیامبر اسلام محاسنش را به دست گرفته، گاهی به زمین میافتاد و گاهی از زمین بلند میشد. همچنین [[حضرت فاطمه]]، [[حوا]]، [[آسیه]]، [[مریم]] و [[خدیجه]] نیز آمده بودند در حالیکه حضرت زهرا دست بر سر گذاشته بود و گاهی به زمین میافتاد و گاهی برمیخیزید. او خود را به [[حضرت زهرا]] رساند و شروع کرد به گریه کردن حضرت زهرا به او گفت. سکینه جان بس است که نالهات جگرم را آتش زد و بندهای قلبم را قطع کرد. این پیراهن آغتشه به خون پدرت حسین است که آن را از خود جدا نمیکنم تا خدا را ملاقات کنم.<ref>ابن نما حلی، مثیر الاحزان، ۱۴۰۶ق، ص۱۰۵-۱۰۶.</ref> | برخی منابع، خوابی از [[حضرت سکینه]] در روز چهارمی که در [[دمشق]] بوده نقل کردهاند.<ref>قمی، منتهی الآمال، ج۲، ص۱۰۰۵-۱۰۰۶؛ ابن طاووس، لهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۸۸-۱۸۹.</ref> به گفته [[ابن نما حلی]]، سکینه خواب دیده بود که [[پیامبر اسلام]]، [[حضرت آدم]]، [[حضرت ابراهیم]]، [[حضرت موسی]] و [[حضرت عیسی]] برای [[زیارت امام حسین]] به [[کربلا]] میروند در حالیکه پیامبر اسلام محاسنش را به دست گرفته، گاهی به زمین میافتاد و گاهی از زمین بلند میشد. همچنین [[حضرت فاطمه]]، [[حوا]]، [[آسیه]]، [[مریم]] و [[خدیجه]] نیز آمده بودند در حالیکه حضرت زهرا دست بر سر گذاشته بود و گاهی به زمین میافتاد و گاهی برمیخیزید. او خود را به [[حضرت زهرا]] رساند و شروع کرد به گریه کردن حضرت زهرا به او گفت. سکینه جان بس است که نالهات جگرم را آتش زد و بندهای قلبم را قطع کرد. این پیراهن آغتشه به خون پدرت حسین است که آن را از خود جدا نمیکنم تا خدا را ملاقات کنم.<ref>ابن نما حلی، مثیر الاحزان، ۱۴۰۶ق، ص۱۰۵-۱۰۶.</ref> |