استخاره: تفاوت میان نسخه‌ها

در منابع حدیثی شیوه‌های مختلفی برای استخاره بیان شده است که از آن میان استخاره با [[نماز]] و [[دعا]]، استخاره با [[قرآن]]، استخاره ذات‌الرِّقاع (استخاره با کاغذ) و استخاره با تسبیح است. هریک از این اقسام استخاره خود به چند روش می‌تواند انجام شود. در کتاب [[مفاتیح الجنان|مفاتیح‌الجنان]] نوشته [[شیخ عباس قمی]] برخی از روش‌های استخاره آمده است.<ref>نگاه کنید به قمی، مفاتیح‌الجنان، ۱۳۷۶ش، ص۸۴۲تا۸۵۱، حاشیه کتاب.</ref>

یکی از شیوه‌های استخاره با نماز این است که فرد دو رکعت‌ نماز به‌جا آورد و پس از نماز به [[سجده]] برود و صد بار بگویم:‌«اَستخیر اللّٰه فی جمیع اُموری خيرةً فی عافی» (از خدا در همه امور طلب عافیت می‌کنم). سپس هرچه را که خدا به قلبش انداخت، همان را انجام دهد.<ref>ابن‌ادریس، السرائر، ۱۴۱۰ق‌، ج۱، ص۳۱۴.</ref>

برپایه روایتی که از [[امام صادق(ع)]] نقل شده یکی از روش‌های استخاره با قرآن این است: اگر انسان مردد بود بین اینکه کاری را انجام دهد یا آن را رها کند، وقتی برای نماز آماده شد، قرآن را بگشاید و به‌ نخستین‌ چیزی که‌ در آن‌ دید، عمل‌ کند.<ref>طوسی‌، تهذیب‌ الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۳۱۰.</ref>

در استخاره‌ با کاغذ یک شیوه این است که دو کلمه «اِفْعَل» (انجام بده) و «لا تَفْعَل» (انجام نده) بر دو ورقه نوشته‌ می‌شود و استخاره‌‌کننده‌ با به‌جای‌ آوردن‌ آدابی‌ خاص‌ یکی‌ از آن‌ دو را برمی‌دارد و به‌ مقتضای‌ آن‌ عمل‌ می‌کند.<ref> کلینی‌، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۴۷۳.</ref>

[[ابن ادریس حلی]] احادیث استخاره‌ با کاغذ را غیرمعتبر دانسته است؛<ref>ابن‌ادریس حلی، السرائر، ۱۴۱۰ق‌، ج۱، ص۳۱۳و۳۱۴.</ref> اما [[شهید اول]] دیدگاه او را با این‌ استدلال که استخاره با کاغذ نزد [[امامیه]] مشهور است، رد کرده است.<ref>شهید اول، ذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۶-۲۶۷.</ref>

استخاره با [[تسبیح]] هم ازجمله به این صورت انجام می‌شود: پس‌ از خواندن‌ هریک از سوره‌های [[سوره حمد|حمد]](حداقل سه مرتبه و اگر نشد یک مرتبه) و [[سوره قدر|قدر]] ده مرتبه و نیز خواندن دعایی‌ مخصوص‌{{یادداشت| سه مرتبه: اللهم إني أستخيرك لعلمك بعاقبة الأمور، و أستشيرك لحسن ظني بك في المأمول و المحذور. اللهم إن كان الأمر الفلاني مما قد نيطت بالبركة اعجازه و بواديه، و حفّت بالكرامة أيامه و لياليه، فخر لي اللهم فيه خيرة ترد‌ شموسه ذلولا، و تقعض أيامه سرورا. اللهم إما أمر فائتمر، و اما نهي فانتهي. اللهم إني أستخيرك برحمتك خيرة في عافية؛ خدایا من از تو درخواست خیر مى‌کنم براى آگاهى‌ات به عاقبت کارها، و با تو مشورت مى‌کنم براى خوش‌گمانى‌ام به تو در آنچه مورد آرزو و بیم است. خدایا اگر این کار از آنهایى است که آغاز و انجامش به برکت بسته شده و روزها و شب‌هایش به کرامت پیچیده گشته، پس برایم اختیار کن. خدایا در آن خیرى باشد که سختى‌اش را سهل و نرم کنى و روزهایش را به شادمانى بازگردانى. خدایا اگر دستور است، انجامش دهم، اگر نهى است، خوددارى نمایم. خدایا به‌رحمتت خیرجویى مى‌کنم، خیرى در عافیت (شهید اول، ذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹و۲۷۰).}} یک‌ قبضه‌ از [[تسبیح (سبحه)|تسبیح]] یا تعدادی سنگریزه را جدا کرده‌ و دوتا دوتا می‌شمریم. اگر بازمانده‌ زوج بود، کار مورد نظر را انجام می‌دهیم و اگر فرد بود آن را ترک می‌کنیم.<ref>شهید اول، ذکری لشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹و۲۷۰.</ref>