عمر بن خطاب: تفاوت میان نسخه‌ها

مسلمانان اهل سنت به سیره عمر اهتمام فراوان دارند و برخی از اقدامات او برای آنان جنبه فقهی پیدا کرده است.<ref>جعفریان، تاریخ خلفا، ۱۳۸۰ش، ص۷۹ و ۸۶.</ref> در روایات اهل سنت، عمر یکی از عشره مبشره شمرده است<ref>سیوطی، تاریخ الخلفاء، ‍۱۴۱۱ق، ص۱۰۹.</ref> و به او لقب فاروق داده‌اند.<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج‏۴، ص۱۹۵.</ref>

شیعیان از برخی مواضع عمر، خصوصا مواضع او پس از رحلت پیامبر و برخی اقدامات او در دوره حکومتش انتقاد کرده‌اند، از جمله تلاش برای به خلافت رساندن ابوبکر (برخلاف سخن پیامبر در واقعه غدیر و غیر آن درباره جانشینی امام علی(ع) پس از خود<ref>[http://lib.efatwa.ir/42157/1/43 ابن ماجه، سنن ابن ماجه، دار إحياء الكتب العربية، ج۱، ص۴۳ و ۴۵.]</ref>){{یادداشت|برخی علمای شیعه همچون [[علامه مجلسی]] و [[سید جعفر مرتضی]] در مورد اقدامات عمر و همراهانش در [[واقعه سقیفه]]، که به کنار گذاشته شدن [[امام علی(ع)]] و به [[خلافت]] رسیدن [[ابوبکر]] انجامید، تعبیر [[غصب خلافت]] را به کار برده‌اند. (مجلسی، بحارالأنوار، ۱۳۶۳ش، ج‏۳۰، ص۵۹۴؛ عاملی، الصحیح من السیرة النبی الأعظم، ج‏۲۰، ص۱۶۸.)}}و تهدید به آتش زدن خانه حضرت زهرا(س) و ایجاد بدعت‌هایی در دین و همچنین مخالفت با نظر پیامبر در ماجرای صلح حدیبیه و ماجرای قلم و دوات و ماجرای سپاه اسامه.