استغاثه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←استغاثه به خداوند
جز (←انواع استغاثه) |
جز (←استغاثه به خداوند) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
===استغاثه به خداوند=== | ===استغاثه به خداوند=== | ||
مغیث، از نام‌های خداوند است که در دعای جوشن کبیر بند ۵۹ آمده: یاغیاث من لا غیاث له(ای فریاد رس آن که فریادرسی ندارد) <ref>قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، دعای جوشن کبیر.</ref> و در برخی دعاها با عبارت «یاغیاث المستغیثین؛ ای فریادرس فریادخواهان.» به آن اشاره شده است. <ref>قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، دعای کمیل.</ref>[[امام حسین(ع)]] در [[روز عاشورا]] خدا را با این نام خوانده است.<ref>مقرم، مقتل الحسین، ۱۴۲۶ق، ص۲۸۳</ref> همچنین در قرآن، استغاثه مجاهدان<ref>سوره انفال، آیه۹.</ref> و استغاثه پدر و مادر مؤمن به خداوند، برای هدایت فرزند آمده است.<ref>سوره احقاف، آیه۱۷.</ref> در روایتی امام صادق نیز فرموده است: «خدا می‌تواند تو را یاری کند و به پناه گاه ببرد، پناه دهد آن جایی که هیچ پناه دهنده‌ای نیست.»<ref>صدوق،کتاب توحید،۱۳۸۹ش، ص۲۳۰،ح۵.</ref> | مغیث، از نام‌های خداوند است که در دعای جوشن کبیر بند ۵۹ آمده: یاغیاث من لا غیاث له(ای فریاد رس آن که فریادرسی ندارد) <ref>قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، دعای جوشن کبیر.</ref> و در برخی دعاها با عبارت «یاغیاث المستغیثین؛ ای فریادرس فریادخواهان.» به آن اشاره شده است. <ref>قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، دعای کمیل.</ref>[[امام حسین علیه‌السلام| | ||
امام حسین(ع)]] در [[روز عاشورا]] خدا را با این نام خوانده است.<ref>مقرم، مقتل الحسین، ۱۴۲۶ق، ص۲۸۳</ref> همچنین در قرآن، استغاثه مجاهدان<ref>سوره انفال، آیه۹.</ref> و استغاثه پدر و مادر مؤمن به خداوند، برای هدایت فرزند آمده است.<ref>سوره احقاف، آیه۱۷.</ref> در روایتی امام صادق نیز فرموده است: «خدا می‌تواند تو را یاری کند و به پناه گاه ببرد، پناه دهد آن جایی که هیچ پناه دهنده‌ای نیست.»<ref>صدوق،کتاب توحید،۱۳۸۹ش، ص۲۳۰،ح۵.</ref> | |||
[[امام باقر(ع)]] فرمودند :«هرگاه روزی دیدید که امامی از آل محمد غایب گشته، او رامشاهده نمی‌کنید، پس به درگاه خداوند عزوجل استغاثه نمایید.»<ref>صدوق، کمال الدین، ۱۳۸۰ش، ج۱ ص۳۲۸ باب ۳۲، ح۸</ref> | [[امام باقر(ع)]] فرمودند :«هرگاه روزی دیدید که امامی از آل محمد غایب گشته، او رامشاهده نمی‌کنید، پس به درگاه خداوند عزوجل استغاثه نمایید.»<ref>صدوق، کمال الدین، ۱۳۸۰ش، ج۱ ص۳۲۸ باب ۳۲، ح۸</ref> | ||