پرش به محتوا

سوره تحریم: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۳۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ اکتبر ۲۰۱۹
جز
افزایش جزیی
imported>M.r.seifi
جز (افزایش جزیی)
خط ۱: خط ۱:
{{سوره||نام = تحریم|کتابت = ۶۶|جزء = ۲۸|آیه = ۱۲|مکی/مدنی = مدنی|شماره نزول = ۱۰۸|بعدی = [[سوره ملک|ملک]] |قبلی = [[سوره طلاق|طلاق]] |کلمه = ۲۵۴ |حرف =۱۱۰۵|تصویر=سوره تحریم.jpg }}
{{سوره||نام = تحریم|کتابت = ۶۶|جزء = ۲۸|آیه = ۱۲|مکی/مدنی = مدنی|شماره نزول = ۱۰۸|بعدی = [[سوره ملک|ملک]] |قبلی = [[سوره طلاق|طلاق]] |کلمه = ۲۵۴ |حرف =۱۱۰۵|تصویر=سوره تحریم.jpg }}
'''سوره تحریم''' شصت و ششمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مدنی قرآن]] است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۸ جای دارد. نام سوره از نخستین [[آیه]] آن گرفته شده است که به سوگند [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] برای تحریم حلالی برای خود به خاطر رضایت [[همسران پیامبر (ص)|همسرانش]] اشاره دارد. سوره تحریم [[گناه|گناهکاران]] را به [[توبه نصوح]] تشویق می‌کند و درباره آثار [[ایمان]] در [[قیامت]] سخن می‌گوید و [[اسلام|مسلمانان]] را به [[جهاد]] با [[کفر|کفار]] و [[منافق|منافقان]] و سختگیری بر آنان فرا می‌خواند. در این سوره از [[همسر نوح]] و [[همسر لوط|لوط]] به عنوان زنان ناصالح و از [[آسیه همسر فرعون|همسر فرعون]] (آسیه) و [[مریم دختر عمران|حضرت مریم]] به عنوان زنان صالح نام برده شده است.
'''سوره تحریم''' شصت و ششمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مدنی قرآن]] است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۸ جای دارد. نام سوره از نخستین [[آیه]] آن گرفته شده است که به سوگند [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] برای تحریم حلالی برای خود به خاطر رضایت [[همسران پیامبر (ص)|همسرانش]] اشاره دارد. سوره تحریم [[گناه|گناهکاران]] را به [[توبه نصوح]] تشویق می‌کند و درباره آثار [[ایمان]] در [[قیامت]] سخن می‌گوید و [[اسلام|مسلمانان]] را به [[جهاد]] با [[کفر|کفار]] و [[منافق|منافقان]] و سخت‌گیری بر آنان فرا می‌خواند. در این سوره از [[همسر نوح]] و [[همسر لوط|لوط]] به عنوان زنان ناصالح و از [[آسیه همسر فرعون]] و [[مریم دختر عمران|حضرت مریم]] به عنوان زنان صالح نام برده شده است.


[[آیه]] ششم سوره تحریم مبنی بر فراخواندن [[مؤمنان]] به حفظ خود و خانواده خود از آتش جهنم، از آیات مشهور این [[سوره]] است. روایت است هر کس سوره تحریم را [[تلاوت]] کند، موفق به توبه نصوح و بدون بازگشت به [[گناه]] می‌شود. همچنین از خواص این سوره، تخفیف [[عذاب]] اموات و راحت جان دادن فرد [[احتضار|مُحتَضَر]] بیان شده است.
[[آیه]] ششم سوره تحریم مبنی بر فراخواندن [[مؤمنان]] به حفظ خود و خانواده خود از آتش جهنم، از آیات مشهور این [[سوره]] است. روایت است هر کس سوره تحریم را [[تلاوت]] کند، موفق به توبه نصوح و بدون بازگشت به [[گناه]] می‌شود. همچنین از خواص این سوره، تخفیف [[عذاب]] اموات و راحت جان دادن فرد [[احتضار|مُحتَضَر]] بیان شده است.
خط ۳۳: خط ۳۳:
* '''يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارً‌ا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَ‌ةُ...''' (آیه ۶)
* '''يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارً‌ا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَ‌ةُ...''' (آیه ۶)


ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، خودتان و كسانتان را از آتشى كه سوخت آن، مردم و سنگهاست حفظ كنيد.
ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، خودتان و كسانتان را از آتشى كه سوخت آن، مردم و سنگ‌هاست حفظ كنيد.


[[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در توضیح این [[آیه]] می‌نویسد شخص این‌گونه باید خود و خانواده‌اش را از آتش دور نگه دارد که در اطاعت از [[خدا|خداوند]] و دوری از [[گناه]] و تبعیت نکردن از شهوات، [[صبر]] پیشه کند و خانواده‌اش را به اطاعت از خداوند فرا بخواند و [[فروع دین|واجبات]] را به آنان آموزش دهد و آنان را از زشتی‌ها نهی کند و به کار خیر تشویق کند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۱، ص۸۶.</ref>
[[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در توضیح این [[آیه]] می‌نویسد شخص این‌گونه باید خود و خانواده‌اش را از آتش دور نگه دارد که در اطاعت از [[خدا|خداوند]] و دوری از [[گناه]] و تبعیت نکردن از شهوات، [[صبر]] پیشه کند و خانواده‌اش را به اطاعت از خداوند فرا بخواند و [[فروع دین|واجبات]] را به آنان آموزش دهد و آنان را از زشتی‌ها نهی کند و به کار خیر تشویق کند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۱، ص۸۶.</ref>


* '''«إِن تَتُوبَا إِلَی اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُکمَا ۖ وَإِن تَظَاهَرَ‌ا عَلَیهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِ‌یلُ وَ صَالِحُ الْمُؤْمِنِینَ ۖ وَالْمَلَائِکةُ بَعْدَ ذَٰلِک ظَهِیرٌ‌ ﴿۴﴾''' [[صالح المومنین|صالِحُ المُؤمِنین]] به‌معنای بهترین مؤمنان که برگرفته از آیه ۴ سوره تحریم است و به همین خاطر این آیه را آیه صالح المومنین نامیده‌اند.<ref> علامه حلی، نهج الحق، ۱۴۰۷ق، ص۱۹۱.</ref> صالح المومنین شخصی است که خداوند او را همراه خود، جبرئیل و دیگر فرشتگان حامی و پشتیبان پیامبر اسلام(ص) قرار داده است. در برخی از [[تفاسیر]] شیعه و سنی با استناد به [[حدیث|روایاتی]] که از طریق [[فریقین]] رسیده تنها مصداق واژه صالح المومنین امام علی(ع) معرفی شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۳۳۲؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۲۴۴.</ref>
==فضیلت و خواص==
==فضیلت و خواص==
{{اصلی|فضائل سور}}
{{اصلی|فضائل سور}}