۱۷٬۸۳۰
ویرایش
imported>Salvand جز (←پیوند به بیرون: افزودن پیوند به دائرة المعارف بزرگ اسلامی) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش مطلب) |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
سوره تغابن ۱۸ [[آیه]]، ۲۴۲ کلمه و ۱۰۹۱ حرف دارد. این سوره به لحاظ حجمی جزو [[مفصلات|سورههای مُفَصَّلات]] (دارای آیات کوتاه و متعدد) و نسبتاً کوتاه [[قرآن]] است. این سوره از آن رو که با [[تسبیح]] خداوند آغاز میشود، جزو [[مسبحات|سورههای مسبّحات]] است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۶.</ref> | سوره تغابن ۱۸ [[آیه]]، ۲۴۲ کلمه و ۱۰۹۱ حرف دارد. این سوره به لحاظ حجمی جزو [[مفصلات|سورههای مُفَصَّلات]] (دارای آیات کوتاه و متعدد) و نسبتاً کوتاه [[قرآن]] است. این سوره از آن رو که با [[تسبیح]] خداوند آغاز میشود، جزو [[مسبحات|سورههای مسبّحات]] است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۶.</ref> | ||
این سوره را در شمار [[سورههای ممتحنات]] نیز آوردهاند<ref>رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۳۶۰و۵۹۶.</ref> که گفته شده این سورهها با [[سوره ممتحنه]] تناسب محتوایی دارند.<ref>[http://lib.eshia.ir/26683/1/2612 فرهنگنامه علوم قرآن، ج۱، ص۲۶۱۲.]</ref> | |||
{{یادداشت|ممتحنات ۱۶ سوره قرآن است که گفته شده سیوطی آنها را به نام ممتحنات ذکر کرده است.رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۵۹۶ این سورهها عبارتند از: فتح، حشر، سجده، طلاق، قلم، حجرات، تبارک، تغابن، منافقون، جمعه، صف، جن، نوح، مجادله، ممتحنه و تحریم (رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۲ش، ص۳۶۰.)}} | |||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
موضوعاتی که در سوره تغابن مطرح شده، این مباحث است: بحث درباره [[معاد]] و روز جزا، مسئله آفرینش انسان و اینکه او به نیکوترین صورت آفریده شده است، چند دستور [[اخلاق|اخلاقی]] و اجتماعی مانند [[توکل]] به خدا، پسندیدهبودن [[قرض الحسنه]] و [[قرض|قرض دادن]] در راه خدا و اجتناب از بُخل، ناراحتىنکردن و تأسفنخوردن در هنگام هجوم مصیبتها و اینکه اگر در راه [[ایمان|ايمان]] به خدا و [[جهاد]] در راه او و [[انفاق]] در آن راه، دچار سختیهایی میشوید، همه به اذن [[خدا]] است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۶</ref> | موضوعاتی که در سوره تغابن مطرح شده، این مباحث است: بحث درباره [[معاد]] و روز جزا، مسئله آفرینش انسان و اینکه او به نیکوترین صورت آفریده شده است، چند دستور [[اخلاق|اخلاقی]] و اجتماعی مانند [[توکل]] به خدا، پسندیدهبودن [[قرض الحسنه]] و [[قرض|قرض دادن]] در راه خدا و اجتناب از بُخل، ناراحتىنکردن و تأسفنخوردن در هنگام هجوم مصیبتها و اینکه اگر در راه [[ایمان|ايمان]] به خدا و [[جهاد]] در راه او و [[انفاق]] در آن راه، دچار سختیهایی میشوید، همه به اذن [[خدا]] است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۶</ref> | ||
خط ۴۹: | خط ۵۱: | ||
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش. | * قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش. | ||
* بحرانی، سید هاشم، البرهان، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق. | * بحرانی، سید هاشم، البرهان، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق. | ||
* رامیار، محمود، تاریخ قرآن، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۶۲ش. | |||
* جوادی آملی، عبدالله، تسنیم: تفسیر قرآن کریم، به تحقیق و تنظیم سعید بندعلی، قم، انتشارات اسراء، چاپ دوم، ۱۳۸۷ش. | * جوادی آملی، عبدالله، تسنیم: تفسیر قرآن کریم، به تحقیق و تنظیم سعید بندعلی، قم، انتشارات اسراء، چاپ دوم، ۱۳۸۷ش. | ||
* حسن مهدویان و احمد نطنزی، نگاهی قرآنی به آزمون الهی، چاپ اول، کانون اندیشه جوان، تهران، ۱۳۸۶ش. | * حسن مهدویان و احمد نطنزی، نگاهی قرآنی به آزمون الهی، چاپ اول، کانون اندیشه جوان، تهران، ۱۳۸۶ش. | ||
خط ۵۶: | خط ۵۹: | ||
* طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق. | * طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، به تصحیح فضل الله یزدی طباطبایی و هاشم رسولی، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش. | * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، به تصحیح فضل الله یزدی طباطبایی و هاشم رسولی، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش. | ||
* فرهنگنامه علوم قرآن، قم، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم. | |||
* معرفت، محمدهادی، آموزش علوم قرآنی، ترجمه ابومحمد وکیلی، قم، مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۱ش. | * معرفت، محمدهادی، آموزش علوم قرآنی، ترجمه ابومحمد وکیلی، قم، مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۱ش. | ||
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش. | * مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش. |
ویرایش