مهر نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

در صدر [[اسلام]] معمولاً مسلمانان کف [[مسجد|مساجد]] و خانه‌ها را با خاک، شن و حصیر بافته‌شده از نخل خرما فرش می‌کردند که سجده بر آن‌ها صحیح بود. در روایات متعددی از شیعه و [[اهل سنت]] نقل شده که پیامبر اکرم(ص) و [[صحابه]] همواره بر خاک، سنگ و گیاهان غیر خوراکی سجده می‌کردند. همچنین برپایه روایات شیعه  اهل بیت نیز بر خاک سجده می‌کردند.<ref> حر عاملی، وسائل الشیعه، کتاب الصلوه، ابواب ما یسجد علیه، الباب ۱، ح۸. </ref> به‌تدریج شیعیان برای راحتی خود، تکه‌ای از خاک را قالب‌گیری کردند تا بر آن سجده کنند و آن را مٌهر نامیدند.

مطابق [[روایات]] و [[فقه]] شیعه، مُهر در [[سجده]] موضوعیت ندارد بلکه به هنگام سجده در [[نماز]]، باید بر خاک یا سایر اجزای زمین یا بر چیزهایی که از زمین می‌روید(مانند برگ و چوب درختان و گیاهان به استثنای آنچه خوردنی یا پوشیدنی است) سجده کرد.