استخاره: تفاوت میان نسخه‌ها
←استخاره با تسبیح
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
===استخاره با تسبیح=== | ===استخاره با تسبیح=== | ||
استخاره با [[تسبیح]] هم ازجمله به این صورت انجام می‌شود: پس از خواندن هریک از سوره‌های [[سوره حمد|حمد]](حداقل سه مرتبه و اگر نشد یک مرتبه) و [[سوره قدر|قدر]] ده مرتبه و نیز خواندن دعایی مخصوص{{یادداشت| سه مرتبه: اللهم إني أستخيرك لعلمك بعاقبة الأمور، و أستشيرك لحسن ظني بك في المأمول و المحذور. اللهم إن كان الأمر الفلاني مما قد نيطت بالبركة اعجازه و بواديه، و حفّت بالكرامة أيامه و لياليه، فخر لي اللهم فيه خيرة ترد شموسه ذلولا، و تقعض أيامه سرورا. اللهم إما أمر فائتمر، و اما نهي فانتهي. اللهم إني أستخيرك برحمتك خيرة في عافية؛ خدایا من از تو درخواست خیر مى‌کنم براى آگاهى‌ات به عاقبت کارها، و با تو مشورت مى‌کنم براى خوش‌گمانى‌ام به تو در آنچه مورد آرزو و بیم است. خدایا اگر این کار از آنهایى است که آغاز و انجامش به برکت بسته شده و روزها و شب‌هایش به کرامت پیچیده گشته، پس برایم اختیار کن. خدایا در آن خیرى باشد که سختى‌اش را سهل و نرم کنى و روزهایش را به شادمانى بازگردانى. خدایا اگر دستور است، انجامش دهم، اگر نهى است، خوددارى نمایم. خدایا به‌رحمتت خیرجویى مى‌کنم، خیرى در عافیت (شهید اول، ذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹و۲۷۰).}} یک قبضه از [[تسبیح (سبحه)|تسبیح]] یا تعدادی سنگریزه را جدا کرده و دوتا دوتا می‌شمریم. اگر بازمانده زوج بود، کار مورد نظر را انجام می‌دهیم و اگر فرد بود آن را ترک می‌کنیم یا بالعکس.<ref>شهید اول، ذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹و۲۷۰.</ref>استخاره دیگری با تسبیح در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] از [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] نقل شده ( و به نظر صاحب جواهر چه بسا منسوب به [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان (ع)]] باشد. )آن این است که انسان پس از خواندن قرآن و دعا یک قبضه از تسبیح را بگیرد و هشت تا هشت تا کم کند اگر یکی ماند فی الجمله خوب است(خوب معمولی) و اگر دو تا ماند یک نهی دارد و اگر سه تا ماند انجام دادن و ترک کار مساوی است و اگر چهار تا ماند دو نهی در آن است و اگر پنج تا ماند برخی گفته‌اند سختی و رنج دارد و برخی گفته‌اند ملامت در آن است و اگر شش تا ماند بی نهایت خوب است و باید در انجامش عجله کرد و اگر هفت تا ماند حکمش مانند وقتی است که پنج تا مانده و اگر هشت تا ماند چهار نهی در آن است. <ref>قمی، مفاتیح الجنان، آداب استخاره. نجفی، جواهر الکلام، ج۱۲، ص۱۷۲.</ref> | استخاره با [[تسبیح]] هم ازجمله به این صورت انجام می‌شود: پس از خواندن هریک از سوره‌های [[سوره حمد|حمد]](حداقل سه مرتبه و اگر نشد یک مرتبه) و [[سوره قدر|قدر]] ده مرتبه و نیز خواندن دعایی مخصوص{{یادداشت| سه مرتبه: اللهم إني أستخيرك لعلمك بعاقبة الأمور، و أستشيرك لحسن ظني بك في المأمول و المحذور. اللهم إن كان الأمر الفلاني مما قد نيطت بالبركة اعجازه و بواديه، و حفّت بالكرامة أيامه و لياليه، فخر لي اللهم فيه خيرة ترد شموسه ذلولا، و تقعض أيامه سرورا. اللهم إما أمر فائتمر، و اما نهي فانتهي. اللهم إني أستخيرك برحمتك خيرة في عافية؛ خدایا من از تو درخواست خیر مى‌کنم براى آگاهى‌ات به عاقبت کارها، و با تو مشورت مى‌کنم براى خوش‌گمانى‌ام به تو در آنچه مورد آرزو و بیم است. خدایا اگر این کار از آنهایى است که آغاز و انجامش به برکت بسته شده و روزها و شب‌هایش به کرامت پیچیده گشته، پس برایم اختیار کن. خدایا در آن خیرى باشد که سختى‌اش را سهل و نرم کنى و روزهایش را به شادمانى بازگردانى. خدایا اگر دستور است، انجامش دهم، اگر نهى است، خوددارى نمایم. خدایا به‌رحمتت خیرجویى مى‌کنم، خیرى در عافیت (شهید اول، ذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹و۲۷۰).}} یک قبضه از [[تسبیح (سبحه)|تسبیح]] یا تعدادی سنگریزه را جدا کرده و دوتا دوتا می‌شمریم. اگر بازمانده زوج بود، کار مورد نظر را انجام می‌دهیم و اگر فرد بود آن را ترک می‌کنیم یا بالعکس.<ref>شهید اول، ذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹و۲۷۰.</ref>استخاره دیگری با تسبیح در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] از [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] نقل شده ( و به نظر صاحب جواهر چه بسا منسوب به [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان (ع)]] باشد. )آن این است که انسان پس از خواندن قرآن و دعا یک قبضه از تسبیح را بگیرد و هشت تا هشت تا کم کند اگر یکی ماند فی الجمله خوب است(خوب معمولی) و اگر دو تا ماند یک نهی دارد و اگر سه تا ماند انجام دادن و ترک کار مساوی است و اگر چهار تا ماند دو نهی در آن است و اگر پنج تا ماند برخی گفته‌اند سختی و رنج دارد و برخی گفته‌اند ملامت در آن است و اگر شش تا ماند بی نهایت خوب است و باید در انجامش عجله کرد و اگر هفت تا ماند حکمش مانند وقتی است که پنج تا مانده و اگر هشت تا ماند چهار نهی در آن است. <ref>قمی، مفاتیح الجنان، آداب استخاره. نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۲، ص۱۷۲.</ref>صاحب جواهر پس از نقل این استخاره تصریح کرده که در کتب قدیم و جدید اصلی و فرعی نشانی ازاین استخاره نیافتیم چنان‌چه برخی از اساتید متبحر ما هم این مطلب را گفته‌اند. <ref>نجفی، جواهر الکلام،۳۶۲ش، ج۱۲، ص۱۷۳.</ref> | ||
به گفته [[شهید اول]]، سند استخاره به عدد(تسبیح یا سنگریزه) به [[رضی‌الدین آبی| رضی الدین آبی]] می‌رسد.<ref>شهید اول، الذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹.</ref> البته سید ابن طاووس سند آن را به [[ائمه]] باز گردانده است.<ref>شهید اول، الذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹-۲۷۰.</ref> و به گفته [[ محمدحسن نجفی| | به گفته [[شهید اول]]، سند استخاره به عدد(تسبیح یا سنگریزه) به [[رضی‌الدین آبی| رضی الدین آبی]] می‌رسد.<ref>شهید اول، الذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹.</ref> البته سید ابن طاووس سند آن را به [[ائمه]] باز گردانده است.<ref>شهید اول، الذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹-۲۷۰.</ref> و به گفته [[ محمدحسن نجفی| | ||
صاحب جواهر]] (۱۲۰۲-۱۲۶۶ق)، در زمان او علما به این شیوه استخاره می‌کردند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۲، ص۱۶۳.</ref> | صاحب جواهر]] (۱۲۰۲-۱۲۶۶ق)، در زمان او علما به این شیوه استخاره می‌کردند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۲، ص۱۶۳.</ref> | ||