سوره بروج: تفاوت میان نسخه‌ها

{{سوره بروج}}

{{اصلی|اصحاب اخدود}}

«اخدود» به معناى گودال بزرگ یا خندق است.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ماده«خد»</ref> منظور در این جا خندق هاى بزرگی است که مملو از آتش بود تا مومنان را در آنها بیفکنند و بسوزانند.

در این که این ماجرا مربوط به چه زمان و چه قومى است؟ و آیا این یک ماجراى خاص و معین بوده، و یا اشاره به ماجراهاى متعددى از این قبیل در مناطق مختلف جهان است، در میان مفسران و مورخان محل اختلاف است. معروف ترین نظر آن است که مربوط به «ذو نواس» یهودی آخرین پادشاه «حمیر» در سرزمین [[یمن]] است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج ۲۶، ص۳۳۸</ref>،  بنابراین، «اصحاب اخدود» کسانی بودند که زمین را ‏شکافته و آن را پر از آتش نموده، مؤمنان را به جرم این که ایمان دارند در آن می انداختند، و تا آخرین نفرشان را می سوزاندند. به طورى که عدد کشته شدگان و سوختگان به بیست هزار نفر رسید.<ref>علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، دارالکتاب، قم، ۱۳۶۷ش،ج۲،ص۴۱۴</ref>

لوح به معنی صفحه عریضی است که چیزی بر آن می نویسند. در اینجا منظور صفحه ای است که قرآن بر آن ثبت شده است، بنا بر تفسیری از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، «لوح محفوظ» طولش به اندازه فاصله زمین و آسمان و عرضش به اندازه فاصله مغرب و مشرق است. یعنی همان صفحه علم خداوند که شرق و غرب عالم را فرا گرفته و از هر دگرگونی و تحریفی مصون و محفوظ است.<ref>علی‌بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۴۶۸</ref>