confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۴۴
ویرایش
(پیوند میان ویکی و حذف از مبدا ویرایش) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
* '''تعداد آیات و دیگر ویژگیها''' | * '''تعداد آیات و دیگر ویژگیها''' | ||
سوره طارق ۱۷ [[آیه]]، ۶۱ کلمه و ۲۵۴ حرف دارد. این سوره به لحاظ حجمی جزو [[مفصلات|سورههای مفصلات]] (دارای آیات کوتاه) است و از سورههایی است که با [[سوگند]] آغاز میشوند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۳.</ref> | سوره طارق ۱۷ [[آیه]]، ۶۱ کلمه و ۲۵۴ حرف دارد. این [[سوره]] به لحاظ حجمی جزو [[مفصلات|سورههای مفصلات]] (دارای آیات کوتاه) است و از سورههایی است که با [[سوگند]] آغاز میشوند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۳.</ref> | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
به گفته [[تفسیر نمونه]] مطالب این سوره بر دو محور است: ۱. [[معاد]]، ۲. [[قرآن]] و ارزش و اهمیت آن. [[خداوند]] در آغاز سوره بعد از سوگندهایی، به وجود مراقبان الهی بر انسان اشاره میکند و سپس برای اثبات ممکنبودن [[معاد]]، به زندگی نخستین و آغاز پیدایش انسان از آب نطفه اشاره میکند و نتیجه میگیرد خداوندی که قادر است انسان را از چنین آبی بیارزش و ناچیز بیافریند، توانایی بر بازگشت مجدد او نیز دارد. در مرحله بعد به بعضی ویژگیهای [[قیامت|رستاخیز]] میپردازد و آنگاه با ذکر سوگندهایی متعدد و پرمعنا، اهمیت قرآن را گوشزد میکند و سرانجام سوره را با تهدید [[کفر|کافران]] به مجازات الهی پایان میدهد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۶،ص ۳۵۶.</ref> | به گفته [[تفسیر نمونه]] مطالب این سوره بر دو محور است: ۱. [[معاد]]، ۲. [[قرآن]] و ارزش و اهمیت آن. [[خداوند]] در آغاز سوره بعد از سوگندهایی، به وجود مراقبان الهی بر انسان اشاره میکند و سپس برای اثبات ممکنبودن [[معاد]]، به زندگی نخستین و آغاز پیدایش انسان از آب نطفه اشاره میکند و نتیجه میگیرد خداوندی که قادر است انسان را از چنین آبی بیارزش و ناچیز بیافریند، توانایی بر بازگشت مجدد او نیز دارد. در مرحله بعد به بعضی ویژگیهای [[قیامت|رستاخیز]] میپردازد و آنگاه با ذکر سوگندهایی متعدد و پرمعنا، اهمیت قرآن را گوشزد میکند و سرانجام [[سوره]] را با تهدید [[کفر|کافران]] به مجازات الهی پایان میدهد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۶،ص ۳۵۶.</ref> | ||
{{سوره طارق}} | {{سوره طارق}} | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
{{اصلی|فضائل سور}} | {{اصلی|فضائل سور}} | ||
در فضیلت این سوره از [[پیامبر اسلام(ص)]] آمده هر كس سوره طارق را قرائت نماید خداوند به تعداد ستارگانی كه در آسمان است به او ده حسنه می دهد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۹۰ش، ج۱۰،ص۳۲۰.</ref> در نقلی دیگر، پیامبر آموختن سوره طارق را وسیله ای برای [[تقرب]] به خداوند و عاملی برای بخشش [[گناه|گناهان]] به جز [[شرک]] می داند.<ref>نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۳۶۵.</ref> | در فضیلت این سوره از [[پیامبر اسلام(ص)]] آمده هر كس سوره طارق را قرائت نماید خداوند به تعداد ستارگانی كه در آسمان است به او ده حسنه می دهد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۹۰ش، ج۱۰،ص۳۲۰.</ref> در نقلی دیگر، پیامبر آموختن سوره طارق را وسیله ای برای [[تقرب]] به خداوند و عاملی برای بخشش [[گناه|گناهان]] به جز [[شرک]] می داند.<ref>نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۳۶۵.</ref> | ||
از [[امام صادق (ع)]] نیز نقل شده است هر كه در نمازهای واجب خود، سوره طارق را بخواند، در روز قیامت در نزد خداوند مقام و منزلتی والا خواهد داشت و از همراهان انبیاء و یارانشان در [[بهشت]] خواهد بود.<ref>شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۲۲.</ref> | از [[امام صادق (ع)]] نیز نقل شده است هر كه در نمازهای واجب خود، سوره طارق را بخواند، در روز [[قیامت]] در نزد [[خداوند]] مقام و منزلتی والا خواهد داشت و از همراهان [[انبیاء]] و یارانشان در [[بهشت]] خواهد بود.<ref>شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۲۲.</ref> | ||
در تفسیر [[البرهان فی تفسیر القرآن|البرهان]] برای قرائت سوره طارق خواصی چون جلوگیری از عفونت زخم ذکر شده است.<ref>بحرانی، البرهان، ترجمه، ج۵،ص۶۲۹</ref> | در [[تفسیر]] [[البرهان فی تفسیر القرآن|البرهان]] برای قرائت سوره طارق خواصی چون جلوگیری از عفونت زخم ذکر شده است.<ref>بحرانی، البرهان، ترجمه، ج۵،ص۶۲۹</ref> | ||
==متن و ترجمه== | ==متن و ترجمه== | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
* دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش. | * دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش. | ||
* راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، به تصحیح صفوان عدنان داوودی، بیروت، دار الشامیة، ۱۴۱۲ق. | * راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، به تصحیح صفوان عدنان داوودی، بیروت، دار الشامیة، ۱۴۱۲ق. | ||
* شیخ | * [[شیخ صدوق]]، محمد بن علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، به تحقیق صادق حسن زاده، تهران، ارمغان طوبی، ۱۳۸۲ش. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر | * طبرسی، فضل بن حسن، [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن]]، ترجمه بیستونی، مشهد، [[آستان قدس رضوی]]، ۱۳۹۰ش. | ||
* مکارم | * [[مکارم شیرازی]]، ناصر، [[تفسیر نمونه]]، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش. | ||
* نوری، میرزا حسین، مستدرک | * نوری، میرزا حسین، [[مستدرک الوسائل]]، [[بیروت]]، [[مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث]]، ۱۴۰۸ق. | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== |