سوره اخلاص: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره اخلاص''' یا '''توحید''' صد و دوازدهمین سوره و از [[سوره‌های مکی]] [[قرآن]] که در جزء سی‌ام قرار دارد. این سوره را به این دلیل توحید یا اخلاص نامیده‌اند که درباره یگانگی خدا سخن می‌گوید و [[انسان]] را از [[شرک]]، خلاصی می‌دهد.

محتوای سوره اخلاص، [[توحید]] و یگانگی [[خدا|خداوند]] و بی‌نیازی او از غیر خودش و نیازمندی مخلوقات به اوست. برای سوره اخلاص فضایل زیادی نقل شده است، از جمله اینکه سوره اخلاص در حکم یک‌سوم قرآن است و سه بار خواندن آن معادل یک [[ختم قرآن]] است. در [[حدیث|روایات]] بر خواندن این سوره در [[نمازهای یومیه|نمازهای روزانه]] تاکید فراوان شده است. در روایتی، [[پیامبر(ص)]]، [[امام علی(ع)]] را به سوره اخلاص تشبیه می‌کند و می‌گوید همان‌طور که سه بار خواندن سوره اخلاص، مانند خواندن تمام [[قرآن]] است، دوست‌داشتن [[امیرالمؤمنین]] با زبان، قلب و دست (در عمل) دوست‌داشتن تمام [[اسلام]] است.این سوره یکی از [[چهار قل]] است.