احمد احسائی: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←معاد و اطوار جسم) |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
| پانویس = | | پانویس = | ||
}} | }} | ||
'''شیخ احمد بن زین الدین بن ابراهیم''' ([[رجب]] ۱۶۶-[[ذیقعده]] ۱۲۴۱/مه ۱۷۵۳-ژوئن ۱۸۲۶) عالم، حکیم و فقیه نامدار امامی که جماعت [[شیخیه]] | '''شیخ احمد بن زین الدین بن ابراهیم''' ([[رجب]] ۱۶۶-[[ذیقعده]] ۱۲۴۱/مه ۱۷۵۳-ژوئن ۱۸۲۶) عالم، حکیم و [[فقیه]] نامدار [[امامیه|امامی]] که جماعت [[شیخیه]] به او منسوبند و اساس تعالیم خود را از او گرفتهاند. مشرب و سوانح زندگی احسائی دامنۀ تأثیر او را به پس از حیاتش رسانده و تحولاتی را در تاریخ [[امامیه]] به بار آورده است. | ||
==زندگی== | ==زندگی== | ||
===زادگاه=== | ===زادگاه=== | ||
زادگاه احسایی روستای مُطَیرفی است واقع در منطقۀ [[احساء]] در شرق [[عربستان]].<ref>احسایی، احمد، رساله، ص۱۳۲</ref> به گفته احسایی <ref>همانجا</ref> سابقۀ [[تشیع]] در نیاکان وی به جد چهارم او داغِر باز میگردد. داغر نخستین کس از خاندان او بود که بادیه نشینی را رها کرد و در مطیرفی اقامت گزید. وی پس از این مهاجرت به تشیع گرایید و نسل او نیز همگی بر این مذهب بودند.<ref>همانجا، احسایی، عبدالله، ۳-۴</ref> | زادگاه احسایی روستای مُطَیرفی است واقع در منطقۀ [[احساء]] در شرق [[عربستان]].<ref>احسایی، احمد، رساله، ص۱۳۲</ref> به گفته احسایی <ref>همانجا</ref> سابقۀ [[تشیع]] در نیاکان وی به جد چهارم او داغِر باز میگردد. داغر نخستین کس از خاندان او بود که بادیه نشینی را رها کرد و در مطیرفی اقامت گزید. وی پس از این مهاجرت به تشیع گرایید و نسل او نیز همگی بر این مذهب بودند.<ref>همانجا، احسایی، عبدالله، ۳-۴</ref> | ||
=== | ===مسافرتها=== | ||
احسایی تا ۲۰ سالگی در احساء علوم دینی را فراگرفت. در ۱۱۸۶ ق به [[کربلا]] و [[نجف]] مهاجرت کرد. وی در ۱۲۰۸ در پی شیوع بیماری طاعون در عراق به احسا بازگشت و پس از اقامتی ۴ ساله رهسپار [[عتبات]] شد. در بازگشت بعد از مدتی اقامت در [[بصره]] به ذورق در نزدیکی بصره رفت و تا ۱۲۱۶ق در آنجا ماندپس از آن به اقامتهای موقت در بصره و روستاهای اطراف آن گذراند.<ref>احسایی، عبدالله، ۱۹-۲۲ </ref> | احسایی تا ۲۰ سالگی در احساء علوم دینی را فراگرفت. در ۱۱۸۶ ق به [[کربلا]] و [[نجف]] مهاجرت کرد. وی در ۱۲۰۸ در پی شیوع بیماری طاعون در عراق به احسا بازگشت و پس از اقامتی ۴ ساله رهسپار [[عتبات]] شد. در بازگشت بعد از مدتی اقامت در [[بصره]] به ذورق در نزدیکی بصره رفت و تا ۱۲۱۶ق در آنجا ماندپس از آن به اقامتهای موقت در بصره و روستاهای اطراف آن گذراند.<ref>احسایی، عبدالله، ۱۹-۲۲ </ref> | ||