کاربر ناشناس
عین الیقین: تفاوت میان نسخهها
جزیی
imported>Movahhed (ویرایش قسمت مفهوم شناسی) |
imported>Movahhed (جزیی) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
در [[عرفان اسلامی]] و بر اساس آیات قرآن کریم، یقین دارای سه درجه و مرتبه است که عبارتند از؛ [[علم الیقین]]، عین الیقین و [[حق الیقین]]. اولین و پایینترین مرتبه، [[علم الیقین]] و دومین مرتبه عین الیقین است.<ref>انصاریان، عرفان اسلامی، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۳۸۵.</ref> [[ابن عربی]] معتقد است شناخت انسان از [[خداوند]]، اگر از راه عقل و دلیل باشد، «علم الیقین» و اگر از راه دل به ست آید «عین الیقین» و اگر با کشف و شهود به دست آید «حق الیقین» نام دارد.<ref>ابن عربی، فتوحات مکیه، ج۱، ص۳۱ به نقل از رضایی، «هویت شناسی یقین»، ۱۳۸۳ش، ص۴۱.</ref> وی میگوید از راه عقل و با علم الیقین، تنها میتوان خداوند را اثبات کرد، ولی با دو مرحله بالاتر یقین، میتوان به خداوند رسید.<ref>ابن عربی، فتوحات مکیه، ج۱، ص۳۱ به نقل از رضایی، «هویتشناسی یقین»، ۱۳۸۳ش، ص۴۱.</ref> | در [[عرفان اسلامی]] و بر اساس آیات قرآن کریم، یقین دارای سه درجه و مرتبه است که عبارتند از؛ [[علم الیقین]]، عین الیقین و [[حق الیقین]]. اولین و پایینترین مرتبه، [[علم الیقین]] و دومین مرتبه عین الیقین است.<ref>انصاریان، عرفان اسلامی، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۳۸۵.</ref> [[ابن عربی]] معتقد است شناخت انسان از [[خداوند]]، اگر از راه عقل و دلیل باشد، «علم الیقین» و اگر از راه دل به ست آید «عین الیقین» و اگر با کشف و شهود به دست آید «حق الیقین» نام دارد.<ref>ابن عربی، فتوحات مکیه، ج۱، ص۳۱ به نقل از رضایی، «هویت شناسی یقین»، ۱۳۸۳ش، ص۴۱.</ref> وی میگوید از راه عقل و با علم الیقین، تنها میتوان خداوند را اثبات کرد، ولی با دو مرحله بالاتر یقین، میتوان به خداوند رسید.<ref>ابن عربی، فتوحات مکیه، ج۱، ص۳۱ به نقل از رضایی، «هویتشناسی یقین»، ۱۳۸۳ش، ص۴۱.</ref> | ||
بر پایه روایتی [[پیامبر (ص)]] با دیدن [[حارثة بن مالک | بر پایه روایتی [[پیامبر (ص)]] با دیدن [[حارثة بن مالک انصارى]] به او فرمود: ای حارثة! در چه حالی هستی؟ گفت: مؤمن حقیقیام که به یقین رسیدهام. پیامبر (ص) فرمود: هر چیزى را حقیقتى است، حقیقت گفتار تو چیست؟ گفت: ای رسول خدا! به دنیا بیرغبت شدهام، شب را (براى عبادت) بیدارم و روزهاى گرم را (در اثر روزه) تشنگى میکشم و گویا [[عرش]] پروردگارم را مینگرم که براى حساب گسترده شده، گویا اهل [[بهشت]] را میبینم که در میان بهشت یکدیگر را ملاقات میکنند، گویا ناله اهل [[دوزخ]] را در میان دوزخ میشنوم و گویا اکنون آهنگ زبانه کشیدن آتش دوزخ در گوشم طنینانداز است. رسول خدا(ص) فرمود: حارثه، بندهای است که خدا دلش را نورانى کرده است. سپس به حارثه فرمود: بصیرت یافتى، ثابت باش.<ref> کلینی، کافی،۱۴۲۹ق، ج۳، ص ۱۳۸</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |