۱۷٬۰۶۵
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←احکام: افزودن حرمت ابدی ازدواج) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
== احکام== | == احکام== | ||
[[فتوا|بهفتوای]] فقیهان اگر اموری مانند مسافرت، حبس، بیماریهای مانع از آمیزش جنسی، در همسر شخص زناکار، وجود داشته باشد، زنای او، محصنه نیست.<ref>منتظری، مجازاتهای اسلامی و حقوق بشر، ۱۴۲۹ق، ص۱۵۱.</ref>{{منبع بهتر}}البته در صورت وجود عذر شرعی در همسر مانند حیض ، روزه و [[احرام]] بین فقها اختلاف است. <ref> | [[فتوا|بهفتوای]] فقیهان اگر اموری مانند مسافرت، حبس، بیماریهای مانع از آمیزش جنسی، در همسر شخص زناکار، وجود داشته باشد، زنای او، محصنه نیست.<ref>منتظری، مجازاتهای اسلامی و حقوق بشر، ۱۴۲۹ق، ص۱۵۱.</ref>{{منبع بهتر}}البته در صورت وجود عذر شرعی در همسر مانند حیض ، روزه و [[احرام]] بین فقها اختلاف است. <ref>جمعی از پژوهشگران، موسوعة الفقه الإسلامی، ۱۴۲۳ق، ج۷، ص۱۲۶.</ref> همچنین اگر زن از همسرش [[تمکین]] نکند، زنای همسر او محصنه نخواهد بود.<ref>گلپایگانی، مجمع المسائل، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۴۲.</ref> | ||
فتوای دیگری از فقیهان در این زمینه این است که [[طلاق بائن]] سبب خروج از احصان میشود؛ اما در اینکه آیا [[طلاق رجعی|طلاق رِجعی]] هم باعث خروج زن و مرد از [[احصان]] میشود، اختلافنظر وجود دارد.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۲۳۴.</ref>{{منبع بهتر}} | فتوای دیگری از فقیهان در این زمینه این است که [[طلاق بائن]] سبب خروج از احصان میشود؛ اما در اینکه آیا [[طلاق رجعی|طلاق رِجعی]] هم باعث خروج زن و مرد از [[احصان]] میشود، اختلافنظر وجود دارد.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۲۳۴.</ref>{{منبع بهتر}} | ||
زنای با زن شوهردار باعث [[حرمت ابدی]](حرام بودن ازدواج مرد و زن زناکار برای همیشه) میشود.<ref>مفید، المقنعه، ۱۴۱۳ق، ص۵۰۱.</ref> | |||
== مجازات == | == مجازات == | ||
در شریعت اسلامی، مجازات زنای مُحصنه با شخص عاقل و [[بالغ]]، [[سنگسار]] است.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۱۹۸.</ref> اگر زناکار، پیرمرد یا پیرزن باشد، قبل از سنگسار، صد ضربه تازیانه نیز بر او میزنند.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۹۳.</ref> [[حد شرعی]] زنای شخصی که شرایط کامل احصان را ندارد و همچنین بر پایه برخی روایات مجازات زنای محصنه با نابالغ و دیوانه صد ضربه تازیانه است.<ref>طباطبایی بروجردی، جامع احادیث الشیعه، ۱۴۲۹ق، ج۳۰، ص۶۳۷.</ref> هر چند که برخی از فقیهان در این صورت سنگسار را نیز بعید ندانستهاند.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه مطبوعات دار العلم، ج۲، ص۴۶۳.</ref> | در شریعت اسلامی، مجازات زنای مُحصنه با شخص عاقل و [[بالغ]]، [[سنگسار]] است.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۱۹۸.</ref> اگر زناکار، پیرمرد یا پیرزن باشد، قبل از سنگسار، صد ضربه تازیانه نیز بر او میزنند.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۹۳.</ref> [[حد شرعی]] زنای شخصی که شرایط کامل احصان را ندارد و همچنین بر پایه برخی روایات مجازات زنای محصنه با نابالغ و دیوانه صد ضربه تازیانه است.<ref>طباطبایی بروجردی، جامع احادیث الشیعه، ۱۴۲۹ق، ج۳۰، ص۶۳۷.</ref> هر چند که برخی از فقیهان در این صورت سنگسار را نیز بعید ندانستهاند.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه مطبوعات دار العلم، ج۲، ص۴۶۳.</ref> |
ویرایش