Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۲۶
ویرایش
جز (ویرایش حکم فقهی و حسد در مثل های فارسی) |
|||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
===پیوند چشم زخم با حسد=== | ===پیوند چشم زخم با حسد=== | ||
موضوع [[چشم زخم]] با حسد پیوند تنگاتنگ دارد. در برخى روایات به این ارتباط اشاره شده<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۷۰، ص۲۵۳.</ref> و [[مفسران]]، آیه ۵ [[سوره فلق]] را، که در آن از حسادتِ حسودان یاد شده است، در اینباره میدانند.<ref>فخررازی، تفسیرکبیر، ۱۴۲۱ق، ذیل آیه ۵ سوره فلق.</ref> | موضوع [[چشم زخم]] با حسد پیوند تنگاتنگ دارد. در برخى روایات به این ارتباط اشاره شده<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۷۰، ص۲۵۳.</ref> و [[مفسران]]، آیه ۵ [[سوره فلق]] را، که در آن از حسادتِ حسودان یاد شده است، در اینباره میدانند.<ref>فخررازی، تفسیرکبیر، ۱۴۲۱ق، ذیل آیه ۵ سوره فلق.</ref> | ||
=== حسد در مثلهای فارسی و عربی === | |||
در پارهاى از مَثَلهاى فارسى و عربى، آموزههایى درباره حسد یافت میشود، مانند «اگر حسود نباشد، جهان گلستان است»، «حسود هرگز نیاسود»،<ref>دهخدا، امثال و حکم، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۲۰۶.</ref> و «الاحْسانُ الَى الْعَبیدِ مَکْبَتَةٌ لِلْحَسُود»(نیکى به بندگان مایه خوارى حسود است).<ref>محمد میدانی، مجمع الامثال، ۱۳۶۶ش، ج۱، ص۲۴۱.</ref> | |||
==حسد از دیدگاه صاحبنظران== | ==حسد از دیدگاه صاحبنظران== | ||
خط ۵۹: | خط ۶۱: | ||
*نابودی اعمال.<ref>پیامبر اسلام(ص):الْحَسَدُ یَأْکُلُ الْحَسَنَاتِ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْحَطَبَ؛ حسد حسنات را میخورد، همان گونه که آتش هیزم را میخورد.</ref> | *نابودی اعمال.<ref>پیامبر اسلام(ص):الْحَسَدُ یَأْکُلُ الْحَسَنَاتِ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْحَطَبَ؛ حسد حسنات را میخورد، همان گونه که آتش هیزم را میخورد.</ref> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
==درمان حسد== | ==درمان حسد== | ||
دانشمندان [[اخلاق|علم اخلاق]] براى درمان بیمارى حسد روشهای علمى و عملى ذکر کردهاند. <ref> رجوع کنید به فیض کاشانى، ج ۵، ص ۳۴۲ـ ۳۴۸؛ نراقى، ج ۲، ص ۲۱۲ـ۲۱۵ </ref> که بعضی از آن راهها عبارتاند از: | دانشمندان [[اخلاق|علم اخلاق]] براى درمان بیمارى حسد روشهای علمى و عملى ذکر کردهاند. <ref> رجوع کنید به فیض کاشانى، ج ۵، ص ۳۴۲ـ ۳۴۸؛ نراقى، ج ۲، ص ۲۱۲ـ۲۱۵ </ref> که بعضی از آن راهها عبارتاند از: | ||
خط ۷۵: | خط ۷۸: | ||
در [[روایات]] شیعه خطر حسادت برای عالمان دین را بیش از دیگران گوشزد کرده: در نقلی از پیامبر آمده شش گروه، به خاطر شش صفت، قبل از حساب [الهی] وارد آتش می شوند. عرض کردند ای رسول خدا! آنها چه کسانی هستند؟ فرمود: زمامداران به خاطر ستمگری، عرب به خاطر تعصب [ناروا]، کدخدایان به خاطر تکبر، تجار به خاطر خیانت [به مردم]، روستاییان به خاطر جهل و دانشمندان به خاطر حسادت.<ref>فیض کاشانی، المحجه البیضاء، ۱۳۸۳ش، ج۵، ص۳۲۷.</ref> | در [[روایات]] شیعه خطر حسادت برای عالمان دین را بیش از دیگران گوشزد کرده: در نقلی از پیامبر آمده شش گروه، به خاطر شش صفت، قبل از حساب [الهی] وارد آتش می شوند. عرض کردند ای رسول خدا! آنها چه کسانی هستند؟ فرمود: زمامداران به خاطر ستمگری، عرب به خاطر تعصب [ناروا]، کدخدایان به خاطر تکبر، تجار به خاطر خیانت [به مردم]، روستاییان به خاطر جهل و دانشمندان به خاطر حسادت.<ref>فیض کاشانی، المحجه البیضاء، ۱۳۸۳ش، ج۵، ص۳۲۷.</ref> | ||
==حکم فقهی حسد== | ==حکم فقهی حسد== | ||
مطابق آنچه | مطابق آنچه در کتاب [[جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام (کتاب)|جواهر]] آمده، حسد در صورتی که در گفتار یا کردار بروز کند، [[گناهان کبیره|گناه کبیره]] به شمار رفته و [[حرام]] است و صرف خطور آن در قلب، بدون ترتب اثری بر آن، حرام نمیباشد.<ref>صاحب جواهر، جواهرالکلام، ۱۴۲۱ق، ج۴۱، ص۵۲و۵۳.</ref> [[ملا محسن فیض کاشانی]] حسد را از موانع قبولی [[نماز]] شمرده و تظاهر به آن را موجب ازبین رفتن [[عدالت]] میداند و معتقد است شهادت شخص حسود پذیرفته نیست.<ref>فیض کاشانی، مفاتیح الشرائع، ج۲، ص۲۵.</ref> | ||
===برداشته شدن حکم حسد از مؤمنان=== | ===برداشته شدن حکم حسد از مؤمنان=== | ||
بنابر [[حدیث رفع|حدیثِ رفع]] یکى از الطاف خدا در حق مؤمنان نادیده انگاشتن گناه حسد آنان است.{{مدرک}} در شرح این حدیث، بهویژه با توجه به نکوهش شدید حسد در فرهنگ اسلامی، گفتهاند مراد از حسد در اینجا، حسد در مرتبه قلب است که بروز خارجى نیافته و [[کیفر]] ندارد.{{مدرک}} | بنابر [[حدیث رفع|حدیثِ رفع]] یکى از الطاف خدا در حق مؤمنان نادیده انگاشتن گناه حسد آنان است.{{مدرک}} در شرح این حدیث، بهویژه با توجه به نکوهش شدید حسد در فرهنگ اسلامی، گفتهاند مراد از حسد در اینجا، حسد در مرتبه قلب است که بروز خارجى نیافته و [[کیفر]] ندارد.{{مدرک}} |