مهر نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

شیعیان برای اثبات ادعای خود به سیره [[پیامبر(ص)]] و [[اهل بیت]] استناد می‌کنند. همچنین برخی از روایات اهل سنت نیز نظر شیعیان را تأیید می‌کند.

در روایات [[شیعه]]، فضیلت زیادی برای استفاده از مُهر یا [[تسبیح]] ساخته شده از [[تربت امام حسین]](ع) نقل شده است.

در صدر [[اسلام]] معمولا کف [[مسجد|مساجد]] یا خانه‌ها با خاک، شن و حصیر بافته‌شده از نخل خرما فرش می‌شد که سجده بر آن‌ها صحیح است. در روایات متعددی از [[اهل سنت]] نقل شده که پیامبر اکرم(ص) و [[صحابه]] مقید بودند بر خاک، سنگ و گیاهان غیر خوراکی سجده کنند.{{مدرک}} به تدریج شیعیان برای راحتی خود، تکه‌ای از خاک را قالب‌گیری کردند تا بر آن سجده کنند و آن را مٌهر نامیدند.

مطابق [[روایات]] و [[فقه]] شیعه، مُهر در [[سجده]] موضوعیت ندارد بلکه به هنگام سجده در [[نماز]]، باید بر خاک یا سایر اجزای زمین یا بر چیزهایی که از زمین می‌روید(مانند برگ و چوب درختان و گیاهان به استثنای آنچه خوردنی یا پوشیدنی است) سجده کرد. سجده بر خاک امری معمول از زمان پیامبر(ص) بوده است و علاوه بر روایات [[اهل بیت]]،<ref> حر عاملی، وسائل الشیعه، کتاب الصلوه، ابواب ما یسجد علیه، الباب ۱، ح ۸ </ref> روایات نقل شده در منابع [[اهل سنت]] نیز این مطلب را تأیید می‌کند.