خیبر: تفاوت میان نسخه‌ها

یهودیان ساکن خیبر، اصالتا اهل عربستان نبودند؛ اما تعیین زمان مهاجرت آنان به این منطقه دشوار است. بعضی آن را همزمان با حمله رومی‌ها به [[فلسطین]] و برخی آن را قدیم‌تر و در زمان استیلای بابلی‌ها بر [[بیت المقدس|اورشلیم]] دانسته‌اند.<ref>علی، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، بیروت، ج۶، ص۵۲۷.</ref> برخی گفته‌اند که آنان در زمان بختنصر (۶۰۵-۵۶۲ ق.م)، شاه بابل<ref>مجمل التواریخ و القصص، ۱۳۷۸ش، ص ۱۵۱؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱۴، ص۳۶۶.</ref> و برخی گفته‌اند که در زمان نبونیدوس (متوفی ۵۳۸ ق.م)، آخرین پادشاه سلسله کلدانی بابل به خیبر کوچیدند.<ref>علی، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، بیروت، ج۶، ص۵۲۷.</ref>

در روزگار [[جاهلیت]]، در نطاة از قلاع خیبر، بازاری برپا می‌شد.<ref>ابن‌حبیب، کتاب المحبر، ۱۳۶۱ق، ص۲۶۸؛ ابوریحان بیرونی، الآثار الباقیة، ۱۳۸۰ش، ص۴۱۸.</ref> در سده چهارم هجری، گروه‌هایی از یهودیان، موالی و عرب‌های دورگه در خیبر زندگی می‌کردند.<ref>ابن‌حائک، صفة جزیرة العرب، ۱۹۸۹م، ص۲۴۴.</ref> در مرطه که [[عثمان بن عفان]]، خلیفه سوم، آن را به صورت شهری آباد درآورده بود، در سده پنجم هجری، بازار خیبر برپا می‌شد و در دژ آن، خاندانی از نسل [[عمر بن خطاب]] می‌زیستند.<ref>بکری، معجم ما استعجم من اسماء البلاد و المواضع، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۵۲۱.</ref>

به‌ظاهر، یهودیان تا دوره خلیفه دوم با جمعیتی کمتر از پیش، در خیبر و مناطق پیرامون آن زندگی می‌کرده‌اند. خلیفه دوم با استناد به روایتی منسوب به پیامبر اکرم (ص) که «لا يجتمع دينان فى جزيرة العرب؛ دو دین در جزیره عرب نمی‌گنجد»، آنان را وادار به مهاجرت کرد.<ref>نهروانى، تاريخ المدينة، بورسعید مصر، ص۸۷.</ref>