احمد احسائی: تفاوت میان نسخه‌ها
←زندگی: ويرايش جزئي
(پیوند میان ویکی و حذف از مبدا ویرایش) |
(←زندگی: ويرايش جزئي) |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
===مسافرت‌ها=== | ===مسافرت‌ها=== | ||
احسایی تا ۲۰ سالگی در [[احساء]] علوم دینی را فراگرفت. در سال ۱۱۸۶ ق به [[کربلا]] و [[نجف]] مهاجرت کرد. وی در ۱۲۰۸ در پی شیوع بیماری طاعون در [[عراق]] به احسا بازگشت و پس از اقامتی ۴ ساله رهسپار [[عتبات]] شد. در بازگشت بعد از مدتی اقامت در [[بصره]] به ذورق در نزدیکی بصره رفت و تا ۱۲۱۶ق در آنجا | احسایی تا ۲۰ سالگی در [[احساء]] علوم دینی را فراگرفت. در سال ۱۱۸۶ ق به [[کربلا]] و [[نجف]] مهاجرت کرد. وی در ۱۲۰۸ در پی شیوع بیماری طاعون در [[عراق]] به احسا بازگشت و پس از اقامتی ۴ ساله رهسپار [[عتبات]] شد. در بازگشت بعد از مدتی اقامت در [[بصره]] به ذورق در نزدیکی بصره رفت و تا ۱۲۱۶ق در آنجا ماند پس از آن به اقامت‌های موقت در بصره و روستاهای اطراف آن گذراند.<ref>احسایی، عبدالله، ۱۹-۲۲ </ref> | ||
در این سال به [[عتبات]] رفت و از آنجا عازم [[زیارت]] [[مشهد]] شد و بین راه در [[یزد]] توقفی کرد. اهل یزد از او استقبال گرمی کردند و او به اصرار ایشان پس از بازگشت از مشهد، در یزد مقیم شد. <ref>همان، ۲۲-۲۳ </ref>احسایی به اصرار [[فتحعلی شاه]] مدتی به [[تهران]] رفت، و در سال ۱۲۲۳ ق با موافقت فتحعلی شاه به یزد بازگشت. <ref>همان، ۲۶-۲۸</ref> | در این سال به [[عتبات]] رفت و از آنجا عازم [[زیارت]] [[مشهد]] شد و بین راه در [[یزد]] توقفی کرد. اهل یزد از او استقبال گرمی کردند و او به اصرار ایشان پس از بازگشت از مشهد، در یزد مقیم شد.<ref>همان، ۲۲-۲۳ </ref>احسایی به اصرار [[فتحعلی شاه]] مدتی به [[تهران]] رفت، و در سال ۱۲۲۳ ق با موافقت فتحعلی شاه به یزد بازگشت.<ref>همان، ۲۶-۲۸</ref> | ||
احسایی در ۱۲۲۹ ق در راه زیارت عتبات به [[کرمانشاه]] وارد شد و با استقبال مردم روبه رو گشت. حاکم اصرار به اقامت وی در کرمانشاه داشت و با تعهدی که در مورد تدارک سفر هر سالۀ او به عتبات داد، او را به اقامت راضی کرد. این اقامت بجز سفری دو ساله حدود ۱۰ سال طول کشید. سپس به مشهد و یزد و کرمانشاه رفت و پس از چندی به عتبات رفت. آنجا را به عزم [[مکه]] ترک کرد، اما در دو منزلی [[مدینه]] درگذشت. <ref>همان، ۳۴-۴۰</ref> | احسایی در ۱۲۲۹ ق در راه زیارت عتبات به [[کرمانشاه]] وارد شد و با استقبال مردم روبه رو گشت. حاکم اصرار به اقامت وی در کرمانشاه داشت و با تعهدی که در مورد تدارک سفر هر سالۀ او به عتبات داد، او را به اقامت راضی کرد. این اقامت بجز سفری دو ساله حدود ۱۰ سال طول کشید. سپس به مشهد و یزد و کرمانشاه رفت و پس از چندی به عتبات رفت. آنجا را به عزم [[مکه]] ترک کرد، اما در دو منزلی [[مدینه]] درگذشت.<ref>همان، ۳۴-۴۰</ref> | ||
===دیدار با فتحعلی شاه=== | ===دیدار با فتحعلی شاه=== | ||
زمان که احسایی در یزد بود، آوازه‌اش در ایران پیچیده بود فتحعلی شاه قاجار باب مکاتبه را با او گشود و از او برای ملاقات در تهران دعوت به عمل آورد.<ref>برای متن یکی از نامه‌های او، نک: ابراهیمی، ابوالقاسم، ۱۶۶</ref> احسایی برای آنکه دعوت شاه را نپذیرد عذر می‌آورد. تا آنکه شاه در نامه‌ای دیگر بدو نوشت که آمدنش به یزد با قشون بسیار تهدیدی برای ارزاق مردم آنجا خواهد بود و بار دیگر آمدن احسایی به تهران را خواستار شد. وی که تمایلی به رفتن نزد شاه نداشت، تصمیم گرفت یزد را به نیت [[بصره]] ترک گوید اما با ناخرسندی مردم یزد روبه رو شد که بیم داشتند شاه خروج احسایی را حمل بر این کند که آنان نمی‌خواسته‌اند پذیرای شاه باشند. وی به ملاحظه آنان راهی تهران شد و نزد شاه تقرب یافت. پس از مدتی با درخواست از شاه و موافقت او به یزد بازگشت. <ref>احسایی، عبدالله، ۲۶-۲۸</ref> | زمان که احسایی در یزد بود، آوازه‌اش در ایران پیچیده بود فتحعلی شاه قاجار باب مکاتبه را با او گشود و از او برای ملاقات در تهران دعوت به عمل آورد.<ref>برای متن یکی از نامه‌های او، نک: ابراهیمی، ابوالقاسم، ۱۶۶</ref> احسایی برای آنکه دعوت شاه را نپذیرد عذر می‌آورد. تا آنکه شاه در نامه‌ای دیگر بدو نوشت که آمدنش به یزد با قشون بسیار تهدیدی برای ارزاق مردم آنجا خواهد بود و بار دیگر آمدن احسایی به تهران را خواستار شد. وی که تمایلی به رفتن نزد شاه نداشت، تصمیم گرفت یزد را به نیت [[بصره]] ترک گوید اما با ناخرسندی مردم یزد روبه رو شد که بیم داشتند شاه خروج احسایی را حمل بر این کند که آنان نمی‌خواسته‌اند پذیرای شاه باشند. وی به ملاحظه آنان راهی تهران شد و نزد شاه تقرب یافت. پس از مدتی با درخواست از شاه و موافقت او به یزد بازگشت.<ref>احسایی، عبدالله، ۲۶-۲۸</ref> | ||
===وفات=== | ===وفات=== | ||
در [[ذیقعده]] [[سال ۱۲۴۱ هجری قمری|۱۲۴۱ق]] هنگامی که از [[عتبات]] به سمت [[مکه]] حرکت می‌کرد، در نزدیکی [[مدینه]] دار فانی را وداع کرد. او را در قبرستان [[بقیع]] [[دفن]] کردند. <ref>همان، ۳۶-۴۰</ref> | در [[ذیقعده]] [[سال ۱۲۴۱ هجری قمری|۱۲۴۱ق]] هنگامی که از [[عتبات]] به سمت [[مکه]] حرکت می‌کرد، در نزدیکی [[مدینه]] دار فانی را وداع کرد. او را در قبرستان [[بقیع]] [[دفن]] کردند.<ref>همان، ۳۶-۴۰</ref> | ||
===منابع تحقیق=== | ===منابع تحقیق=== | ||
منابع عمدۀ شرح حال احسایی یکی رسالهای است کوتاه که وی به در خواست فرزند بزرگش محمدتقی نگاشته، و در آن از سالهای نخست زندگی و احوال درونی خود گفته است، دوم اثری است از فرزندش عبدالله، و سوم بخشهایی از [[دلیل المتحیرین]] شاگرد و جانشین او [[سید کاظم رشتی]] که حاوی مطالبی است افزون بر دو مأخذ پیشین. | منابع عمدۀ شرح حال احسایی یکی رسالهای است کوتاه که وی به در خواست فرزند بزرگش محمدتقی نگاشته، و در آن از سالهای نخست زندگی و احوال درونی خود گفته است، دوم اثری است از فرزندش عبدالله، و سوم بخشهایی از [[دلیل المتحیرین]] شاگرد و جانشین او [[سید کاظم رشتی]] که حاوی مطالبی است افزون بر دو مأخذ پیشین. | ||
==زندگی علمی== | ==زندگی علمی== | ||
===اساتید و مشایخ=== | ===اساتید و مشایخ=== | ||