imported>S.j.mousavi |
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| '''تَرْتیل''' واژهای قرآنی و از آداب تلاوت [[قرآن کریم]] است که بر اساس آن قرآن همراه با تدبر و صوتی دلنشین تلاوت میشود. قرآن کریم، [[پیامبر(ص)]] را به این شیوه از تلاوت [[آیه|آیات]] قرآن سفارش کرده است. در [[سیره]] [[پیامبر اسلام(ص)]] نیز به ترتیل توجه شده است. ترتیل امروزه شیوهای خاص در قرائت قرآن به شمار میرود و [[مسلمانان]] به ویژه در مناسبت هایی مانند [[ماه رمضان]] غالبا از این شیوه برای قرائت و [[ختم قرآن]] استفاده میکنند. | | '''تَرْتیل''' از آداب [[تلاوت|تلاوت قرآن]] است که بر اساس آن قرآن همراه با تدبر و صوتی زیبا تلاوت میشود. قرآن کریم، [[پیامبر(ص)]] را به این شیوه از تلاوت [[آیه|آیات]] قرآن سفارش کرده و در [[سیره]] آن حضرت نیز به آن توجه شده است. ترتیل شیوه خاص در قرائت قرآن است معمولا [[مسلمانان]] از آن برای قرائت و [[ختم قرآن]] استفاده میکنند. |
|
| |
|
| ==ریشه== | | ==مفهوم== |
| واژه «ترتیل» از «رَتَل»، به معنی «منظم بودن و مرتب بودن» گرفته شده است، برای همین کسی که دندانهایش خوب و منظم و مرتب باشد، عرب به او «رتل الاسنان» میگوید و بدین جهت ترتیل به معنی پی در پی آوردن سخنان یا آیات از روی نظم و حساب، گفته شد و بر اثر کاربرد آن در [[قرآن]] مفاهیم دیگری از قبیل نیکو کردن کلام، آرام و شمرده خواندن، بدان افزوده شده است.<ref> زید بن علی، ص ۳۵۲؛ طبری، ج۸۰، ص۲۹؛ طوسی، التبیان، ج۱۰، ص۱۶۲؛ راغب، ص۳۴۱؛ میبدی، ج۱۰، ص۲۶۱؛ ابوالفتوح، ج۱۱، ص۲۹۸؛ ابن منظور، ذیل رتل</ref>
| | ترتیل از «رَتَل»، به معنی «منظم بودن و مرتب بودن» گرفته شده است، برای همین کسی که دندانهایش خوب و منظم و مرتب باشد، به او «رتل الاسنان» میگویند. به همین جهت ترتیل به معنی پی در پی آوردن آیات از روی نظم و حساب، گفته شده و بر اثر کاربرد آن در قرآن، نیکو کردن کلام، آرام و شمرده خواندن، به آن افزوده شده است.<ref> زید بن علی، ص ۳۵۲؛ طبری، ج۸۰، ص۲۹؛ طوسی، التبیان، ج۱۰، ص۱۶۲؛ راغب، ص۳۴۱؛ میبدی، ج۱۰، ص۲۶۱؛ ابوالفتوح، ج۱۱، ص۲۹۸؛ ابن منظور، ذیل رتل</ref> |
| ترتیل که در لغت به معنی منظّم و مرتّب ساختن است در اصطلاح، به مفهوم خواندن آیات قرآن همراه با تأنّی و نظم لازم و ادای صحیح حروف و تبیین کلمات و دقّت و تأمّل در مفاهیم آیات و اندیشه در نتایج آن است. | | ترتیل در اصطلاح، به مفهوم خواندن آیات قرآن همراه با نظم، ادای صحیح حروف، تبیین کلمات، دقّت و تأمّل در مفاهیم آیات و اندیشه در نتایج آنها است.{{مدرک}} |
|
| |
|
| ==قرآن و روایات== | | ===قرآن و روایات=== |
| واژه ترتیل و همخانوادههای آن، ۴ بار در [[قرآن کریم]] به کار رفته است که به دو معنا دلالت دارد: | | واژه ترتیل و همخانوادههای آن، ۴ بار در [[قرآن کریم]] به کار رفته است که به دو معنا دلالت دارد: |
| #نخست به معنای پیوسته و به تدریج نازل کردن آیات و [[سوره]] های قرآن کریم از سوی خداوند، در طول دوران [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]] است و [[آیه]] شریفه ۳۲ [[سوره فرقان]] <font color=green> «وَ قالَ الَّذینَ کَفَرُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَیهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً واحِدَةً کَذلِکَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَکَ وَ رَتَّلْناهُ تَرْتیلاً» </font><ref>فرقان (۲۵) ۳۲</ref> و جمله <font color=green> «رَتَّلْناه ترتیلاً» </font> اشاره به این دارد که آیات قرآن گرچه تدریجاً و در مدت ۲۳ سال نازل شده است، اما این [[نزول تدریجی]] بر اساس نظم و حساب و برنامهای بوده است، به گونهای که در افکار رسوخ کرده و دلها را مجذوب خود سازد. [[حدیث|روایت]] پیامبر اکرم (ص) نیز به این معنا اشاره دارد: «تمامی قرآن، آیه آیه و حرف حرف (شمرده و کلمه کلمه) بر من نـازل شده اسـت».<ref> حلبـی، ج۱، ص۲۶۰</ref> | | # پیوسته و بهتدریج نازل کردن آیات و [[سوره]] های قرآن کریم از سوی خداوند، در طول دوران [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]] است و آیه <font color=green> «وَ قالَ الَّذینَ کَفَرُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَیهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً واحِدَةً کَذلِکَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَکَ وَ رَتَّلْناهُ تَرْتیلاً» </font><ref>سوره فرقان، آیه ۳۲.</ref> و جمله <font color=green> «رَتَّلْناه ترتیلاً» </font> اشاره به این دارد که آیات قرآن به تدریج در مدت ۲۳ سال نازل شده و این [[نزول تدریجی]] بر اساس نظم و برنامه بوده است. [[حدیث|روایت]] پیامبر اکرم (ص) نیز به این معنا اشاره دارد: «تمامی قرآن، آیه آیه و حرف حرف بر من نـازل شده اسـت».<ref> حلبـی، ج۱، ص۲۶۰</ref> |
| #دیگر به معنای شیوه تلاوت قرآن کریم است خداوند در [[سوره مزمل|سوره مزّمّل]]، دستورِ به ترتیل خواندن قرآن را بر پیامبر اسلام (ص) صادر مینماید و آن حضرت را از شتابان خواندن قرآن نهی میکند: "و رَتّلِ القرآنَ ترتیلاً؛<ref>مزمل (۷۳) ۴</ref>و قرآن را به تأنی و آرامی بخوان.<ref>ابن جزری، ج ۱، ص ۲۰۸</ref> در اینجا ترتیل در مقام [[تشریع]] به معنای شیوهٔ خداپسندانه تلاوت [[قرآن]] است که همان شیوهٔ خواندن [[قرآن|کلام خدا]] بر پیامبر اکرم(ص) به هنگام نزول قرآن بوده است؛ چنانکه پیامبر اکرم فرمودهاند: «شیوۀ محبوب قرائت قرآن نزد [[خداوند]] متعال همان شیوهای است که قرآن بدان نازل شده است» و این همان شیوهای است که خود رسول خدا(ص) قرآن را تلاوت میکردند که شنوندگان میتوانستند حروف کلمات آن را بشمارند.<ref>ابن جزری، النشر، ج۱، ص۲۰۸</ref> | | # شیوه تلاوت قرآن کریم است خداوند در [[سوره مزمل|سوره مزّمّل]]، دستورِ به ترتیل خواندن قرآن را بر پیامبر اسلام (ص) صادر کرده و او را از شتابان خواندن قرآن نهی میکند: "و رَتّلِ القرآنَ ترتیلاً؛<ref>سوره مزمل، آیه ۴</ref>و قرآن را به آرامی بخوان.<ref>ابن جزری، ج ۱، ص ۲۰۸</ref> در اینجا ترتیل در مقام [[تشریع]] به معنای شیوهٔ خداپسندانه تلاوت [[قرآن]] است که همان شیوهٔ خواندن [[قرآن|کلام خدا]] بر پیامبر اکرم(ص) به هنگام نزول قرآن بوده است.<ref>ابن جزری، النشر، ج۱، ص۲۰۸</ref> در روایات نیز ترتیل شیوه ای در قرائت قرآن معرفی شده است از جمله [[پیامبر (ص)]] روایت شده که «ترتیل آن است که به هنگام قرائت قرآن حروف و کلمات آن را به شیوایی ادا و به خوبی بیان کنند».<ref> سیوطی، الدرر، ج۶، ص۲۷۷</ref> [[امام صادق]] (ع) فرموده است: «من نمیپسندم که قرآن را در کمتر از یک ماه ختم کنند».<ref> کلینی، ج۲، ص ۶۱۷</ref> |
|
| |
|
| ==تبیین قولی و فعلی ترتیل==
| | شماری از [[تابعین]]، ترتیل را به معنای تلاوت کردنِ آیهای از قرآن، تکرار و زمزمه کردن آن با چشم گریان پنداشته و آن را به [[سنت]] رسول خدا (ص) منتسب میدانستهاند.<ref> سیوطی، الدر، ج۶، ص ۲۷۷</ref> برخی از [[حدیث |احادیث]] [[امامان شیعه |ائمه اهل بیت]] (ع) نیز به چنین معنایی دلالت دارد.<ref>مجلسی، بحار، ج۷، ص۲۶۸، ج۶۷، ص۳۴۲-۳۴۳، ج۲۴، ص۷۵، ج۹۲، ص۱۹۱ ۹۲/۱۹۱</ref> |
| افزون بر اینکه ترتیل در قرآن کریم و روایات زیادی به کار رفته در سیره [[معصومین]] (ع) نیز مورد توجه و تبیین قرار گرفته است بنابراین ترتیل دارای تببین قولی و عملی است.
| |
| | |
| ===تبیین قولی===
| |
| همانگونه که پیشتر اشاره شد، در روایات زیادی به تبیین ترتیل پرداخته شده است که برخی از آنها به شرح ذیل است:
| |
| [[پیامبر اکرم]] (ص) «''ترتیل آن است که به هنگام قرائت قرآن حروف و کلمات آن را به شیوایی ادا و به خوبی بیان کنند و واضح گردانند''».<ref> سیوطی، الدرر، ج۶، ص۲۷۷</ref>
| |
| | |
| [[امام جعفر صادق]] (ع) فرموده است: «''من نمیپسندم که قرآن را در کمتر از یک ماه ختم کنند''».<ref> کلینی، ج۲، ص ۶۱۷</ref>
| |
| امام صادق (ع) به هنگام تلاوت قرآن در پاسخ خطابهای «''یا اَیها الناس''» و «''یا اَیها الَّذینَ آمَنوا''» بگویید: «لَبَّیکَ رَبَّنا» <ref>طوسی، تهذیب، ج ۲، ص ۱۲۴؛ نک: زرکشی، ج۱، ص ۴۵۰: «لبَّیکَ رَبّی و سَعدَیک» </ref> و هرگاه به [[آیه|آیهای]] از آیات [[بهشت]] میرسید، آن را از خداوند متعال درخواست کنید و هرگاه به آیه عذاب میرسید، از آن به خداوند منّان پناه ببرید.<ref> کلینی، ج۲، ص۶۱۷-۶۱۸؛ طوسی، تهذیب، ج۲، ص۱۲۴، طبرسی، ج۹، ص۵۶۹؛ زرکشی، ج۱، ص۴۵۰؛ مجلسی، بحار، ج۶۷، ص۳۴۲-۳۴۳، ج۷۴، ص۷۸</ref>
| |
| | |
| ===تبیین عملی===
| |
| شماری از [[تابعین]]، ترتیل را به معنای تلاوت کردنِ آیهای از قرآن و تکرار و زمزمه کردن آن با چشم گریان و اشکریزان پنداشته و آن را به [[سنت]] رسول خدا (ص) منتسب میدانستهاند.<ref> سیوطی، الدر، ج۶، ص ۲۷۷</ref> برخی از [[حدیث |احادیث]] [[امامان شیعه |ائمه اهل بیت]] (ع) نیز به چنین معنایی دلالت دارد.<ref>مجلسی، بحار، ج۷، ص۲۶۸، ج۶۷، ص۳۴۲-۳۴۳، ج۲۴، ص۷۵، ج۹۲، ص۱۹۱ ۹۲/۱۹۱</ref> | |
|
| |
|
| ==شاخصهها== | | ==شاخصهها== |
| ترتیل دارای ویژگیهایی است که بایستی در آن رعایت شوند: | | ترتیل دارای ویژگیهایی است که بایستی در آن رعایت شوند: |
| #یکی از ویژگیهای ترتیل این است که همواره در آن تدبر و دقت در معانی مهم بوده است<ref> نک: ابن کثیر، ج ۷، ص ۱۴۲؛ قرطبی، ج۱۹، ص ۳۷؛ زرکشی، ج ۱، ص ۴۴۹-۴۵۰؛ ابن جزری، التمهید، ج ۱، ص۲۰۸ -۲۰۹؛ سیوطی، الدر، ج ۱، ص ۲۹۹-۳۰۰</ref> و حتی گاهی در تعریف آن قید شده است.<ref>ابوالفتوح، ج۱۱، ص ۲۹۸</ref> | | # تدبر و دقت در معانی<ref> نک: ابن کثیر، ج ۷، ص ۱۴۲؛ قرطبی، ج۱۹، ص ۳۷؛ زرکشی، ج ۱، ص ۴۴۹-۴۵۰؛ ابن جزری، التمهید، ج ۱، ص۲۰۸ -۲۰۹؛ سیوطی، الدر، ج ۱، ص ۲۹۹-۳۰۰</ref> گاهی در تعریف آن قید شده است.<ref>ابوالفتوح، ج۱۱، ص ۲۹۸</ref> |
| #تحسین صوت: یعنی قرآن را با صدای نیکو، گوشنواز قرائت کردن، نیز در کنار تدبر در عبارات و مضامین قرآن، از شاخصهای عمده ترتیل شناخته شده است.<ref>طبرسی، ج۹، ص۵۶۹؛ مجلسی، بحار، ج ۹۲، ص ۱۹۱</ref> | | #تحسین صوت: قرآن را با صدای نیکو، گوشنواز قرائت کردن.<ref>طبرسی، ج۹، ص۵۶۹؛ مجلسی، بحار، ج ۹۲، ص ۱۹۱</ref> البته در برخی از روایات و آثار، به جای «تحسین»، تحزین عنوان شده است. تحزین را پایین آوردن صدا و غمانگیز تلاوت کردن قرآن دانسته<ref>میبدی، ج ۱۰، ص ۲۶۶؛ طبرسی، ج۹، ص ۵۶۹؛ جرجانی، ص ۵۵</ref> و ترتیل در تلاوت قرآن را ناظر بر ساعات دل شب و حالات و مقامات [[تهجد|تهجُّد]] و شبزندهداری دانستهاند.<ref>طوسی، التبیان، تهذیب، همانجا؛ ابن جزری، النشر، ج ۱، ص ۲۰۹</ref> |
| | |
| در برخی از روایات و آثار، به جای «تحسین» کلمه هموزن و همآوای آن تحزین عنوان شده است و عالمان و عارفان امت تحزین را پایین آوردن صدا و غمانگیز تلاوت کردن قرآن، معنا کردهاند<ref>میبدی، ج ۱۰، ص ۲۶۶؛ طبرسی، ج۹، ص ۵۶۹؛ جرجانی، ص ۵۵</ref> و ترتیل در تلاوت قرآن را ناظر بر ساعات دل شب و حالات و مقامات تهجُّد و شبزندهداری دانستهاند و در دیگر اوقات، به سرعت قرائت کردن قرآن را، برای درک [[ثواب]] بیشتر، همانند ترتیل و تحقیق نیکو قلمداد کردهاند.<ref>طوسی، التبیان، تهذیب، همانجا؛ ابن جزری، النشر، ج ۱، ص ۲۰۹</ref> | |
| | |
| ==شیوههای قرائت قرآن==
| |
| در گذشته، ترتیل نه یک شیوه بلکه یک اصل در تلاوت [[قرآن کریم]] بوده است، به این معنا که همانند [[تجوید]] در قرائت قرآن به هر شیوهای که خوانده شود، میبایست رعایت شود<ref>ابن جزری، النشر، ج۱،ص۲۵۰، التمهید، ص ۶۲-۶۴</ref>ابن جزری شیوههای قرائت [[کلامالله]] را به سه شیوه تحقیق و حَدْر و تَدویر منحصر میکند که در هر سه بایستی ترتیل رعایت شود.
| |
| | |
| ===تحقیق===
| |
| یکی از شیوههای قرائت قرآن که از دیرباز شیوهٔ معمول در مقام آموزش و اِقراء بوده است و قاریان مقید بودهاند، قرآن را به این شیوه با سلسله
| |
| سند متصل به [[پیامبر اکرم]] (ص) از استادان قرائت فراگیرند و نزد ایشان قرائت کنند و نهایت ترتیل در آن رعایت میشود.<ref>ابن جزری، النشر، ج۱، ص ۲۰۵-۲۰۶</ref>
| |
| | |
| ===حدر===
| |
| شیوهای برای تلاوت قرآن کریم که عبارت است از قرائت سریع و شتابزدهٔ قرآن کریم، با بهرهگیری از انواع شیوههای ادا که از سوی [[قاری|قاریان]] بزرگ مُجاز شناخته شده است و با رعایت شاخصهای عمدهٔ ترتیل.<ref>ابن جزری، النشر، ج۱، ص ۲۰۷</ref>
| |
|
| |
|
| ===تدویر=== | | ==رعایت ترتیل در شیوههای قرائت == |
| شیوهای معتدل برای قرائت قرآن که میانهٔ دو شیوهٔ تحقیق و حدر است.<ref>ابن جزری، النشر، ج۱، ص ۲۰۷</ref> | | در گذشته، ترتیل یک اصل در تلاوت [[قرآن کریم]] بود و همانند [[تجوید]] به هر شیوهای که خوانده شود، میبایست رعایت شود<ref>ابن جزری، النشر، ج۱،ص۲۵۰، التمهید، ص ۶۲-۶۴</ref>ابن جزری شیوههای قرائت [[کلامالله]] را به سه شیوه تحقیق و حَدْر و تَدویر منحصر میکند که در هر سه بایستی ترتیل رعایت شود: |
| | * تحقیق؛ از شیوههای قرائت قرآن که قاریان مقید بودهاند، قرآن را به این شیوه با سلسله سند متصل به [[پیامبر اکرم]] (ص) از استادان قرائت فراگیرند و نهایت ترتیل در آن رعایت میشود.<ref>ابن جزری، النشر، ج۱، ص ۲۰۵-۲۰۶</ref> |
| | * حدر؛ قرائت سریع قرآن کریم با رعایت شاخصهای عمدهٔ ترتیل و با بهرهگیری از انواع شیوههای ادا که از سوی [[قاری|قاریان]] بزرگ مُجاز شناخته شده است.<ref>ابن جزری، النشر، ج۱، ص ۲۰۷</ref> |
| | * تدویر؛ شیوهای معتدل برای قرائت قرآن که میانهٔ دو شیوهٔ تحقیق و حدر است.<ref>ابن جزری، النشر، ج۱، ص ۲۰۷</ref> |
|
| |
|
| ==ترتیل در دوره معاصر== | | ==ترتیل در دوره معاصر== |
| در قرن های اخیر، «ترتیل» برای شیوهای از قـرائت سـریع و یکنـواخت و آهنگیـن قرآن کریم عنوان قرار گرفته است و امروزه در سراسر جهان [[اسلام]]، غالباً در عرصههای تعلیم و تحفیظ قرآن کریم از آن استفاده میشود.
| | «ترتیل» شیوهای از قرائت سریع، یکنواخت و آهنگین قرآن به شمار میرود و در [[جهان اسلام]] از آن در آموزش و حفظ کردن قرآن استفاده میشود. |
|
| |
|
| ==پانویس== | | ==پانویس== |