پرش به محتوا

حسد: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ اکتبر ۲۰۱۸
جز (←‏مفهوم شناسی: اصلاح غلط تایپی)
imported>M.r.seifi
خط ۱۹: خط ۱۹:
==حسد از دیدگاه صاحب‌نظران==
==حسد از دیدگاه صاحب‌نظران==
اندیشمندان مسلمان درباره حسد، ریشه‌ها و ویژگی‌های آن نکاتی آورده‌اند که در ادامه به آن اشاره می‌گردد: <br />
اندیشمندان مسلمان درباره حسد، ریشه‌ها و ویژگی‌های آن نکاتی آورده‌اند که در ادامه به آن اشاره می‌گردد: <br />
[[ابن عربی]] حسد را خویى ذاتى می‌داند که نابود شدن آن امکان ندارد.<ref> نیز رجوع کنید به گوهرین، ج ۴، ص ۲۱۳.</ref> <br />
[[ابن عربی]] حسد را خویى ذاتى می‌داند که نابود شدن آن امکان ندارد.<ref> نیز رجوع کنید به گوهرین، شرح اصطلاحات تصوف، ج ۴، ص ۲۱۳.</ref> <br />
[[ابوحامد غزالی|غزالی]] ریشه حسد را در قلب می‌داند و معتقد است اگر حسد در زبان یا رفتار بروز کند، در این صورت انسان، مرتکب [[گناه]] (مَظْلمه) شده و باید حلالیت بطلبد، اما‌ اگر حسد در‌‌ همان مرحله قلب بماند، در این صورت انسان فقط مرتکب گناهى بین خود و [[خدا]] شده است.<ref> غزالی، ۱۴۱۷، ج ۳، ص ۲۰۴ـ۲۰۶ </ref> <br />
[[ابوحامد غزالی|غزالی]] ریشه حسد را در قلب می‌داند و معتقد است اگر حسد در زبان یا رفتار بروز کند، در این صورت انسان، مرتکب [[گناه]] (مَظْلمه) شده و باید حلالیت بطلبد، اما‌ اگر حسد در‌‌ همان مرحله قلب بماند، در این صورت انسان فقط مرتکب گناهى بین خود و [[خدا]] شده است.<ref> غزالی، ۱۴۱۷، ج ۳، ص ۲۰۴ـ۲۰۶ </ref> <br />
[[فیض کاشانی]] با تفکیک دو مفهوم حسد و غبطه(منافسه) معنای حسد را كراهت داشتن نعمت بر دیگری و علاقمندی به زوال آن نعمت می‌داند و معتقد است اگر کسی بدون کراهت به نعمت‌های دیگران، مثل آن را برای خودش بخواهد آن را غبطه و منافسه می‌گویند.<ref>فیض کاشانی، الحقایق، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۱۷۱.</ref> <br />
[[فیض کاشانی]] با تفکیک دو مفهوم حسد و غبطه(منافسه) معنای حسد را كراهت داشتن نعمت بر دیگری و علاقمندی به زوال آن نعمت می‌داند و معتقد است اگر کسی بدون کراهت به نعمت‌های دیگران، مثل آن را برای خودش بخواهد آن را غبطه و منافسه می‌گویند.<ref>فیض کاشانی، الحقایق، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۱۷۱.</ref> <br />
کاربر ناشناس