کاربر ناشناس
سوره حاقه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
سوره حاقه
imported>Mahdiemadi جز (رده، منابع، معرفی سوره) |
imported>Mahdiemadi جز (سوره حاقه) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
این سوره را «حاقّه» می‌نامند، به این مناسبت که در سه آیه اول آن سه بار کلمه الحاقّه (درهم شکن، صف [[قیامت]]) آمده است: (الْحَاقَّةُ ﴿۱﴾ مَا الْحَاقَّةُ ﴿۲﴾ وَمَا أَدْرَاک مَا الْحَاقَّةُ ﴿۳﴾). کلمه «حاقه» از ریشه حق گرفته شده و بر آنچه که حق و حقیقت حتمی است اطلاق می‌شود. به این معنا و به این مناسبت روز قیامت را حاقه می‌گویند و حاقه یکی از نام‌های روز قیامت است. | این سوره را «حاقّه» می‌نامند، به این مناسبت که در سه آیه اول آن سه بار کلمه الحاقّه (درهم شکن، صف [[قیامت]]) آمده است: (الْحَاقَّةُ ﴿۱﴾ مَا الْحَاقَّةُ ﴿۲﴾ وَمَا أَدْرَاک مَا الْحَاقَّةُ ﴿۳﴾). کلمه «حاقه» از ریشه حق گرفته شده و بر آنچه که حق و حقیقت حتمی است اطلاق می‌شود. به این معنا و به این مناسبت روز قیامت را حاقه می‌گویند و حاقه یکی از نام‌های روز قیامت است. | ||
این سوره دارای ۵۲ آیه و به نظر قاریان [[بصره]] و [[شام]] ۵۱ [[آیه]] و به نظر دیگر قاریان ۵۰ آیه است که عدد اول مشهور است. ۲۶۱ کلمه و ۱۱۳۳ حرف دارد. به ترتیب مصحف، شصت و نهمین و به ترتیب نزول هفتاد و هشتمین سوره [[قرآن]]، و [[مکی و مدنی|مکی]] است. از نظر حجم از [[ | این سوره دارای ۵۲ آیه و به نظر قاریان [[بصره]] و [[شام]] ۵۱ [[آیه]] و به نظر دیگر قاریان ۵۰ آیه است که عدد اول مشهور است. ۲۶۱ کلمه و ۱۱۳۳ حرف دارد. به ترتیب مصحف، شصت و نهمین و به ترتیب نزول هفتاد و هشتمین سوره [[قرآن]]، و [[مکی و مدنی|مکی]] است. از نظر حجم از [[مفصلات|سوره‌های مفصلات]] یعنی از سوره‌های نسبتا کوچک است که در آغاز حزب دوم جزء ۲۹ قرار دارد. از سوره هایی است که آیه سوگند دربر دارند (در آیه ۳۸ و ۳۹). | ||
==مفاهیم== | ==مفاهیم== | ||
این سوره به سرگذشت قوم‌های [[قوم عاد|عاد]]، [[قوم ثمود|ثمود]] و [[فرعون]] اشاره می‌کند و با شرح احوال قیامت و [[دوزخ|دوزخیان]] و عذاب‌های آنان، احوال دو گروه را بیان می‌کند یعنی «[[اصحاب یمین]]» که نامه اعمال آنان به دست راستشان داده می‌شود و می‌گویند ما منتظر چنین روزی بودیم، و «[[اصحاب شمال]]» که نامه اعمالشان به دست چپشان داده می‌شود و می‌گویند کاش نامه ما را نداده بودند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۵۸.</ref> | این سوره به سرگذشت قوم‌های [[قوم عاد|عاد]]، [[قوم ثمود|ثمود]] و [[فرعون]] اشاره می‌کند و با شرح احوال قیامت و [[دوزخ|دوزخیان]] و عذاب‌های آنان، احوال دو گروه را بیان می‌کند یعنی «[[اصحاب یمین]]» که نامه اعمال آنان به دست راستشان داده می‌شود و می‌گویند ما منتظر چنین روزی بودیم، و «[[اصحاب شمال]]» که نامه اعمالشان به دست چپشان داده می‌شود و می‌گویند کاش نامه ما را نداده بودند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۵۸.</ref> | ||