Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←تفسیر: افزودن بخش شأن نزول) |
|||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
در کتابهای فقهی، برای بیان وجوب حجاب زنان و برخی احکام آن ازجمله حدود آن، به این آیه استناد شده است.<ref>برای نمونه، نگاه کنید به خویی، موسوعةالامام خویی، ۱۴۱۸ق، ج۳۲، ص۳۶-۴۷؛ علامه حلی، تذکرةالفقها، مؤسسه آلالبیت، ج۲، ص۴۴۶-۴۴۷.</ref> بهباور فقیهان، عبارت «لَايبْدِينَ زِينَتَهُنَّ»، دلالت میکند که پوشاندن بدن بر زن واجب است.<ref>خویی، موسوعةالامام خویی، ۱۴۱۸ق، ج۳۲، ص۳۶.</ref> همچنین بهگفته برخی از فقیهان شیعه، عبارت «الا ما ظهر منها» (مگر آنچه پیدا است) صورت و دستها (از مچ به پایین) را از وجوب پوشاندن استثنا میکند.<ref>برای نمونه، نگاه کنید به شیخ انصاری، کتابالنکاح، ۱۴۱۵ق، ص۴۶-۴۷؛ شهید ثانی، مسالک، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۴۷؛ علامه حلی، تذکرةالفقها، مؤسسه آلالبیت، ج۲، ص۴۴۶-۴۴۷.</ref> | در کتابهای فقهی، برای بیان وجوب حجاب زنان و برخی احکام آن ازجمله حدود آن، به این آیه استناد شده است.<ref>برای نمونه، نگاه کنید به خویی، موسوعةالامام خویی، ۱۴۱۸ق، ج۳۲، ص۳۶-۴۷؛ علامه حلی، تذکرةالفقها، مؤسسه آلالبیت، ج۲، ص۴۴۶-۴۴۷.</ref> بهباور فقیهان، عبارت «لَايبْدِينَ زِينَتَهُنَّ»، دلالت میکند که پوشاندن بدن بر زن واجب است.<ref>خویی، موسوعةالامام خویی، ۱۴۱۸ق، ج۳۲، ص۳۶.</ref> همچنین بهگفته برخی از فقیهان شیعه، عبارت «الا ما ظهر منها» (مگر آنچه پیدا است) صورت و دستها (از مچ به پایین) را از وجوب پوشاندن استثنا میکند.<ref>برای نمونه، نگاه کنید به شیخ انصاری، کتابالنکاح، ۱۴۱۵ق، ص۴۶-۴۷؛ شهید ثانی، مسالک، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۴۷؛ علامه حلی، تذکرةالفقها، مؤسسه آلالبیت، ج۲، ص۴۴۶-۴۴۷.</ref> | ||
==تفسیر== | ==شأن نزول== | ||
در خصوص ماجرای نزول این آیه، از جابر بن عبدالله انصاری نقل شده است که روزی، جمعی از زنان، نزد اسماء دختر مرشده رفته بودند که پوشش مناسبی نداشتند؛ بهگونهای که خلخالها، گردن و برآمدگی سینههایشان معلوم بود. این آیه نازل شد.<ref>ابنابیحاتم، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۸، ص۲۵۷۳.</ref> | |||
==نکات تفسیری== | |||
بهگفته طبرسی مفسر قرآن، گفتهاند پیش از نزول این آیه زنان مقنعهها یا روسریهایشان را پشتشان میانداختند. ازاینرو گردن و سینه آنها معلوم بود. | |||
خُمُر، جمعِ خِمار، به معنای مقنعه یا روسری زنان است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه «خُمُر».</ref> طبق گزارشهای [[مفسران]] و اشارات حدیثی، زنان پیش از نزول این آیه روسری را از پشت گوشها رد میکردند و آن را به پشت خود میانداختند، به طوری که گوشها و گردن و گریبان آنها نمایان بود. در این آیه به آنها دستور داده شده است که روسریهایشان را به گونهای بپوشند که گریبان و مقابل سینه آنها را بپوشاند؛ یعنی، دو طرف آن را از راست و چپ به جلو آورند تا همه این قسمتها پوشیده شود.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۵، ص۱۱۶؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۲، ص۲۳۰.</ref> در واقع، زنان موی سر خود را میپوشاندهاند اما اینک آیه در مقام بیان حد پوشش، از لزوم پوشاندن گردن و سینه سخن گفته ولی از پوشاندن چهره سخنی به میان نیاورده است.<ref>حکیم، مستمسک العروة الوثقی، ۱۴۰۴ق، ج۱۴، ص۲۸؛ ج۵، ص۲۴۳.</ref> | خُمُر، جمعِ خِمار، به معنای مقنعه یا روسری زنان است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه «خُمُر».</ref> طبق گزارشهای [[مفسران]] و اشارات حدیثی، زنان پیش از نزول این آیه روسری را از پشت گوشها رد میکردند و آن را به پشت خود میانداختند، به طوری که گوشها و گردن و گریبان آنها نمایان بود. در این آیه به آنها دستور داده شده است که روسریهایشان را به گونهای بپوشند که گریبان و مقابل سینه آنها را بپوشاند؛ یعنی، دو طرف آن را از راست و چپ به جلو آورند تا همه این قسمتها پوشیده شود.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۵، ص۱۱۶؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۲، ص۲۳۰.</ref> در واقع، زنان موی سر خود را میپوشاندهاند اما اینک آیه در مقام بیان حد پوشش، از لزوم پوشاندن گردن و سینه سخن گفته ولی از پوشاندن چهره سخنی به میان نیاورده است.<ref>حکیم، مستمسک العروة الوثقی، ۱۴۰۴ق، ج۱۴، ص۲۸؛ ج۵، ص۲۴۳.</ref> | ||