confirmed، templateeditor
۱۱٬۵۸۱
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
هنگامی که معاویه به بیماری منجر به مرگش گرفتار شد، یزید در دمشق نبود. او ضحاک بن قیس و مسلم بن عتبه را فراخواند و وصیت خود به یزید را تسلیم آنان کرد. او به شدت نگران رهبران مخالف یعنی [[امام حسین(ع)]]، [[عبدالله بن زبیر]]، [[عبدالله بن عمر]] و عبدالرحمان بن ابی بکر بود. و در وصیت خود در مورد نحوه برخورد با هر یک از آنها توصیههای جداگانهای نمود.<ref>دینوری، ابوحنیفه، الاخبار الطوال، ص۱۷۲.</ref> | هنگامی که معاویه به بیماری منجر به مرگش گرفتار شد، یزید در دمشق نبود. او ضحاک بن قیس و مسلم بن عتبه را فراخواند و وصیت خود به یزید را تسلیم آنان کرد. او به شدت نگران رهبران مخالف یعنی [[امام حسین(ع)]]، [[عبدالله بن زبیر]]، [[عبدالله بن عمر]] و عبدالرحمان بن ابی بکر بود. و در وصیت خود در مورد نحوه برخورد با هر یک از آنها توصیههای جداگانهای نمود.<ref>دینوری، ابوحنیفه، الاخبار الطوال، ص۱۷۲.</ref> | ||
او در [[۱۵ رجب]] ۶۰ مرد<ref>ابن عساكر، تاريخ مدينة دمشق، ج۲، ص۴۱۹.</ref> و او را در شام دفن کردند اما پس از غلبه عباسیان بر شام قبر او را نبش کردند و به جز خاکستر در آن نیافتند.<ref>الطقطقی، الفخری فی الآداب السلطانیة، ج۱، ص۵۵؛ النویری، نهایة الأرب فی فنون الأدب، ج۲۲، ص۳۳؛ المقدسی، البدء والتاریخ، ج۶، ص۷۱.</ref> | او در [[۱۵ رجب]] ۶۰ مرد<ref>ابن عساكر، تاريخ مدينة دمشق، ج۲، ص۴۱۹.</ref> و او را در [[شام]] [[دفن]] کردند اما پس از غلبه [[عباسیان]] بر شام قبر او را نبش کردند و به جز خاکستر در آن نیافتند.<ref>الطقطقی، الفخری فی الآداب السلطانیة، ج۱، ص۵۵؛ النویری، نهایة الأرب فی فنون الأدب، ج۲۲، ص۳۳؛ المقدسی، البدء والتاریخ، ج۶، ص۷۱.</ref> | ||
قبری در [[قبرستان بابالصغیر|قبرستان باب الصغیر]] به وی منسوب است.{{مدرک}} | قبری در [[قبرستان بابالصغیر|قبرستان باب الصغیر]] به وی منسوب است.{{مدرک}} |