مسجدالاقصی: تفاوت میان نسخه‌ها

مورخان قدیم هنگامی كه از مسجد الاقصی نام می‌بردند، منظور آنان تمام و یا قسمتی از صحنی است كه حصارها و برج‌ها بر مبنای آن استوار است و در آن باب‌هایی قرار دارد كه به هنگام اسراء و معراج معروف و مشهور بوده است.<ref>حمیدی، تاریخ اورشلم، ص۱۸۴ و ۱۸۵.</ref> علامه طباطبایی در المیزان منظور از مسجد الاقصی را که در آیه نخست سوره اسراء به آن اشاره شده، همان بیت‌المقدس دانسته است که حضرت داود و سلیمان آن را بنا کرده‌اند.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۶.</ref>  

[[عبدالملک بن مروان]] خلیفه اموی (۲۶-۸۶ق) مسجدالاقصی را در محدوده حرم بنا کرد و درهای این مسجد با ورقه‌های طلا و نقره پوشانده شد.{{مدرک}} گفته شده ساخت ساختمان آن در سال ۷۰۵ میلادی به پایان رسیده است.<ref>حمیدی، تاریخ اورشلیم، ص۱۸۳.</ref> در زمان عبدالملک، [[عبدالله بن زبیر]] از موسم [[حج]] برای تبلیغ علیه او و بیعت گرفتن از حاجیان برای خود سود جست و در خطبه‌هایش در [[روز عرفه]] و ایام [[منا]] در [[مکه]]، با یاد‌کردن از لعنت پیامبر بر حَکم بن عاص، جد عبدالملک، و دودمانش، شامیان را به خود متمایل می‌کرد.<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج۱، ص۳۵۶؛ البدایة و النهایه، ج۸، ص۲۸۰.</ref> عبدالملک شامیان را از رفتن به حج بازداشت و با فتوای یکی از عالمان درباری، آنان را به حج‌ در بیت‌ المقدس و طواف پیرامون صخره مسجدالاقصی واداشت.<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۲۶۱؛ البدایة و النهایه، ج۸، ص۲۸۰؛ حیاة الحیوان، ج۲، ص۵۸.</ref> گفته شده منصور دوانیقی دومین خلیفه عباسی، ورقه‌های طلا و نقره درهای مسجدالاقصی را جدا کرد و برای تعمیر مسجد که بر اثر زلزله ویران شده بود، خرج کرد.<ref>حمیدی، تاریخ اورشلیم، ص۱۸۳.</ref>