استخاره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اِسْتِخاره''' طلب خیر و واگذاری انتخاب کاری به [[خداوند]] است هنگامی که انسان در آن کار شک و تردید دارد و خیر و شر آن را با مشورت با دیگران نمی‌تواند تشخیص دهد. استخاره به شکل‌های مختلفی صورت می‌گیرد؛ ازجمله استخاره با [[نماز]] و [[دعا]]، [[قرآن]]، کاغذ (ذات الرِّقاع) و [[تسبیح (سبحه)|تسبیح]]. | '''اِسْتِخاره''' طلب خیر و واگذاری انتخاب کاری به [[خداوند]] است هنگامی که انسان در آن کار شک و تردید دارد و خیر و شر آن را با مشورت با دیگران نمی‌تواند تشخیص دهد. استخاره به شکل‌های مختلفی صورت می‌گیرد؛ ازجمله استخاره با [[نماز]] و [[دعا]]، [[قرآن]]، کاغذ (ذات الرِّقاع) و [[تسبیح (سبحه)|تسبیح]]. | ||
عالمان دینی برای مشروعیت استخاره به [[روایات]] استناد کرده‌اند. [[شیخ عباس قمی]] برخی شیوه‌های استخاره را در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] آورده است. برخی از آداب استخاره عبارت‌است از: خواندن [[سوره|سوره‌هایی]] از [[قرآن]]، فرستادن [[صلوات]] بر [[ حضرت محمد صلی الله علیه و آله |پیامبر(ص)]] و [[ | عالمان دینی برای مشروعیت استخاره به [[روایات]] استناد کرده‌اند. [[شیخ عباس قمی]] برخی شیوه‌های استخاره را در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] آورده است. برخی از آداب استخاره عبارت‌است از: خواندن [[سوره|سوره‌هایی]] از [[قرآن]]، فرستادن [[صلوات]] بر [[ حضرت محمد صلی الله علیه و آله |پیامبر(ص)]] و [[اهل‌البیت علیهم‌السلام| خاندانش]] و گفتن [[ذکر|ذکرهایی]] خاص. | ||
به‌گفته [[علامه مجلسی]]، اصل این است که هرکس برای خود استخاره کند؛ گرچه برخی از عالمان دینی رجوع به دیگران را هم جایز می‌دانند و امروزه استخاره غالباً این‌گونه انجام می‌شود. | به‌گفته [[علامه مجلسی]]، اصل این است که هرکس برای خود استخاره کند؛ گرچه برخی از عالمان دینی رجوع به دیگران را هم جایز می‌دانند و امروزه استخاره غالباً این‌گونه انجام می‌شود. | ||