سوره فجر: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره فجر به سوره [[امام حسین علیه السلام|امام حسین(ع)]] مشهور شده است.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۵۱.</ref> در [[حدیث|روایتی]] از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]] آمده است سوره فجر، سوره امام حسین(ع) است و هر کس آن را قرائت کند، در [[قیامت]]، در [[بهشت]] با او در یک رتبه است.{{یادداشت|«روى داود بن فرقد عن أبي عبد الله (ع) قال اقرأوا سورة الفجر في فرائضكم و نوافلكم فإنها سورة الحسين بن علي (ع) من قرأها كان مع الحسين بن علي (ع) يوم القيامة في درجته من الجنة» (طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۷۳۰).}} درباره دلیل این نامگذاری از آن حضرت پرسیدند که امام صادق(ع) فرمود: مراد از «نفس مطمئنه» [در آیه ۲۷] امام حسین(ع) است.{{یادداشت|«وَ رَوَى الْحَسَنُ بْنُ مَحْبُوبٍ عَنْ صَنْدَلٍ عَنِ ابْنِ فَرْقَدٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع اقْرَءُوا سُورَةَ الْفَجْرِ فِي فَرَائِضِكُمْ وَ نَوَافِلِكُمْ فَإِنَّهَا سُورَةُ الْحُسَيْنِ وَ ارْغَبُوا فِيهَا رَحِمَكُمُ اللَّهُ فَقَالَ لَهُ أَبُو أُسَامَةَ وَ كَانَ حَاضِرَ الْمَجْلِسِ كَيْفَ صَارَتْ هَذِهِ السُّورَةُ لِلْحُسَيْنِ ع خَاصَّةً فَقَالَ أَ لَا تَسْمَعُ إِلَى قَوْلِهِ تَعَالَى يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‏ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي وَ ادْخُلِي جَنَّتِي إِنَّمَا يَعْنِي الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمَا فَهُوَ ذُو النَّفْسِ الْمُطْمَئِنَّةِ الرَّاضِيَةِ الْمَرْضِيَّةِ وَ أَصْحَابُهُ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ الرضوان [هُمُ الرَّاضُونَ‏] عَنِ اللَّهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ هُوَ رَاضٍ عَنْهُمْ وَ هَذِهِ السُّورَةُ فِي الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع وَ شِيعَتِهِ وَ شِيعةِ آلِ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً فَمَنْ أَدْمَنَ قِرَاءَةَ الْفَجْرِ كَانَ مَعَ الْحُسَيْنِ ع فِي دَرَجَتِهِ فِي الْجَنَّةِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ» <small>(مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۴، ص۹۳).</small>}}

این دو آیه و آیات ۲۹ و ۳۰ که آیات پایانی سوره فجرند، از آیات مشهوری هستند که بنابر برخی تفاسیر، به [[امام حسین (ع)]] اشاره دارند. در روایات آمده است مراد از نَفْس مطمئنه، امام حسین(ع) است و به همین دلیل سوره فجر، سوره امام حسین(ع) نام گرفته است.{{یادداشت|مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۴، ص۹۳. متن روایت در یادداشت بخش «سوره امام حسین(ع)» آمد. همچنین در روایات آمده است نفس مطمئنه نفسی است که به پیامبر(ص) و اهل بیتش ایمان دارد یا گفته شده این سوره درباره امیرالمؤمنین است و مراد از نفس مطمئنه نفسی است که به ولایت آن حضرت اطمینان دارد.(بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۶۵۷ـ۶۵۸).}}  آیات پایانی سوره فجر معمولاً در آغاز اطلاعیه‌های درگذشت علمای شیعه می‌آید.<ref>برای مثال: [http://www.fardanews.com/fa/news/239626  اطلاعیه فوت آیت‌الله طاهری اصفهانی].</ref> همچنین از قرائت‌های مشهور این آیات، قرائت قاری مصری عبدالباسط است که در دهه ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ در مراسم ختم در ایران بسیار شنیده می‌شد.{{مدرک}} گفتنی است این آیه مورد توجه [[عرفان|عُرفا]] قرار گرفته و با استناد به آن، یکی از مرتبه‌های نَفس را «نفس مطمئنه» دانسته‌اند.<ref>ر.ک: ملاصدرا، ۱۳۶۰ش، اسرار الآیات، ص۹۳؛ انصاریان، عرفان اسلامی، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۱۱۹ـ۱۲۴.</ref>

{{پانویس}}