استغفار: تفاوت میان نسخه‌ها

در روایات نقل‌شده از [[امامان معصوم]]، آدابی برای استغفار ذکر شده است؛ از جمله [[امام علی(ع)]]، خطاب به مردی که در حال استغفار بود، ۶ ویژگی برای حقیقت استغفار بیان کرده است؛ از جمله پشیمانی از گذشته، تصمیم جدی بر بازنگشتن به گناه، ادا کردن حقوق مردم، انجام واجبات، و چشاندن رنج طاعت به جسم.{{یادداشت|{{حدیث|ثَکلَتْک أُمُّک! أَتَدْرِی مَا الاِسْتِغْفَارُ؟ الاِسْتِغْفَارُ دَرَجَةُ الْعِلِّیینَ، وَ هُوَ اسْمٌ وَاقِعٌ عَلَی سِتَّةِ مَعَانٍ؛ أَوَّلُهَا: النَّدَمُ عَلَی مَا مَضَی؛ وَ الثَّانِی: الْعَزْمُ عَلَی تَرْک الْعَوْدِ إِلَیهِ أَبَدا؛ وَ الثَّالِثُ: أَنْ تُؤَدِّی إِلَی الْمَخْلُوقِینَ حُقُوقَهُمْ حَتَّی تَلْقَی اللَّهَ أَمْلَسَ لَیسَ عَلَیک تَبِعَةٌ؛ وَ الرَّابِعُ: أَنْ تَعْمِدَ إِلَی کلِّ فَرِیضَةٍ عَلَیک ضَیعْتَهَا فَتُؤَدِّی حَقَّهَا وَالْخَامِسُ: أَنْ تَعْمِدَ إِلَی اللَّحْمِ الَّذِی نَبَتَ عَلَی السُّحْتِ فَتُذِیبَهُ بِالْأَحْزَانِ، حَتَّی تُلْصِقَ الْجِلْدَ بِالْعَظْمِ وَ ینْشَاءَ بَینَهُمَا لَحْمٌ جَدِیدٌ؛ السَّادِسُ: أَنْ تُذِیقَ الْجِسْمَ أَلَمَ الطَّاعَةِ کمَا أَذَقْتَهُ حَلاَوَةَ الْمَعْصِیةِ فَعِنْدَ ذَلِک تَقُولُ: أَسْتَغْفِرُ الله.|ترجمه=}}}}<ref>نهج البلاغه، شرح عباس علی الموسوی، حکمت ۴۱۷، ص۵۰۸.</ref>

استغفار، گرچه محدود به زمان و مکان خاصی نشده، اما در قرآن کریم، بر استغفار در وقت سَحر تأکید شده است.<ref>الصَّابِرِ ینَ وَالصَّادِقِینَ وَالْقَانِتِینَ وَالْمُنفِقِینَ وَالْمُسْتَغْفِرِ ینَ بِالْأَسْحَارِ (سوره آل عمران، آیه ۱۷)؛ قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکمْ رَ بی‌ۖ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّ حِیمُ (سوره ذاریات، آیه ۱۸).</ref>