Automoderated users، confirmed
۹٬۵۲۷
ویرایش
حسن بن علی بن فضال: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
imported>Baqer h جز (اصلاح جعبه) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
'''حسن بن علی بن فَضّال تَیمُلی کوفی'''، از [[روایت|راویان]] موثق [[شیعه]] و از [[اصحاب]] خاص [[امام رضا(ع)]]، برخی وی را از [[اصحاب اجماع]] می‌دانند. حسن به حضور [[امام کاظم(ع)]] نیز رسیده است. وی در ابتدا از [[فطحیه]] بود و به [[امامت]] [[عبدالله افطح]] فرزند [[امام صادق(ع)]] اعتقاد داشت. به گزارش کشی، وی در هنگام مرگ به امامت امام رضا(ع) شهادت داده است. | '''حسن بن علی بن فَضّال تَیمُلی کوفی'''، از [[روایت|راویان]] موثق [[شیعه]] و از [[اصحاب]] خاص [[امام رضا(ع)]]، برخی وی را از [[اصحاب اجماع]] می‌دانند. حسن به حضور [[امام کاظم(ع)]] نیز رسیده است. وی در ابتدا از [[فطحیه]] بود و به [[امامت]] [[عبدالله افطح]] فرزند [[امام صادق(ع)]] اعتقاد داشت. به گزارش کشی، وی در هنگام مرگ به امامت امام رضا(ع) شهادت داده است. | ||
با وجود اعتقاد اولیهاش به فطحیه، عالمان [[رجال|رجالی]] وی را از نظر [[تقوا]] و [[ثقه|وثاقت]] در نقل [[حدیث]] ستوده‌اند. وی در | با وجود اعتقاد اولیهاش به فطحیه، عالمان [[رجال|رجالی]] وی را از نظر [[تقوا]] و [[ثقه|وثاقت]] در نقل [[حدیث]] ستوده‌اند. وی در سال ۲۲۴ قمری درگذشت. از او کتاب‌هایی همچون کتاب الصلاة و کتاب الزکوة برجای مانده است. | ||
==نسب و کنیه== | ==نسب و کنیه== | ||
ابو علی «حسن بن علی بن فضال» بن عمر بن أیمن<ref>مامقامی، تنقیح المقال، ۱۳۸۱ش، ج۲۰، ص۲۱۶.</ref> یا فضال تَیملی بن ربیعة بن بکر، بنده آزاد شده [[ | ابو علی «حسن بن علی بن فضال» بن عمر بن أیمن<ref>مامقامی، تنقیح المقال، ۱۳۸۱ش، ج۲۰، ص۲۱۶.</ref> یا فضال تَیملی بن ربیعة بن بکر، بنده آزاد شده [[تیم الله بن ثعلبه]] بود.<ref>ابن ندیم، الفهرست، ۱۳۶۶ش، ص۴۰۸.</ref> وی از خاندان [[بنی فضّال |بنی فضّال]] است که از خانواده‌های علمی شیعه به شمار می‌روند و در میان آنان محدّثان بسیاری وجود داشته است. | ||
بنی فضال پس از [[امام | بنی فضال پس از [[امام صادق (ع)]] به امامت [[عبدالله افطح|عبداللّه افطح]]، فرزند آن حضرت، اعتقاد پیدا کردند؛ ولی در عین حال افرادی مورد اعتماد در روایت و ثقه بودند؛ به گزارش کشی، نیز حسن بن علی بن فضال فطحی‌مذهب بوده، اما در هنگام مرگ به امامت امام رضا(ع) شهادت داده است.<ref>کشی، اختیار معرفة الرجال، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۸۳۷.</ref> نقل شده است عدهای از [[امام عسکری(ع)]] درباره اعتبار روایات نقل شده توسط بنی فضال سوال کردند و وی در جواب فرمود: «خذوا ما رووا و ذروا ما رأوا؛ به روایات آنان عمل کنید؛ ولی معتقدات آن‌ها را کنار بگذارید.»<ref>طوسی، الغیبة، ۱۴۱۱ق، ص۳۹۰.</ref> | ||
کنیه‌اش ابا محمد است<ref> نجاشی، رجال،۱۴۲۴ق، ص۳۴.</ref> و برخی نیز کنیه‌اش را ابابکر ذکر کرده‌اند که ظاهرا با ابن بکر اشتباه شده است.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۵، ۱۴۰۶ق، ص۲۰۶.</ref> | کنیه‌اش ابا محمد است<ref> نجاشی، رجال،۱۴۲۴ق، ص۳۴.</ref> و برخی نیز کنیه‌اش را ابابکر ذکر کرده‌اند که ظاهرا با ابن بکر اشتباه شده است.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۵، ۱۴۰۶ق، ص۲۰۶.</ref> | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
[[شیخ طوسی]] درباره وی می‌گوید: «حسن بن فضال از امام رضا (ع) نقل کرده و از نزدیکان ایشان محسوب میشد و مردی جلیل القدر، عظیم المنزله و در حدیث و روایاتش ثقه بوده است.»<ref>طوسی، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۹۸.</ref> | [[شیخ طوسی]] درباره وی می‌گوید: «حسن بن فضال از امام رضا (ع) نقل کرده و از نزدیکان ایشان محسوب میشد و مردی جلیل القدر، عظیم المنزله و در حدیث و روایاتش ثقه بوده است.»<ref>طوسی، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۹۸.</ref> | ||
[[محسن امین]] درباره وی گفته است: «هر چند تاریخ رجوع وی از فطحیه مورد اختلاف است ولی این از اعتبار روایات وی نمی‌کاهد و مجالی برای توقف در عمل به روایات وی نیست، چه آن روایاتی که در زمان فطحی بودن نقل کرده چه بعد از آن، به ویژه آن که امام عسکری(ع) امر به اعتماد بر روایات بنی فضال کرده است.»<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۵، ص۲۰۸.</ref> | [[محسن امین]] درباره وی گفته است: «هر چند تاریخ رجوع وی از فطحیه مورد اختلاف است ولی این از اعتبار روایات وی نمی‌کاهد و مجالی برای توقف در عمل به روایات وی نیست، چه آن روایاتی که در زمان فطحی بودن نقل کرده چه بعد از آن، به ویژه آن که [[امام عسکری(ع)]] امر به اعتماد بر روایات بنی فضال کرده است.»<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۵، ص۲۰۸.</ref> | ||
کشی با نقل روایتی تاریخی از فضل بن شاذان درباره میزان [[زهد]] و [[تقوا]]ی حسن بن فضال، وی را از راویان مورد اعتماد برمی‌شمارد.<ref>طوسی،اختیار معرفه الرجال، ج۲، ص ۸۰۲-۸۰۱.</ref> | کشی با نقل روایتی تاریخی از فضل بن شاذان درباره میزان [[زهد]] و [[تقوا]]ی حسن بن فضال، وی را از راویان مورد اعتماد برمی‌شمارد.<ref>طوسی،اختیار معرفه الرجال، ج۲، ص ۸۰۲-۸۰۱.</ref> | ||