پرش به محتوا

کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
'''کلام اسلامی'''،  از علوم اسلامی است که درباره عقاید اسلامی بحث و از آنها دفاع می‌کند. کلام برای اثبات مسائل خود و قانع‌کردن مخاطب، از روش‌های مختلف [[علم منطق|منطقی]] همچون قیاس و تمثیل و جدل استفاده می‌کند. مسائل علم کلام منحصر در [[اصول دین]] یا اصول عقاید نیست، بلکه متکلم وظیفه دارد هرگونه اشکالی را که درباره مجموعه تعالیم و [[احکام شرعی|احکام دینی]] مطرح می‌شود، پاسخ دهد.
'''کلام اسلامی'''،  از علوم اسلامی است که درباره عقاید اسلامی بحث و از آنها دفاع می‌کند. کلام برای اثبات مسائل خود و قانع‌کردن مخاطب، از روش‌های مختلف [[علم منطق|منطقی]] همچون قیاس و تمثیل و جدل استفاده می‌کند. مسائل علم کلام منحصر در [[اصول دین]] یا اصول عقاید نیست، بلکه متکلم وظیفه دارد هرگونه اشکالی را که درباره مجموعه تعالیم و [[احکام شرعی|احکام دینی]] مطرح می‌شود، پاسخ دهد.


درباره تاریخ پیدایش این علم گفته شده است بحث‌های کلامی از همان آغاز اسلام مطرح و نخستین مسئله آن، [[جبر و اختیار]] بوده است. بحث درباره [[اسما و صفات|صفات خداوند]] مخصوصا [[توحید]] و [[عدل الهی]]، مسئله [[حسن و قبح|حُسن و قُبح]] افعال، [[قضا و قدر|قضا و قَدَر]]، بحث [[نبوت]]، [[معاد]]، [[تکلیف]] و [[معجزه]] از مباحث مهم در علم کلام‌اند. اختلاف بر سر مباحث کلامی باعث پیدایش فرقه‌های کلامی بسیاری در اسلام شده است. مهم‌ترین فرقه‌هایی که برای شیعه ذکر شده، [[امامیه]]، [[زیدیه]]، [[اسماعیلیه]]، [[غالیان]] و [[کیسانیه]] هستند و فرقه‌های کلامی [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] را [[خوارج]]، مُرجئه، [[معتزله]]، [[اصحاب حدیث|اهل حدیث]]، [[اشاعره]]، [[ماتریدیه|ماتُریدیه]] و [[وهابیت]] برشمرده‌اند.
درباره تاریخ پیدایش این علم گفته شده است بحث‌های کلامی از همان آغاز اسلام مطرح و نخستین مسئله آن، [[جبر و اختیار]] بوده است. بحث درباره [[اسما و صفات|صفات خداوند]] مخصوصا [[توحید]] و [[عدل الهی]]، مسئله [[حسن و قبح|حُسن و قُبح]] افعال، [[قضا و قدر|قضا و قَدَر]]، بحث [[نبوت]]، [[معاد]]، [[تکلیف]] و [[معجزه]] از مباحث مهم در علم کلام‌اند. اختلاف بر سر مباحث کلامی باعث پیدایش فرقه‌های کلامی بسیاری در اسلام شده است. مهم‌ترین فرقه‌هایی که برای شیعه ذکر شده، [[امامیه]]، [[زیدیه]]، [[اسماعیلیه]] و [[کیسانیه]] هستند و فرقه‌های کلامی [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] را مُرجئه، [[اصحاب حدیث|اهل حدیث]]، [[اشاعره]]، [[ماتریدیه|ماتُریدیه]] و [[وهابیت]] برشمرده‌اند.


[[کلام جدید]] علمی است که درباره یکی‌بودن یا متفاوت‌بودن آن با کلام (قدیم) اختلاف نظر وجود دارد. مباحث این علم از این دست است: تعریف، منشأ،  قلمرو و زبان دین، نیاز بشر به دین، عقل و دین، عقل و ایمان، علم و دین، [[تجربه دینی]] و [[تکثرگرایی دینی]].
[[کلام جدید]] علمی است که درباره یکی‌بودن یا متفاوت‌بودن آن با کلام (قدیم) اختلاف نظر وجود دارد. مباحث این علم از این دست است: تعریف، منشأ،  قلمرو و زبان دین، نیاز بشر به دین، عقل و دین، عقل و ایمان، علم و دین، [[تجربه دینی]] و [[تکثرگرایی دینی]].
خط ۷۱: خط ۷۱:
===فرقه‌های کلامی شیعی===
===فرقه‌های کلامی شیعی===
{{اصلی|فرق تشیع}}
{{اصلی|فرق تشیع}}
مهم‌ترین فرقه‌هایی که برای [[شیعه]] ذکر شده، [[امامیه]]، [[زیدیه]]، [[اسماعیلیه]]، [[غالیان]] و [[کیسانیه]] هستند.<ref>صابری، تاریخ فرق اسلامی، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۳۲؛ برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۶۲.</ref> البته می‌گویند غالیان را ازآن‌رو که قائل به الوهیتِ (خدابودن) امام علی(ع) بودند، باید خارج از مسلمانان دانست.<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۶۲.</ref>
مهم‌ترین فرقه‌هایی که برای [[شیعه]] ذکر شده، [[امامیه]]، [[زیدیه]]، [[اسماعیلیه]] و [[کیسانیه]] هستند.<ref>صابری، تاریخ فرق اسلامی، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۳۲؛ برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۶۲.</ref> درباره غالیان گفته شده ازآن‌رو که قائل به الوهیتِ (خدابودن) امام علی(ع) بودند، باید خارج از مسلمانان دانسته شوند.<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۶۲.</ref>
* '''امامیه'''
* '''امامیه'''


خط ۸۷: خط ۸۷:


===فرقه‌های کلامی اهل سنت===
===فرقه‌های کلامی اهل سنت===
[[خوارج]]، [[مرجئه|مُرجئه]]، [[معتزله]]، [[اصحاب حدیث|اهل حدیث]]، [[اشاعره]]، [[ماتریدیه|ماتُریدیه]] و [[وهابیت]] فرقه‌های کلامی اهل سنت‌اند.<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۱۰۷ـ۱۵۰.</ref> خوارج به‌دنبال [[ماجرای حکمیت]] به‌وجود آمدند.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۰۶.</ref> این گروه اگرچه در ابتدا گروهی سیاسی بودند، در ادامه به فرقه‌ای کلامی با عقایدی متفاوت از دیگران تبدیل شدند. مهم‌ترین اعتقاد خوارج این است که شخصِ مرتکب [[گناهان کبیره|گناه کبیره]]، [[کفر|کافر]] است.<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۱۷تا۲۰.</ref>
[[مرجئه|مُرجئه]]، [[اصحاب حدیث|اهل حدیث]]، [[اشاعره]]، [[ماتریدیه|ماتُریدیه]] و [[وهابیت]] فرقه‌های کلامی اهل سنت‌اند.<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۱۰۷ـ۱۵۰.</ref> درباره خوارج که به‌دنبال [[ماجرای حکمیت]] به‌وجود آمدند،<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۰۶.</ref> گفته شده، این گروه اگرچه در ابتدا گروهی سیاسی بودند، در ادامه به فرقه‌ای کلامی با عقایدی متفاوت از دیگران تبدیل شدند. مهم‌ترین اعتقاد خوارج این است که شخصِ مرتکب [[گناهان کبیره|گناه کبیره]]، [[کفر|کافر]] است.<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۱۷تا۲۰.</ref>


در واکنش به عقاید خوارج، دو گروه مُرجئه و معتزله به‌وجود آمدند. مرجئه معتقد بودند عمل صالح یا [[گناه]] هیچ تأثیری در ایمان ندارد؛ اما معتزله راهی میانه‌تر برگزیدند<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۱۷ـ۲۰.</ref> و گفتند مرتکب کبیره، نه [[ایمان|مؤمن]] است، نه [[کفر|کافر]]، بلکه میان این دو است.<ref>تاریخ فلسفه در اسلام، مرکز نشر دانشگاهی، ج۱، ص۲۸۴.</ref> معتزله [[رؤیت خدا]] با چشم ظاهری را غیرممکن می‌دانند و در بحث [[جبر و اختیار]]، طرف‌دار اختیار مطلق انسان‌اند.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۴۹-۵۰.</ref>
در واکنش به عقاید خوارج، دو گروه مُرجئه و معتزله به‌وجود آمدند. مرجئه معتقد بودند عمل صالح یا [[گناه]] هیچ تأثیری در ایمان ندارد؛ اما معتزله راهی میانه‌تر برگزیدند<ref>برنجکار، آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، ۱۳۸۹ش، ص۱۷ـ۲۰.</ref> و گفتند مرتکب کبیره، نه [[ایمان|مؤمن]] است، نه [[کفر|کافر]]، بلکه میان این دو است.<ref>تاریخ فلسفه در اسلام، مرکز نشر دانشگاهی، ج۱، ص۲۸۴.</ref> معتزله [[رؤیت خدا]] با چشم ظاهری را غیرممکن می‌دانند و در بحث [[جبر و اختیار]]، طرف‌دار اختیار مطلق انسان‌اند.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۴۹-۵۰.</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۱۷۹

ویرایش