حدیث طیر مشوی: تفاوت میان نسخه‌ها

==اعتبار==

حدیث طیر از سوی چند نفر از صحابه و با مضامین نزدیک به هم نقل شده است؛ [[سفینه خادم حضرت محمد(ص)]]،<ref>طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۸۲، ح۶۴۳۷.</ref> سدی کبیر به نقل از انس بن مالک،<ref>تمیمی موصلی، مسند ابی‌یعلی، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۱۰۵؛ نسائی، خصائص امیرالمؤمنین، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۲۹، ح۱۰.</ref> یحیی بن کثیر از انس بن مالک،<ref>طبرانی، المعجم الأوسط، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۰۷.</ref> عثمان بن طویل از انس بن مالک،<ref>بخاری، التاریخ الکبیر، دار الفکر، ج۶، ص۲۵۸.</ref> عبدالله بن انس بن مالک از پدرش،<ref>ابن كثير، البدایة والنهایة، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۳۵۱؛ ابن حجر عسقلانی، المطالب العالية، ۱۴۱۹ق، ج۱۶، ص۱۰۸.</ref> و [[علی بن عبدالله بن عباس]] از پدرش<ref>ذهبی، میزان الإعتدال، ۱۹۹۵م، ج۳، ص۲۳۲.</ref> این حدیث را نقل کرده‌اند.

بنابر نقل ابن کثیر، علاوه بر راویانی که حدیث طیر را از کسانی جز انس بن مالک نقل کرده‌اند، ۹۰ تن حدیث را تنها از طریق انس بن مالک روایت کرده‌اند.<ref>ابن کثیر، البدایة والنهایة، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۳۵۳.</ref> با این حال، به گفته ابن کثیر، این حدیث از طریق افراد بسیاری نقل شده اما قلب آن را نمی‌پذیرد.<ref>ابن کثیر، البدایة والنهایة، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۳۵۳.</ref> [[علامه امینی]] در پاسخ به ابن کثیر، قلب وی را مهر زده از سوی خدا می‌داند و معتقد است انکار حدیث طیر با وجود ادله مذکور، معنایی ندارد.<ref>امینی، الغدیر، ۱۳۸۸ش، ج۳، ص۳۰۸-۳۰۹.</ref>

==استفاده‌های کلامی==

حدیث طیر مشوی از [[فضایل امام علی(ع)]] شمرده شده است.<ref>سید مرتضی، الفصول المختارة، ۱۴۱۴ق، ص۹۶.</ref> متکلمان شیعه از این حدیث برای اثبات اولویت حضرت علی (ع) استفاده کرده‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: مفید، الإفصاح، ۱۴۱۲ق، ص۳۳؛ سید مرتضی، الفصول المختارة، ۱۴۱۴ق، ص۹۶.</ref>  

==آثار مرتبط==

به گفته ابن کثیر دمشقی عالم اهل سنت، درباره حدیث طیر و جمع‌آوری الفاظ آن آثار مستقلی نوشته شده است: ابوبکر بن مردویه، محمد بن احمد بن حمدان و محمد بن جریر طبری در این باره آثاری دارند، همچنین باقلانی عالم اهل سنت، کتابی در رد آن نگاشته است.<ref> ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۳۵۳.</ref> همچنین [[میرحامد حسین]] دفتر چهارم از منهج دوم کتاب عبقات را به این حدیث اختصاص داده است و اسناد صحت و تواتر آن را از طرق اهل‌سنت با ذکر نام روات و نقد هر حدیث به تفصیل ذکر کرده است.{{مدرک}} این دفتر در ۷۳۶ صفحه در دو مجلّد در سال ۱۳۰۶ق در لکهنو چاپ شده است.

==پانویس==

{{پانویس|۲}}

==منابع==

{{منابع}}

{{پایان}}

{{فضائل امام علی}}

  | عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد

  | ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد

  | کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد

  | استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص

  | جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد

  | رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد