منی: تفاوت میان نسخه‌ها

از نظر فقهان شیعه، مذی، وذی و ودی نجس نیستند<ref>برای نمونه نگاه کنید به: مکارم شیرازی، رساله توضیح المسائل، ۱۴۲۹ق، ص۳۱.</ref> و [[وضو]] را باطل نمی‌کنند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: سید مرتضی، الانتصار، ۱۴۱۵ق، ص۱۱۹؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۴۱۴.</ref>

*'''تزریق اسپرم:''' در جایز بودن تزریق اسپرم مردی که در زمان حیات و زوجیت از او اخذ شده، در رحم همسرش پس از مرگ او (شوهر)، میان فقها اختلاف نظر است.<ref>مرتضوی، «نگهداری اسپرم و بهره‌برداری از آن در فقه امامیه»، ص۱۱.</ref> گفته شده طبق مبنای فقیهانی مانند [[شیخ طوسی]]<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۷۵.</ref> [[ابن ادریس]]،<ref>ابن ادریس حلی، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۶۸.</ref> [[علامه حلی]]،<ref>علامه حلی، تذکرة‌الفقهاء، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۳۹.</ref> [[فاضل هندی]]<ref> فاضل هندی، کشف اللثام، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۲۱۹.</ref> و [[سید عبدالاعلی سبزواری]]،<ref>سبزواری، مهذب‌الاحکام، دارالتفسیر، ج۳، ص۴۲۳.</ref> که علقه زوجیت با مرگ یکی از زن و شوهر از بین نمی‌رود، چرا که هر یک از زوجین می‌تواند دیگری را [[غسل]] دهد، تزریق اسپرم در رحم زن پس از مرگ شوهرش، جایز است.<ref>مرتضوی، «نگهداری اسپرم و بهره‌برداری از آن در فقه امامیه»، ص۱۱.</ref> برخی نیز تزریق اسپرم در رحم زن و باروَرسازی او پس از مرگ شوهر را جایز ندانسته‌اند.<ref>فاضل لنکرانی، احکام پزشکان و بیماران، ۱۴۲۷ق، ص۹۶.</ref> فقهای [[شیعه]] استفاده از اسپرم ذخیره شده غیرشوهر در رحم زنی به جهت باروری را [[حرام]] دانسته‌اند.<ref>فاضل لنکرانی، احکام پزشکان و بیماران، ۱۴۲۷ق، ص۹۸.</ref>

*'''خرید و فروش اسپرم:''' اسپرم [[عین نجس]] است و خرید و فروش اعیان نجسه از نظر فقها حرام است.<ref>شیخ انصاری، کتاب‌المکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۹.</ref> [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصاری]] و [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] بر این نظرند که حرام بودن خرید و فروش اعیان نجس و به‌ویژه اسپرم به جهت نجاست آنها نیست؛ بلکه به دلیل این است که آنها در [[اسلام|شرع]] و [[عرف]] ارزش مالی ندارند.<ref>شیخ انصاری، کتاب‌المکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۹۷-۹۸؛ امام خمینی، المکاسب المحرمه، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۳۸. </ref> بنا به نظر [[آیت الله منتظری]] در عصر حاضر، منی یا اسپرم منفعت و ارزش مالی دارد و برای کارهایی مانند تلقیح مصنوعی و انجام آزمایش و مطالعات پزشکی از آنها استفاده می‌شود از این‌رو خرید و فروش آنها جایز است.<ref>منتظری، دراسات فی المکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۹۲.</ref>