Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
چله‌نشینی: تفاوت میان نسخه‌ها
ویرایش صوری مدخل
P.motahari (بحث | مشارکتها) (الگوی در دست ویرایش) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) (ویرایش صوری مدخل) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[مرداد]]|روز=[[۷]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=P.motahari}} | {{در دست ویرایش ۲|ماه=[[مرداد]]|روز=[[۷]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=P.motahari}} | ||
'''چِلّه‌نشینی''' یا اربعینیه، خلوت چهل‌روزه برای ریاضت و عبادت. سنت چله‌نشینی میان مرتاضان و درویشان رواج داشته است. این کار با هدف به فعلیت‌رسیدن | '''چِلّه‌نشینی''' یا اربعینیه، خلوت چهل‌روزه برای ریاضت و عبادت. سنت چله‌نشینی میان مرتاضان و درویشان رواج داشته است. این کار با هدف به فعلیت‌رسیدن استعدادهای لازم برای سیر و سلوک انجام می‌شود. کسانی که به چله‌نشینی باور دارند، غالبا به این روایت [[پیامبر اسلام(ص)]] استناد می‌کنند که هر کس چهل روز خود را برای خداوند خالص، کند خداوند چشمه‌های [[حکمت]] را از قلبش بر زبان جاری خواهد کرد. برخی مخالف چله‌نشینی‌اند و آن را بدعت می‌دانند. | ||
اجازه و نظارت استاد، [[طهارت]] بدن، دائم الوضو بودن، سکوت، [[روزه]] یا کم‌خوری، خلوص [[نیت]]، مداومت بر ذکر، [[حضور قلب]] و آمادگی جسمی و روحی، از جمله آداب چله‌نشینی است. | اجازه و نظارت استاد، [[طهارت]] بدن، دائم الوضو بودن، سکوت، [[روزه]] یا کم‌خوری، خلوص [[نیت]]، مداومت بر ذکر، [[حضور قلب]] و آمادگی جسمی و روحی، از جمله آداب چله‌نشینی است. | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==فلسفه و مستندات چله‌نشینی== | ==فلسفه و مستندات چله‌نشینی== | ||
[[رساله لقاءالله]]، فلسفه چله‌نشینی | [[رساله لقاءالله]]، فلسفه چله‌نشینی به‌فعلیت‌رسیدن استعدادهای لازم برای سیر و سلوک دانسته است.<ref>بحر العلوم، رساله سیر و سلوک، ۱۴۲۲ق، ص۳۹-۴۰.</ref> | ||
برخی معتقدند که [[آیه|آیات]] و [[روایات]] هم چله‌نشینی را تأیید می‌کند. در این زمینه بیشتر بر [[حدیث]] معروفی از [[پیامبر اسلام(ص)]] تکیه می‌شود که در آن آمده است: هر کس چهل روز خود را برای خداوند خالص، کند خداوند چشمه‌های [[حکمت]] را از قلبش بر زبان جاری خواهد کرد.<ref>فیض کاشانی، الوافی، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۰.</ref><ref> | برخی معتقدند که [[آیه|آیات]] و [[روایات]] هم چله‌نشینی را تأیید می‌کند. در این زمینه بیشتر بر [[حدیث]] معروفی از [[پیامبر اسلام(ص)]] تکیه می‌شود که در آن آمده است: هر کس چهل روز خود را برای خداوند خالص، کند خداوند چشمه‌های [[حکمت]] را از قلبش بر زبان جاری خواهد کرد.<ref>نک فیض کاشانی، الوافی، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۰.</ref><ref>بحر العلوم، رساله سیر و سلوک، ۱۴۲۲ق، ص۲۸، ۲۹.</ref> | ||
آیه ۵۱ [[سوره بقره]] و آیه ۱۴۲ [[سوره اعراف]] که از میقات چهل روزه خدا با حضرت موسی(ع) سخن می‌گویند، از دیگر مستندات چله‌نشینی است؛<ref>کاشانی بیدختی، «چله/چله‌نشینی»، ص۱۰۲.</ref> با این حال برخی با چله‌نشینی مخالف‌اند و بر این باورند که این سنت در زمان پیامبر اسلام وجود نداشته است.<ref>کاشانی بیدختی، «چله/چله‌نشینی»، ص۱۰۲.</ref> | آیه ۵۱ [[سوره بقره]] و آیه ۱۴۲ [[سوره اعراف]] که از میقات چهل روزه خدا با حضرت موسی(ع) سخن می‌گویند، از دیگر مستندات چله‌نشینی است؛<ref>کاشانی بیدختی، «چله/چله‌نشینی»، ص۱۰۲.</ref> با این حال برخی با چله‌نشینی مخالف‌اند و بر این باورند که این سنت در زمان پیامبر اسلام وجود نداشته است.<ref>کاشانی بیدختی، «چله/چله‌نشینی»، ص۱۰۲.</ref> | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*قرآن کریم. | |||
*بحر العلوم، طباطبایی نجفی، سیدمهدی بن سید مرتضی، شرح سیدمحمدحسین حسینی طهرانی، مشهد، نور ملکوت قرآن، چاپ ششم، ۱۴۲۲ق. | |||
*[https://ganjoor.net/hafez/ghazal/sh483/ حافظ شیرازی، غزلیات، غزل ۴۸۳.] | *[https://ganjoor.net/hafez/ghazal/sh483/ حافظ شیرازی، غزلیات، غزل ۴۸۳.] | ||
*دهخدا، علی‌اکبر، لغتنامه دهخدا. | *دهخدا، علی‌اکبر، لغتنامه دهخدا. | ||