۱۶٬۶۵۸
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←تردید در وجود خرابه: ویرایش جزیی) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (ویرایش جزیی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''خرابه شام'''، مکانی در [[دمشق]] که یزید بن معاویه [[اسیران کربلا]] را در آن جای داد. در منابع روایی این مکان بدون سقف و دیوارهای آن سست توصیف شده است. شهادت [[حضرت رقیه]] از وقایعی است که در این مکان رخ داده است. | '''خرابه شام'''، مکانی در [[دمشق]] که یزید بن معاویه [[اسیران کربلا]] را در آن جای داد. در منابع روایی این مکان بدون سقف و دیوارهای آن سست توصیف شده است. شهادت [[حضرت رقیه]] از وقایعی است که در این مکان رخ داده است. | ||
==نامگذاری و موقعیت== | ==نامگذاری و موقعیت== | ||
یزید بن معاویه اسیران کربلا را در دمشق در خرابهای جای داد. بنا به نقل شیخ مفید یزید اسیران را در خانهای | یزید بن معاویه اسیران کربلا را در دمشق در خرابهای جای داد. بنا به نقل شیخ مفید یزید اسیران را در خانهای متصل به کاخ خود سکونت داد.<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۲۲.</ref> در [[ادبیات عاشورایی]] از آن به خرابه شام یاد میشود. | ||
== توصیف در روایات== | == توصیف در روایات== | ||
در برخی روایات توصیفاتی برای خرابه شام آمده است. از جمله اینکه خانهای که سقف نداشته و دیوارهای آن سست بوده است.<ref> قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۵۳؛ ابن شهر آشوب، مناقب ، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۴۵.</ref> همچنین برپایه گفتگویی که [[سید نعمت الله جزایری]] از [[منهال بن عمرو]] با [[امام سجاد(ع)]] نقل کرده خانه سایبان نداشته و آفتاب به داخل خرابه میتابیده<ref> جزایری، انوار النعمانیة، ۱۴۲۹ق، ج۳، ص۱۷۶؛ قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص ۱۰۰۱.</ref> و اسیران را از سرما و گرما حفظ نمیکرده است.<ref> شیخ صدوق، امالی، ص۱۶۷-۱۶۸، مجلس ۳۱، ح۴؛ ابن طاووس، لهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۸۸؛ مجلسی بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۱۴۰.</ref> برخی از اسیران میگفتند یزید ما را در این خرابه فرستاده تا آن بر سر ما خراب شود<ref> قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۵۳؛ ابن شهر آشوب، مناقب ، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۴۵.</ref> و ما کشته شویم.<ref>بحرانی، مدینة معاجز الائمة، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۲۶۴.</ref> | در برخی روایات توصیفاتی برای خرابه شام آمده است. از جمله اینکه خانهای که سقف نداشته و دیوارهای آن سست بوده است.<ref> قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۵۳؛ ابن شهر آشوب، مناقب ، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۴۵.</ref> همچنین برپایه گفتگویی که [[سید نعمت الله جزایری]] از [[منهال بن عمرو]] با [[امام سجاد(ع)]] نقل کرده خانه سایبان نداشته و آفتاب به داخل خرابه میتابیده<ref> جزایری، انوار النعمانیة، ۱۴۲۹ق، ج۳، ص۱۷۶؛ قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص ۱۰۰۱.</ref> و اسیران را از سرما و گرما حفظ نمیکرده است.<ref> شیخ صدوق، امالی، ص۱۶۷-۱۶۸، مجلس ۳۱، ح۴؛ ابن طاووس، لهوف، ۱۳۴۸ش، ص۱۸۸؛ مجلسی بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۱۴۰.</ref> برخی از اسیران میگفتند یزید ما را در این خرابه فرستاده تا آن بر سر ما خراب شود<ref> قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۵۳؛ ابن شهر آشوب، مناقب ، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۴۵.</ref> و ما کشته شویم.<ref>بحرانی، مدینة معاجز الائمة، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۲۶۴.</ref> |
ویرایش