Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اتمام ویرایش) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''صابئین''' تعبیری است که در طول تاریخ بر گروههای مختلف اعتقادی از [[مسلمانان]] تا ستارهپرستها اطلاق شده است. امروزه این اصطلاح تنها برای صابئین مندایی اطلاق میگردد که خود را پیرو [[حضرت یحیی]] دانسته و کتاب [[پیامبران]] مختلف از جمله حضرت یحیی را دارند. درفش نماد این گروه میباشد. | '''صابئین''' تعبیری است که در طول تاریخ بر گروههای مختلف اعتقادی از [[مسلمانان]] تا ستارهپرستها اطلاق شده است. امروزه این اصطلاح تنها برای صابئین مندایی اطلاق میگردد که خود را پیرو [[حضرت یحیی]] دانسته و کتاب [[پیامبران]] مختلف از جمله حضرت یحیی را دارند. درفش نماد این گروه میباشد. | ||
==معنای لغوی و اصطلاحی== | ==معنای لغوی و اصطلاحی== | ||
«صابئین» از ماده «صَبَأَ» به معنای تغییر دین میباشد.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۰۷.</ref> براساس این معنا، هر شخصی که دین خود را تغییر داده باشد، میتوان صابئی نامید.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۰۷.</ref> در نتیجه تعبیر صابئین بر افراد و گروههای مختلفی از مسلمانان<ref>صالحی دمشقی، سبل الهدى، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۲۰۴.</ref> تا افرادی که یقین در مشرک بودن آنها وجود دارد، اطلاق شده است. | «صابئین» از ماده «صَبَأَ» به معنای تغییر دین میباشد.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۰۷.</ref> براساس این معنا، هر شخصی که دین خود را تغییر داده باشد، میتوان صابئی نامید.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۰۷.</ref> در نتیجه تعبیر صابئین بر افراد و گروههای مختلفی از مسلمانان<ref>صالحی دمشقی، سبل الهدى، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۲۰۴.</ref> تا افرادی که یقین در مشرک بودن آنها وجود دارد، اطلاق شده است.<ref>فضل الله، تفسير من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۷۱.</ref> | ||
[[قرآن]] در سه آیه<ref>سوره بقره آیه۶۲، سوره مائده آیه ۶۹، سوره حج آیه۱۷.</ref> کلمه «الصابئون» و «الصابئین» را استفاده کرده است و هیچ توضیحی پیرامون آنها نمیدهد. به همین جهت [[مفسران]] اختلافات فراوانی در مورد این گروه دارند و [[فقیهان]] نیز اقوال و گفتارهای مختلفی در مورد آنان ارائه کردهاند.<ref>[https://archive.org/stream/Pdfarabic54/pdfarabic54#page/n7/mode/2up رشدی علیان، مساعد قسم الدین، الصابئة، ص۳۷۶- ۳۷۷.]؛ شیخ مفید، المقنعه، ۱۴۱۳ق، ص۲۷۰.</ref> | [[قرآن]] در سه آیه<ref>سوره بقره آیه۶۲، سوره مائده آیه ۶۹، سوره حج آیه۱۷.</ref> کلمه «الصابئون» و «الصابئین» را استفاده کرده است و هیچ توضیحی پیرامون آنها نمیدهد. به همین جهت [[مفسران]] اختلافات فراوانی در مورد این گروه دارند و [[فقیهان]] نیز اقوال و گفتارهای مختلفی در مورد آنان ارائه کردهاند.<ref>[https://archive.org/stream/Pdfarabic54/pdfarabic54#page/n7/mode/2up رشدی علیان، مساعد قسم الدین، الصابئة، ص۳۷۶- ۳۷۷.]؛ شیخ مفید، المقنعه، ۱۴۱۳ق، ص۲۷۰.</ref> | ||
خط ۹: | خط ۸: | ||
[[مشرک|مشرکان]] مکه، [[پیامبر اسلام]] را «الصابئ» خطاب میکردند.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱۰، ص۲۸۷.</ref> | [[مشرک|مشرکان]] مکه، [[پیامبر اسلام]] را «الصابئ» خطاب میکردند.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱۰، ص۲۸۷.</ref> | ||
[[ابنمنظور]] معتقد است علت این تعبیر چنین بوده که در نگاه [[قریش]]، پیامبر اسلام دین خود را تغییر داده و خود را مسلمان خوانده است. به همین جهت در مورد ایشان تعبیر الصابئ استفاده میشده است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۰۸.</ref> | [[ابنمنظور]] معتقد است علت این تعبیر چنین بوده که در نگاه [[قریش]]، پیامبر اسلام دین خود را تغییر داده و خود را مسلمان خوانده است. به همین جهت در مورد ایشان تعبیر الصابئ استفاده میشده است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۰۸.</ref> | ||
همچنین گاه برای برخی مسلمانان نیز تعبیر «الصابئ» استفاده | همچنین گاه برای برخی مسلمانان نیز تعبیر «الصابئ» استفاده میشد<ref>صالحی دمشقی، سبل الهدى، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۲۰۴.</ref> برخی از قبائل نیز برای اینکه مسلمان شدن خود را نشان دهند از تعبیر «صبأنا صبأنا» استفاده میکردند.<ref>ابن کثیر، البدايةوالنهاية، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۳۲۳.</ref> | ||
==صابئه حران== | ==صابئه حران== | ||
در مورد این گروه بحثهای بسیاری وجود دارد. این گروه را فرقهای مشرک دانستهاند | در مورد این گروه بحثهای بسیاری وجود دارد. این گروه را فرقهای مشرک دانستهاند.<ref>فضل الله، تفسير من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۷۱.</ref> | ||
برخی از محققان اینان را پیرو فلسفه یونانیان دانستهاند.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۱۰.</ref> [[شهرستانی]] در کتاب الملل و النحل خود به تفصیل از این گروه صحبت کرده است.<ref>شهرستانی،کتاب الملل و النحل، ج۲، ص۶-۶۰.</ref> | برخی از محققان اینان را پیرو فلسفه یونانیان دانستهاند.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۱۰.</ref> [[شهرستانی]] در کتاب الملل و النحل خود به تفصیل از این گروه صحبت کرده است.<ref>شهرستانی،کتاب الملل و النحل، ج۲، ص۶-۶۰.</ref> | ||
در هر صورت مقصود از تعبیر «الصابئین» در قرآن، شامل این گروه نمیباشد.<ref>طباطبایی، الميزان فی تفسير القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۵۸.</ref> | در هر صورت مقصود از تعبیر «الصابئین» در قرآن، شامل این گروه نمیباشد.<ref>طباطبایی، الميزان فی تفسير القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۵۸.</ref> | ||
خط ۳۳: | خط ۳۲: | ||
===درفش=== | ===درفش=== | ||
درفش با دو چوب که با طناب سفید به هم وصل شدهاند و پارچهای سفيد از حریر بر روی آن قرار داده | درفش با دو چوب که با طناب سفید به هم وصل شدهاند و پارچهای سفيد از حریر بر روی آن قرار داده شده، مزين شده و در بالای چوب حلقهای از برگ درخت ياس وجود دارد. درفش آرم مذهبی صابئين مندائی است.<ref>[http://www.mandaeanunion.org/ar/culture/item/1829-%D8%A7%D9%84%D8%AF%D8%B1%D9%81%D8%B4-%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D9%81%D8%B4%D8%A7-%D8%AA%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86-%D9%85%D9%87%D8%AF%D9%8A-%D9%85%D9%83%D9%84%D9%81-mandaean تحسين مهدی مكلف، الدرفـش (درافشا) - شعار الصابئة المندائيين ورمزهم الدينی.]</ref> | ||
==مطالعه بیشتر== | |||
* الخامنئی، سید علی، الصابئة: حکمهم الشرعی و حقیقتهم الدینیة، مجله المنهاج، شماره۹، ۱۳۷۷ش. | |||
* فاریاب، محمد حسین، جستاری در صابئان، مجله معرفت، شماره۱۳۲، ۱۳۸۷ش. | |||
* تاردیو، میشیل، صابئه القرآن و صابئه حران، ترجمه: سلمان حرفوش، دمشق، دارالحصاد، ۱۹۹۹م. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس۲}} | {{پانویس۲}} | ||
خط ۵۲: | خط ۵۴: | ||
* فضل الله، سید محمد حسین، تفسیر من وحی القرآن، دار الملاک للطباعة و النشر، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۱۹ق. | * فضل الله، سید محمد حسین، تفسیر من وحی القرآن، دار الملاک للطباعة و النشر، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۱۹ق. | ||
* مسعودی، ابو الحسن علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق: داغر، اسعد، دار الهجرة، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق. | * مسعودی، ابو الحسن علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق: داغر، اسعد، دار الهجرة، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق. | ||
[[رده:ادیان توحیدی]] | [[رده:ادیان توحیدی]] |