پرش به محتوا

استغفار: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۳۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۱ اکتبر ۲۰۲۲
جز
حذف یادداشت به دلیل عدم تصریح به ارتباط با موضوع در منبع
جز (حذف یادداشت به دلیل عدم تصریح به ارتباط با موضوع در منبع)
خط ۲۰: خط ۲۰:
تشویق به استغفار یا امر به آن نیز در بسیاری از آیات قرآن کریم آمده<ref>عبدالباقی، المعجم المفهرس، ۱۴۱۲ق، ص۵۰۰.</ref> و در مواردی، قرآن به توبیخ کسانی پرداخته که استغفار نکرده‌اند.<ref>اَفَلایتوبونَ اِلَی اللهِ ویستَغفِرونَهُ (سوره المائدة، آیه ۷۴).</ref>
تشویق به استغفار یا امر به آن نیز در بسیاری از آیات قرآن کریم آمده<ref>عبدالباقی، المعجم المفهرس، ۱۴۱۲ق، ص۵۰۰.</ref> و در مواردی، قرآن به توبیخ کسانی پرداخته که استغفار نکرده‌اند.<ref>اَفَلایتوبونَ اِلَی اللهِ ویستَغفِرونَهُ (سوره المائدة، آیه ۷۴).</ref>


بنابر آموزه‌های قرآن، [[فرشته|فرشتگان]] برای [[مؤمن|مؤمنان]]،<ref>سوره غافر، آیه ۷.</ref> و اهل زمین استغفار می‌کنند<ref>سوره شوری، آیه۵.</ref> و درخواست آمرزش گناه، صفت پرهیزکاران معرفی شده است.<ref>سوره آل عمران، آیه ۱۵-۱۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲، ص۴۶۳.</ref> هم چنین در خواست گناهکاران از پیامبران برای استغفار و طلب آمرزش از خداوند از سوی آنان از مطالب مهمی است که شبهه شرک بودن در خواست استغفار از غیر خدا را رد می کند. محققان اهل سنت نیز بر اساس آیات قرآن کریم در خواست استغفار از پیامبر را شرک قلمداد نکرده اند. <ref>http://www.eshia.ir/feqh/archive/text/sobhani/vahabiat/89/016/</ref>فرزندان [[یعقوب (پیامبر)|یعقوب پیامبر]] پس از حوادث مربوط به برادرشان یوسف از پدرشان درخواست کردند که از خداوند برایشان استغفار (طلب آمرزش) کند و او نیز به آنان وعده داد که انجام بدهد.{{یادداشت|قَالُوا يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ. ترجمه: گفتند: «پدر! از خدا آمرزش گناهان ما را بخواه، که ما خطاکار بودیم!» سوره یوسف آیه ۹۷ }} و نیز در باره  پیامبر اسلام(ص) در آیات قرآن کریم{{یادداشت| وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوَّابًا رَحِيمًا. ترجمه: و اگر این مخالفان، هنگامی که به خود ستم می‌کردند (و فرمان های خدا را زیر پا می‌گذاردند)، به نزد تو می‌آمدند؛ و از خدا طلب آمرزش می‌کردند و پیامبر هم برای آنها استغفار می‌کرد؛ خدا را توبه پذیر و مهربان می‌یافتند. سوره نساء آیه۶۴ }} می خوانیم که گناهکارانی که با گناه بر خویشتن ستم کرده اند از خدا استغفار می طلبند و  پیامبر نیز از خدا برایشان طلب استغفار می کند.
بنابر آموزه‌های قرآن، [[فرشته|فرشتگان]] برای [[مؤمن|مؤمنان]]،<ref>سوره غافر، آیه ۷.</ref> و اهل زمین استغفار می‌کنند<ref>سوره شوری، آیه۵.</ref> و درخواست آمرزشِ گناه، صفت پرهیزکاران معرفی شده است.<ref>سوره آل عمران، آیه ۱۵-۱۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲، ص۴۶۳.</ref> همچنین درخواست گناهکاران از پیامبران برای استغفار و طلب آمرزش از خداوند از سوی آنان از مطالب است که شبهه شرک بودن درخواست استغفار از غیرخدا را رد می‌کند. محققان اهل‌سنت نیز بر اساس آیات قرآن کریم درخواست استغفار از پیامبر را شرک قلمداد نکرده‌اند.<ref>[http://www.eshia.ir/feqh/archive/text/sobhani/vahabiat/89/016/ «درس‌هایی در مورد وهابیت آیت‌الله سبحانی»]، مدرسه فقاهت.</ref> فرزندان [[یعقوب (پیامبر)|یعقوب پیامبر]] پس از حوادث مربوط به برادرشان یوسف از پدرشان درخواست کردند که از خداوند برایشان استغفار (طلب آمرزش) کند و او نیز به آنان وعده داد که انجام بدهد.{{یادداشت|قَالُوا يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ. ترجمه: گفتند: «پدر! از خدا آمرزش گناهان ما را بخواه، که ما خطاکار بودیم!» سوره یوسف آیه ۹۷}} و نیز در باره  پیامبر اسلام(ص) در آیات قرآن کریم{{یادداشت| وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوَّابًا رَحِيمًا؛ و اگر این مخالفان، هنگامی که به خود ستم می‌کردند (و فرمان های خدا را زیر پا می‌گذاردند)، به نزد تو می‌آمدند؛ و از خدا طلب آمرزش می‌کردند و پیامبر هم برای آنها استغفار می‌کرد؛ خدا را توبه پذیر و مهربان می‌یافتند. سوره نساء آیه۶۴ }} می خوانیم که گناهکارانی که با گناه بر خویشتن ستم کرده اند از خدا استغفار می طلبند و  پیامبر نیز از خدا برایشان طلب استغفار می‌کند.
 
حدود ۳۰ آیه از قرآن کریم، درباره استغفار انبیاست.<ref>مرکز فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۱۴۲.</ref> با این حال [[علامه طباطبایی]]، با اشاره به [[عصمت پیامبران]]، ارتکاب معصیت توسط آنها را مغایر با وظایف تبلیغی آنها دانسته و احتمال داده است که پیامبران، اعمال مباح خود را گناه شمرده و برای آن استغفار می‌کرده‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۳۶۷.</ref>{{ یادداشت| برخی عبارت معروف حسنات الابرار سیئات المقربین( کارهای نیکِ ابرار برای انسان های مُقرّب، گناه محسوب می‌شود) را در این رابطه نقل کرده اند و این نشان می دهد که گناه برای افراد به نسبت جایگاه و مقام و منزلتی که دارند  مختلف است و روشن است که گناهان پیامبران از جنس گناهان انسان های عادی نیست وگرنه با عصمت آنها مغایر است.https://lib.eshia.ir/50056/1/92}}


حدود ۳۰ آیه از قرآن کریم، درباره استغفار انبیاست.<ref>مرکز فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۱۴۲.</ref> با این حال [[علامه طباطبایی]]، با اشاره به [[عصمت پیامبران]]، ارتکاب معصیت توسط آنها را مغایر با وظایف تبلیغی آنها دانسته و احتمال داده است که پیامبران، اعمال مباح خود را گناه شمرده و برای آن استغفار می‌کرده‌اند.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۳۶۷.</ref>
در آیات قرآن کریم و همچنین سخنان نقل‌شده از [[معصومان(ع)]]، برخی از آثار استغفار بیان شده است؛ از جمله: در امان ماندن از عذاب الهی<ref>سوره انفال، آیه ۳۳؛ نهج البلاغه، شرح عباس علی الموسوی، حکمت ۸۸، ص۲۶۷؛ همچنین نگاه کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۱۵۴-۱۵۵.</ref>، آمرزش گناهان،<ref>سوره نوح، آیه ۱۰.</ref> افزایش روزی و فرزندان،<ref>سوره نوح، آیه ۱۰-۱۲.</ref> و همچنین عمر طولانی.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۵۴۳؛ فخر الرازی، التفسیر الکبیر، دار احیاء التراث العربی، ج۳۰، ص۱۳۷.</ref>
در آیات قرآن کریم و همچنین سخنان نقل‌شده از [[معصومان(ع)]]، برخی از آثار استغفار بیان شده است؛ از جمله: در امان ماندن از عذاب الهی<ref>سوره انفال، آیه ۳۳؛ نهج البلاغه، شرح عباس علی الموسوی، حکمت ۸۸، ص۲۶۷؛ همچنین نگاه کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۱۵۴-۱۵۵.</ref>، آمرزش گناهان،<ref>سوره نوح، آیه ۱۰.</ref> افزایش روزی و فرزندان،<ref>سوره نوح، آیه ۱۰-۱۲.</ref> و همچنین عمر طولانی.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۵۴۳؛ فخر الرازی، التفسیر الکبیر، دار احیاء التراث العربی، ج۳۰، ص۱۳۷.</ref>